menu
verbinding
winkel
verbinding
startpagina
wandelingen
POI’S
nieuws
winkel
uitrusting
juridische kennisgeving417
online
×
online
Al mijn wandelingen bekijken
Mijn wandeling toevoegen
Mijn favorieten
Mijn profiel zien
Mijn profiel beheren
Gelegen tussen de valleien Hoëgne en Statte, op de hoogte van hun samenvloeiing, dateert het uit de 14de eeuw. Het is het ideale startpunt voor vele wandelingen.
De paden die het dorp verlaten gaan zowel naar de Hoge Venen als naar de valleien Hoëgne, Statte en Sawe.
La Sawe voegt zich bij de Statte onder het dorp, in Terres Tasse, nadat hij turfmoerassen en bossen is overgestoken.
Meer stroomopwaarts van deze laatste, stijgt meer dan 20 m boven deze rivier, de Rocher de Bilisse, een groot blok kwartsiet dat de moeite van het bekijken waard is. Veel watervallen fleuren de loop van deze beekjes op en bieden wandelaars zoveel mogelijk plekken om te ontspannen.
Solwaster heeft vandaag ongeveer 300 inwoners.
Een kruis van Golgotha gelegen aan het begin van de Route des Arsins.
Google Street ViewDeze cascatelle wordt gevormd door een meer uitgesproken daling in het statuut, tegenover een massa kwartsietgesteenten.
Deze cluster wordt "Moyen Pierrier de la Statte" genoemd.
Wat de "Petit Pierrier" betreft, deze bevindt zich iets verder stroomafwaarts, terwijl de "Grand Pierrier" stroomopwaarts ligt, vlakbij de "Ruisseau des Nûtons", een kleine zijrivier van de Statte.
Deze laatste steekt over naar Haléfagne, het lange geplaveide pad dat de Arsins verbindt met de "Haie Henquinet" en het Haut Plateau.
Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.
Een Christus aan het kruis. Het is gemaakt van hout en wit geverfd.
De gebeeldhouwde houten Christus (1850) van dit fagnardkruis werd rond 1965 gestolen.
Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.
Monolithische kwartsiet revinien (zeer harde steen van 500 miljoen jaar oud) wordt ook wel "Li big pie de Hoûssé" genoemd, de naam van de flank van deze vallei.
Het was 3,70 m bij 2,60 m lang en 60 cm hoog en werd rechtgetrokken in 2001.
Het rust horizontaal op de grond, die rondom wordt gegraven. Het bovenoppervlak is redelijk vlak, maar het is hier en daar uitgehold op een conchoidale manier (die de vorm heeft van een schelp).
Sommigen zijn controversieel authentiek en zien het als een authentiek hunebed omdat het volgens bepaalde astronomische gegevens is georiënteerd. Anderen zien het als toeval.
De hunebedden getuigen van het tijdperk van gepolijste steen, een neolithische beschaving met een in wezen agro-pastoraal karakter, die hier zijn hoogtepunt bereikte 2300 jaar voor Christus (pre-Keltische periode).
Het is niet bekend of het astronomische waarnemingen, rituele offertafels of waarschijnlijker grafkamers waren.
In een hoek van het bovenvlak van de steen lijkt een vreemd teken in de vorm van een haak gegraveerd. Het kan het in Bretagne bekende teken zijn dat de primitieve ploeg (ascia) voorstelt, symbool van sedentarisatie.
Théodore Britte, fontainier à Verviers, dégage la pierre des bruyères et des fougères qui envahissent le site en jachère. Britte fait part de sa découverte à Elisée Harroy, directeur d’école normale, féru de préhistoire, qui y voit aussitôt un dolmen et
La dalle est redressée au prix de gros et délicats efforts. Les géologues ne sont toujours pas convaincus.
Dit opmerkelijke 300 m lange bospad begint bij het boshuis van Gospinal ter hoogte van de "Seven Brothers" (opmerkelijke boom) en sluit aan op het pad van Belle Bruyère.
Het werd zo genoemd ter nagedachtenis aan de inwoner van Verviers Emile Graff (1869-1948).
Google Street ViewDeze kerk van zandsteenpuin is op de hoeken gehard met kalksteen.
Het dateert uit 1842, onder auspiciën van de architect Heinen, ter vervanging van een te kleine kapel.
Het bevat een eikenhouten biechtstoel uit de 19de eeuw en een doopvont uit de 18de eeuw.
Une chapelle Saint-Antoine de Padoue est construite par les Lopets, nom donné aux habitants de Solwaster.
La chapelle, alors desservie par le vicaire de Sart, est consacrée.
La chapelle est détachée de la paroisse de Sart et érigée en paroisse succursale.
Le premier mariage a lieu : il s’agit de Jean Joseph Crabus et Marguerite Collard célébré par le vicaire Deschamps de Sart.
La chapelle, devenue trop petite, fait place à l’église. La première pierre est bénite le 25 avril par le Doyen de Spa, Servais Maréchal.
Deux cloches sont placées dans la tour.
L’église et l’autel sont consacrés par l’Evêque de Liège Théodore Alexis de Montpellier.
Un incendie menace tout le village. Il est maîtrisé et l’on fait don à l’église d’un ostensoir (pièce d’orfèvrerie pour l’ostie consacrée)
Une sacristie est ajoutée par J. Legros de Spa.
La tour est abattue puis reconstruite avec un baptistère. Le Coeur est élargi par A. Vivroux, de Verviers.
La société Chorale de Solwaster reçoit Son Altesse Royale la princesse Clémentine de Belgique (fille de Léopold II).
Des fonts baptismaux sont érigés.
Le premier baptême a lieu : Marie Catherine Malay par Jean Gilles Barthelemy, vicaire à Sart.
L’église est restaurée.
Dit grote rotsblok was volgens de legende de tafel waar de boeren het mandje met eten dat ze aan de sotês aanboden, plaatsten in ruil voor het werk dat ze deden.
Ze voerden zeer vakkundig werk uit zoals: herpannen, herassembleren van schoenen ...
Etymologie:
Marède
Dit opmerkelijke huis in het centrum van het dorp is de oorsprong van een lokale legende.
Volgens de legende heeft een wolf de hele kudde van deze schaapskooi gewurgd.
De waakzame herdershond brak de ketting waaraan hij was bevestigd en doodde de wolf. Hij bedekte het met het lichaam van de schapen die hij had geslacht.
De volgende dag doodde de herder de mond van zijn hond vol bloed en doodde hem met zijn geweer, in de overtuiging dat hij verantwoordelijk was voor het bloedbad van zijn kudde schapen.
Helaas, alleen door het lichaam van de schapen te verwijderen van dat van de wolf, begreep hij de moed van zijn hond Blanpî.
Deze aanzienlijke opeenhoping van Revinische kwartsietblokken, bestaande uit ronde tertiaire zandsteen, secundaire vuursteen en puin van phyllade, strekt zich uit over meer dan 700 m. De hoogte daalt van 510 naar 540 m.
Er is een belangrijke bryofytische flora en enkele berken- en esdoorns.
Dit type afzetting is langwerpig in de valleien langs hun as en is in doorsnede gekromd.
Onder deze afzetting bevindt zich een laag kleinere stenen bovenop een dikke laag klei.
We vinden de Moyen Pierrier de la Statte bij de Cascade des Nûtons en de Petit Pierrier de la Statte iets verder bergafwaarts richting de Rocher de Bilisse.
Op sommige plaatsen overlappen de stenen elkaar zolang er maar een paar berkenbomen groeien tussen deze hopen rotspartijen.
Deze grot is door de inwoners gebouwd ter erkenning van de bescherming van de Heilige Maagd tijdens de laatste oorlog, ondanks twee kinderen van de parochie die in gevangenschap zijn gestorven.
Een knikker (in de veranda van de kerk) roept hun namen op : Paul Fransolet en Marcel Boudron.
Dit kwartsiet herdenkingsblok met 2 bronzen plaquettes werd in 1954 geplaatst. Het herinnert aan de explosie van een vliegtuig van 7 parachutisten tijdens het Duitse offensief op 29 juni 1943. De versnipperde lichamen worden hier verzameld.
Dit monument is opgericht ter nagedachtenis van de Waalse dichter en schrijver Alexis Bastin, geboren in Solwaster in 1894, winnaar van talrijke prijzen en oorlogsvrijwilliger in 1914.
Deze molen aan de Hoëgne werd in 1850 gebouwd op de plaats van een windmolen uit 1476.
Het werd herbouwd na een brand in 1908.
Het bovenste metalen hamerwiel bestaat nog steeds, maar is verroest.
Un moulin à vent est construit à cet emplacement.
Le moulin est reconstruit après avoir subi un incendie.
Il devient maison d’habitation.
Le moulin est revendu.
Parcours aménagé par les bénévoles de Sart pour les personnes à mobilité réduite (accompagnées).
Deze stille tafel, iets hoger dan de loop van de beek, is toegankelijk via het pad dat de Route de Jalhay met de Hermitage verbindt.
Dit kleine picknickgebied bevindt zich bij de brug over de Statte. Het is toegankelijk vanaf de Route de la Statte en het is mogelijk om daar met de auto te parkeren.
Deze picknick bevindt zich aan het einde van de Chemin du Bois de Rondfahay, oostkant, vlakbij de hut van de nûtons, op een plaats genaamd Vieux Marchés.
Een picknickplaats met 3 tafels van de weg Solwaster - Jalhay.
Google Street ViewEen picknickplaats met drie tafels bovenaan de kust van de Grot OLV van Lourdes.
Dit is een uitzicht op de Statte-vallei vanaf de top van de rots.
Voorzichtig !
Gelegen op de hoogten van de Sawe bij Gospinal, is dit uitkijkpunt op een pad dat de Drève Emile Graaf verlengt, de omweg waard.
Deze oude goed bediende huishoudens met water.
Dit stenen gebouw wordt afgesloten door een poort.
Deze imposante kwartsietsteen is een niet te missen natuurmonument van Solwaster, dat op de top een zeer mooi uitzicht biedt op de Statte.
Deze bank van kwartsiet revinians staat op bijna 80 ° op een hoogte van meer dan 20 meter.
Ze omsluiten phyllades, die, meer vatbaar voor erosie, moeilijkere gangen tussen de kwartsietbladen creëren.
Berk en bosbessen stippelen de rots. Allemaal in een kader van hardhout, dat waarschijnlijk eeuwenlang niet is veranderd.
Op de flanken van de rots zijn er bruin-gele schaaldieren die in het Waals worden genoemd: mossê d’ire (steenmos). Het werd gebruikt om wol te verven of om paaseieren te kleuren.
Deze beek in het strafparcours heeft zijn oorsprong in de "Grande Fange", nabij "Les Fermes en Fagne", en voegt zich bij de Statte aan "Terres Tasse" onder Solwaster.
Deze beek, waarvan de loop bijzonder interessant is om te volgen, heeft zijn bron aan de Haie Henquinet-zijde nabij het Haut-plateau en mondt uit in de Hoëgne bij Parfondbois.
Deze stroom ontspringt in Heid Firmin om de fagne over te steken en mondt uit in de Gileppe, net voor het meer, in het zuidoostelijke deel.
Het wordt ook wel de Raboru genoemd. Het is een van de beekjes die stroomopwaarts van de dam het Lac de la Gileppe voeden, met de Gileppe en de Soor via de omleidingstunnel.
Deze stream heeft zijn oorsprong in de "Haie du Procureur". Bij de Moulin de Dison voegt het zich bij de Ruisseau de Bolimpont en vormt de Ruisseau de Dison, een zijrivier van de Hoëgne.
Prend sa source dans la Haie du Procureur pour se jeter dans le Lac de la Gileppe.
Deze zijrivier van de Hoëgne ontspringt in het moeras van Wihonfagne. Het mondt uit in de Hoëgne, een beetje stroomafwaarts van de Cascatelles, tussen de Centenaire-voetgangersbrug en de Belleheid-brug.
Volgens de legende werd deze grot bewoond door de sotês, dwergen die ooit in de regio Verviers woonden.
Deze bomen werden in 2005 opnieuw geplant (oorspronkelijk in 1943 tot 1953) ter nagedachtenis aan drie bekende intieme fagnards, onafscheidelijke wandelgenoten : Alphonse Petit († 1942), Louis Pirard († 1948) en Jean Wisimus († 1953).
Het is het grootste overgebleven veengebied in het Sart-Jalhay-gebied. Het is omgeven door sparren stands.
Het oppervlak beslaat in totaal bijna 30 ha, waarvan 5/6 op openbaar grondgebied.
De hoogte van deze turf vierzijdig met een zijlengte van 550 m ligt tussen 560 m en 580 m.
Het werd gevormd in 4000 voor Christus.
De dikte van de turf is maximaal een meter.
Het werd gebruikt voor het grazen, maaien, opruimen en winnen van turf. Invasieve sparren zijn geëlimineerd.
Er is een combinatie van spaignes met molinies, flexibele canches, gewone zegge, bosbessenstranden, callunes, bosbessen, donzige berken, sparren, lijsterbessen, quartaire heide, vagina watten, bevende esp, grijze wilg, wilg en marsaults, boterbloemboterbloemen, strooisel, luzule, boswas ...
In het noorden stroomt de bovenloop van de Statte en de zijrivier de "Ruisseau des Nûtons", in het westen de naaldplantages van Rhus en Rondfahay.
Een rustieke en ontspannen taverne gelegen langs de Hoëgne, vlakbij de wad de Belleheid.
Retourner à la liste
Voeg toe aan mijn favorieten
