De guerrillastrijders droegen de groene baret in gebruik en zetten zo de traditie van de Ardense Chasseurs voort. Dit kamp is het enige dat na de oorlog is gerehabiliteerd en als getuige van de Maquis wordt gehandhaafd.

Twee slaapzalen, een schuilplaats voor de keuken, een kamer voor maaltijden, een kelder voor voedsel, een stenen altaar en een kleine esplanade voor het nemen van wapens met de mast waar de vlag elke dag werd gehesen, zo is het decor. Het enige dat ontbreekt, zijn tenten die bij de slaapzalen zijn opgetrokken.

Er is een opmerkelijke reeks pijpen uit België en andere oorsprongen: Grieks, Indiaas, Chinees, Afrikaans, enz., tabakspoppen, sigarenknippers, snuifdozen, enz., gereedschappen die aangetrokken worden door de cultuur van vertegenwoordigde tabak (hakkers, met en houten kanaal, schoffels waarmee de rijen planten konden worden schoongemaakt ...).

De oude keuken van de planter is niet vergeten, met de bewoners in historische kostuums, verschillende meubels, servies, tonvormige karnen.

Elders nog werken van Ardense schilders, geïnspireerd door tabak en zijn cultuur.

In een andere vleugel van het museum zie je de levensgrote reproductie, volledig in hout, van de eerste locomotief gebouwd in België door John Cockerill in Seraing, in omloop gebracht op de lijn Brussel-Mechelen op 30 december 1835.

Grote ramen, een patio, materialen uit het land, een architectuur op mensenmaat maken van dit culturele centrum een ​​oase van rust, die niet alleen de herinnering aan een activiteit uit het verleden dient, maar ook tijdelijke tentoonstellingen rond de folkloristische thema’s van de Ardennen.

Het is een prachtige wandeling en een plek voor kinderen om naar believen te waden in ondiep water.

Volgens de legende liet Lambert, pastoor van Vresse, jaloers op het overwicht dat een zekere Agathe, jongedame van Laforêt, had over haar parochianen, deze smalle brug laten bouwen om de toegang tot het team te verhinderen. stiekem lief.

Waarschijnlijk aangetrokken door de natuurlijke schoonheid van de omringende natuur, heeft Vresse veel beroemde schilders aangetrokken, waaronder Albert Raty, een grote schilder van de Ardennen en José Chaidron, die de beroemde salons van Glycine heeft gecreëerd.

Vele andere schilders hebben daar hun talent uitgeoefend tot het punt dat we hebben gesproken over "School van Vresse".

Gelegen in Gros-Fays, een van de mooiste dorpen van Wallonië, is Café Lallemand een plek waar de tijd heeft stilgestaan.
Een typisch Ardense bistro waar het goed toeven is, een magische plek om in alle eenvoud te genieten van een lekker drankje.

Vresse-sur-Semois