De legende gaat dat tijdens de barbaarse invasies, met de val van het West-Romeinse rijk, de berg Saint-Pierre de berg van de Hunnen werd genoemd, nadat hij was veroverd door de hordes barbaren. Het werd de Sint-Pietersberg als herinnering aan de bisschop van Maastricht Servais die, nadat hij een visioen had gehad van de invasie van de Hunnen, naar het graf van Sint-Pieter was gegaan om hem te smeken het lijden van de inwoners te vermijden. Er werd echter niet op gereageerd. [/v]
Prehistorie : voor -3000 (eerste geschriften)
Oudheid : -3000 tot 476 (val van het West-Romeinse rijk)
Middeleeuwen : 476 tot 1453 (val van het Oost-Romeinse rijk)
Moderne tijden : 1453 tot 1789 (Franse Revolutie)
Hedendaagse periode : 1789 tot 1945 (Einde van de Tweede Wereldoorlog)
Recente geschiedenis : 1945 tot heden
Eerste sporen van menselijke aanwezigheid.
De zee heeft zich volledig teruggetrokken uit de regio. De Maas en de Geer leggen dikke lagen gewalst grind aan.
De wind zet een laag slib neer. De laatste werd tijdens de ijstijden uit de morenen van gletsjers gescheurd die op deze locatie aanwezig waren.
De eerste verticale putten werden in de Neolithische periode door de mens gegraven.
De Gallo-Romeinen creëerden galerijen om de tuffeau te exploiteren, een kalkachtige steen die heel gemakkelijk te snijden is.
Dokter C.K. Hoffman ontdekt het kaakbeen van een mosasaurus, een gigantisch prehistorisch reptiel.
De overblijfselen van de dinosaurus worden overgebracht naar het National Museum of Natural History in Parijs.
Mijnbouw eindigt in het voordeel van operaties in de vorm van oppervlaktegroeven. Er wordt krijt uit gewonnen, betrokken bij de productie van cement, vandaar de komst van enorme cementfabrieken in de omgeving.
We beginnen de mergel te exploiteren door gigantische openluchtgroeven te openen.
De Caster sleuf werd gegraven in het kader van de aanleg van het Albertkanaal.
Het natuurreservaat wordt gecreëerd in overleg met de stad Wezet die eigenaar is van de site, evenals met de Belgische Vereniging voor Natuur- en Ornithologische Reservaten.
Het reservaat is geklasseerd als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië.
In het achter de Nederlandse grens gelegen deel koopt Vereniging Natuurmonumenten alle gronden van ecologisch belang van de provincie voor een symbolische gulden.
Vale gieren worden gezien op de kliffen van de site, die het meest noordelijke deel van hun aanwezigheid vormen.