menu
verbinding
winkel
verbinding
startpagina
wandelingen
POI’S
nieuws
winkel
uitrusting
juridische kennisgeving27
online
×
online
Al mijn wandelingen bekijken
Mijn wandeling toevoegen
Mijn favorieten
Mijn profiel zien
Mijn profiel beheren
De eerste Waalse agglomeratie heeft ongeveer 700.000 inwoners, waarvan 200.000 in hartje Luik zelf. Opgericht in de 10de eeuw, was het meer dan 8 eeuwen lang de hoofdstad van het Vorstendom Luik.
Luik wordt niet voor niets de Brandende Stad genoemd.
Het zit vol dynamiek en tradities.
Zijn anthologische karakter is Tchantchès, de hoofdpersoon in zijn poppentheater. Zijn arbeiderskostuum gemaakt van een blauwe laboratoriumjas, een pet en een rode sjaal met witte stippen maakt hem herkenbaar bij iedereen. Tijdens de Outremeuse-festivals op 15 augustus marcheerde hij met zijn vrouw Nanesse in een populaire volksoptocht die meer dan 200.000 mensen trok.
Aan het begin van een religieuze gebeurtenis wordt daar tijdens de plechtigheden een mis in Waals gehouden.
Geografisch ligt Luik tussen Condroz, Haspengouw, Pays de Herve en Ardennen.
Het wordt doorkruist door de Maas en wordt verbonden door de Ourthe ten zuiden van de stad.
Parallel aan de Maas werd een omleidingskanaal gegraven, dat de loop ervan heeft verbeterd, met name na talrijke periodes van ernstige overstromingen die de stad bijna één keer per eeuw heeft meegemaakt.
De mijnbouw, met name de winning van steenkool, speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling ervan. De talrijke slakkenbergen die de stad omringen getuigen hiervan.
De staalindustrie mag niet achterblijven: langs de Maas zijn tal van staalverwerkende fabrieken ontstaan, die, goed ondersteund door een vrij dicht spoorwegnet, van Seraing in het zuiden tot Chertal in het noorden, een periode van welvaart in die mate dat het staalcomplex in het midden van de 19e eeuw het grootste ter wereld was en België de tweede economische wereldmacht achter het Verenigd Koninkrijk.
De wereldwijde concurrentie kreeg echter de overhand van deze hausse, die vooral aan het begin van de 21e eeuw instortte, vooral na de crisis van 2008.
Deze voormalige kapittelkerk van Romaanse oorsprong dateert uit de 10e eeuw. Het werd in 1312 door brand verwoest.
Binnen is er een overblijfsel van de narthex (12e eeuw), de Notre-Dame de Saint-Séverin, glas-in-loodramen, waarvan sommige werden geschonken door Erard de la Marck, een polychroom houten beeld (16e eeuw), een kapel van de Heilig Sacrament versierd met medaillons door Jean Del Cour, herinneringen aan Corpus Christi.
De collegiale kerk wordt gesticht.
Corpus Christi wordt voor het eerst gevierd.
Een brand verwoest het gebouw.
De nieuwe toren is klaar.
Na de ineenstorting van het koor werd een nieuwe abdijkerk gebouwd. Het gotische koor en het schip worden gebouwd.
De calvarie verschijnt.
Voor de Grand Curtius herinneren twee kanonnen ons eraan dat Luik een kanongieterij had. Daar werden ook ballen gegoten.
Op 21 september 1807 vertrok prinses Pauline, de zus van keizer Napoleon, naar Chaudfontaine om het water te veroveren. Bij deze gelegenheid geeft de prefect de kanongieterij de opdracht om speciale ballen te smelten voor de baden van de prinses.
De ballen worden rood gekleurd in het vuur en vervolgens met een tang ondergedompeld in het badwater. Ze worden vervolgens verwijderd zodat de prinses kan genieten van haar bad op de temperatuur die bij haar past.
Cathédrale datant du 10è siècle fondée par l’évêque Eracle.
L’église gothique date du 13è.
A l’intérieur, une triple nef est bordée de chapelles, sur lesquelles est aligné le transept.
Les voûtes
Cathédrale datant du 10è siècle fondée par l’évêque Eracle.
L’église gothique date du 13è.
A l’intérieur, une triple nef est bordée de chapelles, sur lesquelles est aligné le transept.
Les voûtes sont à croisée d’ogives peintes de végétaux, animaux et autres figures.
La décoration mobilière et trésor regorgent de chef-d’œuvres d’orfèvrerie, de sculpture et de peinture :
une sculpture du Christ au tombeau de Jean Del Cour, des cloîtres (15è et 16è), des vitraux (16è, 20è).
Expositions temporaires au trésor.
Concerts de carillon en saison de 15:00 à 16:00.
Het collegiale is te danken aan Notger.
Het maakte deel uit van het verdedigingssysteem van Luik, zoals blijkt uit de massieve toren die een uitkijktoren was.
Romaans, Gotisch en Rococo tegelijk,
Het collegiale is te danken aan Notger.
Het maakte deel uit van het verdedigingssysteem van Luik, zoals blijkt uit de massieve toren die een uitkijktoren was.
Romaans, Gotisch en Rococo tegelijk, het heeft sporen van elk van deze tijdperken bewaard.
Het bevat een prachtig gebeeldhouwd houten altaarstuk uit de 16e eeuw met honderdvijftig kleine personages die deelnemen aan de twee genoemde evenementen: de passie van Christus en het leven van Saint-Denijs.
Cette Collégiale est connue pour être la préférée de Notger.
On dit que Notger y a été inhumé mais mais on n’a jamais retrouvé son tombeau.
Au 10ème siècle, la Collégiale est fondée sur le modèle
Cette Collégiale est connue pour être la préférée de Notger.
On dit que Notger y a été inhumé mais mais on n’a jamais retrouvé son tombeau.
Au 10ème siècle, la Collégiale est fondée sur le modèle du Dôme carolingien d’Aix-la-Chapelle (chapelle palatine construite par Charlemagne en 800). Elle présente le même plan central. Comme à Aachen, le centre est un octogonale bordé d’un déambulatoire surmonté de tribunes.
On y trouve la Vierge à l’Enfant (13è), la Vierge douloureuse (Ecole mosane 13è) et Saint-Jean au calvaire.
Entre 1754 et 1760, la rotonde, les chapelles latérales et le chœur sont reconstruits.
De collegiale kerk gesticht door bisschop Notger (in 979) wordt vandaag beschouwd als een meesterwerk in gevaar.
De collegiale kerk werd gesticht door bisschop Notger.
De bisschop wijdt de collegiale kerk in en stelt er een kapittel van vijftien kanunniken in.
Dit aantal wordt door bisschop Wazon verhoogd tot 30.
Het westernkoor is gebouwd na 20 jaar werk. Het heeft een sterk Rijnkarakter zoals dat van de religieuze gebouwen aan de oevers van de Rijn.
Het oostelijke koor wordt gebouwd.
Het kapittel wordt afgeschaft na de Franse annexatie en de kerk dient als een plaats van electorale vergadering.
De collegiale kerk wordt teruggegeven aan de eredienst als parochiekerk na het concordaat.
Deze landelijke camping, gedeeltelijk gelegen in het historische centrum van Luik, telt meer dan 60 monumenten die geklasseerd zijn als materieel erfgoed van het Waalse Gewest. Het heeft 13 km gemarkeerde wandelingen.
Il s’agit d’une ancienne collégiale de style ottoman édifiée, en grès houiller, entre la fin du 11ème et la fin du 12ème siècle.
Son intérieur est décoré en style baroque français.
La cuve, décor
Il s’agit d’une ancienne collégiale de style ottoman édifiée, en grès houiller, entre la fin du 11ème et la fin du 12ème siècle.
Son intérieur est décoré en style baroque français.
La cuve, décorée de 4 scènes relatives au baptême, dont le baptême du Christ, repose sur 4 pierres et paraît soutenue par 10 boeufs (12 à l’origine).
fin 11è à fin 12è L’église est bâtie.
1747 L’église est agrandie. 2 nefs latérales lui sont adjointes. L’on perce le massif occidental d’un portail néo-classique.
1876 Les tours jumelles sont reconstruites.
Kerk in flamboyante gotische stijl met westelijk massief in Maasromomaans.
Binnen zijn er 14de-eeuwse kraampjes, barokke beelden van Jean del Cour en zijn school, een gebeeldhouwde groep "De kroning van de Maagd uit de 14de eeuw, evenals een glas-in-loodraam van de" goede ambachten "uit de 16de eeuw.
De boomgaard met hoge stengels en de beboste gronden die deel uitmaken van de wijk Pierreuse zijn sinds 12 april 1999 geklasseerd als Erfgoed van het Waals Gewest.
Het pad, 610 m lang, verbindt de Rue Pierreuse met de Chemin de la Citadelle met een hoogteverschil van 45 m.
Deze boerderij is gebouwd in de tweede helft van de 16de eeuw. Momenteel behoort hij tot het OCMW van Luik.
De gebouwen worden bewoond door de Engelse jezuïeten.
De Engelse jezuïeten worden vervangen door de Engelse graven.
Het wordt eigendom van de prins-bisschop van Luik Maximilien-Henri van Beieren.
Het gebouw werd eigendom van de stad Luik, eerst met een functie van hospice en vervolgens van openbare hulp.
Dit barokke gebouw met een vleugje classicisme heeft een strikt symmetrisch plan. De geveldecoraties zijn traditioneel. Binnen is de stijl rococo.
L’ancienne maison de Ville (La Violette) est détruite durant le bombardement de la ville par le Maréchal français de Boufflers. Ce non-respect de la neutralité liégeoise est lié à la position du prince-évêque Jean-Louis d’Elderen qui, en qualité de princ
L’édifice actuel est reconstruit sur l’emplacement de "La Violette".
Deze beroemde straat met 373 treden is de langste in zijn soort in Europa.
Vincent de Bueren marcheert met 600 Franchmontois naar het kamp van Karel de Stoute dat op de heuvel is geïnstalleerd om hem te vermoorden. De poging mislukt. De 600 Franchimonto’s worden allemaal afgeslacht.
Karel de Stoute vernietigt Luik op een gruwelijke manier.
De trap is gerangschikt en draagt ??de naam van de dappere held.
Deze hoge obelisk die de top van de Montagne de Bueren domineert, werd opgericht ter ere van het 14de linieregiment van het Belgische leger dat vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Dit monument herdenkt 1250 Luikse kinderen die tijdens de twee wereldoorlogen op het ereveld zijn gesneuveld.
Deze stèle, met een bas-reliëf van de Maagd Maria, gewijd aan de Luikse slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog, draagt 11 namen waaraan aan weerszijden 8 namen zijn toegevoegd van soldaten en verzetsstrijders van de Tweede.
Dit museum, opgericht in 1913, bezit een van de rijkste collecties over de Walen, van de 19de eeuw tot heden. Een poppentheater met personages uit het traditionele Luikse repertoire: Tchantchès, Nanèsse, Roland, enz.
officiële websiteDit museum, geopend in 2012, presenteert verlichtingsapparaten die over de hele wereld worden gebruikt, van de prehistorie tot heden. Onder leiding van Philippe Deitz verzamelt hij namens de stad al sinds zijn 15e oude lampen.
Dit prestigieuze paleis heeft 2 binnenplaatsen, waarvan er één, toegankelijk voor bezoekers, is omgeven door galerijen die rusten op speciaal versierde zuilen.
De tweede binnenplaats was gereserveerd voor de prelaat en is gesloten voor bezoekers. Het bevat een fontein met een Louis XV-rooster.
Het paleis wordt gebouwd.
Het paleis is herbouwd op meer ambitieuze plannen.
Een brand verwoest het gebouw.
De linkervleugel is gebouwd.
Het is een gebouw in neogotische stijl dat getuigt van de geschiedenis van Luik.
Deze vleugel, gebouwd van 1849 tot 1853, is de zetel van de provinciale overheid.
De inkomhal van het Provinciaal Paleis toont, boven de trap, Notger die bezoekers verwelkomt.
De ietwat uitbundige neogotische stijl van het gebouw heeft het de titel "troubadourgotiek" opgeleverd. Maar de inwoners van Luik vinden het erg leuk, met zijn tweeënveertig beelden die grote figuren uit Luik voorstellen, en negentien bas-reliëfs die sleutelmomenten uit de geschiedenis van Luik illustreren.
Het Provinciaal Paleis is, net als het gerechtsgebouw elders, vaak opengesteld voor het publiek. De grote zaal van het provinciebestuur, waar een grote trap met twee verdiepingen naar toe leidt, is zeer prestigieus.
extra infoDit voormalige fort is vele malen herwerkt en wordt al eeuwenlang bezet door steenkool en militaire activiteiten. Het park werd in 1908 ontwikkeld na de ontmanteling van de citadel.
Le prince-évêque Henri de Gueldre fait ériger une forteresse pour tenir les Liégeois en respect.
La forteresse est prise par les Liégeois.
Guy de Cannes, mambour de la principauté, projette la reconstruction de la citadelle.
Le prince-évêque Maximilien-Henri de Bavière reçoit de l’empereur l’autorisation de construire une forteresse. Des ingénieurs allemands sont appelés pour la construction. Les remparts sont formés de terre avec 4 pointes : Notre-Dame, Saint-Lambert, Ferdin
La première citadelle en dur est construite.
La construction de la citadelle de forme pentagonale est terminée. Elle comporte des bastions à chaque angle et des demi-lunes. Les remparts côté campagne sont bordés de fossés des Anglais au Six-Cents-Degrés. La citadelle est entièrement intégrée à l’in
Les Français prennent la citadelle.
Les Français démolissent la citadelle par crainte qu’elle ne tombe aux mains de leurs ennemis. Les bastions, les demi-lunes et une partie des anciens remparts sont minés.
Le prince-évêque Maximilien-Henri de Bavière fait reconstruire la citadelle.
La citadelle est démolie, conformément au traité de Versailles, qui garantit la neutralité liégeoise.
Les troupes françaises commandées par le maréchal de Boufflers bombardent Liège depuis la Chartreuse dans le cadre de la guerre de la Ligue d’Augsbourg (1686-1697).
Le général hollandais Menno van Coehoorn s’installe à Liège pour organiser sa défense. Il fait établir des tranchées successives protégées par des talus palissadés en rive gauche de Meuse. Un front de lignes s’étend de Tilleur à Saint-Gilles et un autre d
Vauban projette de remettre la citadelle en état et en charge l’ingénieur Jacques de la Combe, lors du début de la guerre de Succession d’Espagne.
L’ingénieur Filley décrit dans un rapport l’état de la citadelle comme lamentable. Vauban vient à Liège pour tenter de convaincre le prince-évêque de prendre en charge le coût énorme estimé des travaux.
La citadelle est assiégée par les alliés et la reprennent aux Français. L’attaque se fait depuis le Haut-des-Tawes où van Coehoorn a installé son artillerie (à l’emplacement de l’actuel terril de Batterie).
La chapelle Sainte-Balbine, de la porte Sainte-Walburge et du bastion du Clergé disparaissent pour mener à bien la reconstruction.
La citadelle est déclassée en tant que forteresse, ainsi que le fort de la Chartreuse. Les progrès de l’artillerie ont nécessité la construction d’une ceinture de douze forts entourant Liège. Dès lors, la citadelle devient une simple caserne dépouillée de
Le 12è de Ligne s’installe à la citadelle.
Deze voetgangersbrug over de Maas, ook wel Passerelle de la Régence genoemd, verbindt Outremeuse en Rue de la Régence op universitair niveau.
Het bestaat uit 2 overspanningen van 52 m lang en 5,80 m breed.
De wens om een brug te bouwen tussen Boulevard Saucy en Rue de la Régence wordt uitgesproken. Er werd besloten om een ??metalen loopbrug te bouwen, goedkoper dan een brug.
De beslissing werd genomen om een ??voetgangersbrug aan te leggen, schuin ten opzichte van de Maas, en de taak werd toevertrouwd aan Guillaume Prévot. De kosten van het werk worden geschat op 224665 frank.
Grote overstromingen ondermijnen het werk van de arbeiders.
De loopbrug is klaar.
De brug is vernietigd.
De loopbrug is na de oorlog herbouwd.
De trappen worden omgevormd tot een hellingbaan om doorgang over de snelwegen mogelijk te maken.
Er is een vervangingsproject gestart om schepen met een groot tonnage veilig de door de kromming van de Maas schuin geplaatste loopbrug te laten oversteken. Dit project krijgt geen vervolg.
De loopbrug wordt gerenoveerd dankzij de bijdrage van Europese fondsen (Feder). De toegangstrappen zijn herbouwd.
Een picknicktafel onderaan de Rue Pierreuse.
Dit plein is gewijd aan Saint-Lambert, de gemartelde bisschop.
Zeer bekend in Luik is er het Justitiepaleis.
Een blik op de Kempenstraat en de Jean Hauststraat, wijken in het noorden van Luik.
Deze brug verbindt momenteel de twee oevers van de Maas bij de stad Droixhe.
Start van de bouw van deze brug, bedoeld om zowel de Dérivation, de Maas als het Maastrichtkanaal over een lengte van 315 meter te overspannen.
De voorouder van de Atlasbrug wordt opgericht. Het heette toen Pont de Coronmeuse, het is een van de zeldzame overblijfselen van de Luikse Internationale Tentoonstelling van 1930, georganiseerd voor het honderdjarig bestaan van België.
Het werd helaas verwoest aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, maar daarna werd er een nieuwe brug gebouwd.
De bouw van de laatste eindigde en het werd de Atlas V-brug genoemd ter nagedachtenis aan de sleepboot die erin was geslaagd door de Duitse dammen op de Maas te breken en Eisden in 1917 te bereiken.
De pijlers van deze bekende brug in Luik zijn versierd met vier beelden die de geboorte van de Luikse stad symboliseren door een moeder en haar kind, een ridder roept de Middeleeuwen op.
Een personage met gebroken kettingen roept de Belgische revolutie van 1830 op, en het laatste beeld: een personage dat een granaat in zijn jas verbergt, drukt verzet uit tegen de Duitse bezetting tijdens de laatste twee oorlogen.
Gebouwd tijdens de Middeleeuwen, werd het meermaals verwoest door overstromingen of tijdens conflicten en met name tijdens de Tweede Wereldoorlog. Datum laatste reconstructie: 1947.
Deze brug verbindt het centrum van Luik met de wijk Longdoz.
Het wordt gebruikt door meer dan 15.000 voertuigen per dag.
Bouw van de eerste brug. Het zal amper 5 maanden later instorten.
De bouw begon op een tweede brug, die toen Pont de la Boverie of Pont Neuf heette.
De tweede brug is voltooid en ingehuldigd.
Terwijl hij tijdens de Eerste Wereldoorlog gespaard bleef, werd hij opgeblazen.
Installatie van een tijdelijke brug.
We bouwen een nieuwe brug.
De nieuwe brug wordt ingehuldigd.
Tweede Europese rivierhaven in tonnage (in 2004: meer dan 22 miljoen ton overgeslagen), achter de Rijnhaven van Duisburg (Duitsland) en voor de Autonome Haven van Parijs.
De directe verbinding met Antwerpen via het Albertkanaal laat het toe om goederen te vervoeren naar het hart van de grote industriële regio van Europa voor het Maasbekken, maar ook naar het Rijnland en Luxemburg.
De Autonome Haven van Luik beheert 26 havens op ongeveer 359 ha grond en 24 km kades tussen Lanaye en Statte, over een afstand van ongeveer 50 km langs de Maas en het Albertkanaal. In de provincie Luik worden twaalf gemeenten getroffen door de Autonome Haven van Luik.
Dit ruiterstandbeeld van Karel de Grote werd gebeeldhouwd door Luc Jehotte en ingehuldigd in 1868. De grote keizer strekt zijn arm uit en de Luikenaars laten hem zeggen "Ploû-t-i?" (Regent het?). Op de sokkel zien we de voorstelling van zijn voorouders.
Standbeeld van een peinzende man: Charles Rogier, ambachtsman van de revolutie van 1830, getroost door een zeer mollige muze en gelukkig ook veracht door een zeer peinzende leeuw.
In het stadhuis van Luik roept een groot schilderij dit avontuur op waarin we de Luikenaars Charles Rogier zien volgen, die zwaait met een vlag waarop we "Mourir pour Bruxelles" kunnen lezen. Deze slogan laat de Luikenaars vandaag zeer twijfelen.
Charles Rogier neemt Luik mee naar Brussel. Ze treden resoluut op om de Nederlanders het land uit te drijven en de onafhankelijkheid van België uit te roepen.
WikipediaDeze groene ruimte achter het Paleis van de Clamps-Bisschoppen maakt deel uit van het complex Coteaux de la Citadelle. "Minimes" komt van de naam van het klooster in puin dat op deze plaats aanwezig is.
Deze voormalige steenkoolslak van 29,32 ha en culminerend op een hoogte van 195 m is een natuurlijke site van groot biologisch belang en wordt voornamelijk bebost door wratberken en marsaultwilgen. Het biedt een uitzonderlijk panorama over Luik.
Dit gebouw in neoklassieke stijl is geklasseerd als beschermd erfgoed van Wallonië.
De grote zaal in Italiaanse stijl waarvan de vergaderzaal volledig is bekleed met fluweel en hout voor akoestische kwaliteit.
De grote kamer wordt overzien door een kroonluchter van drie ton, gebeeldhouwd door Oscar Berchmans en verlicht met 207 lampen.
Het heeft een capaciteit van 1033 personen.
Het banket heeft een capaciteit van 80 personen en de ontvangstzaal van 250 personen.
Het theater wordt geopend. Het is gebouwd met verschillende materialen die zijn teruggevonden in verschillende kerken die tijdens de revolutie van 1789 zijn verwoest, met name de Saint Lambert-kathedraal en het kartuizerklooster (voor de gevelkolommen).
Het theater ondergaat een eerste renovatie.
De Koninklijke Opera van Wallonië ontstond uit de overname van de voormalige lyrische groep van het Koninklijk Theater en werd opgericht als een vzw die destijds de Waalse regionale macht en de steden Luik, Verviers, Bergen en Charleroi samenbracht.
Het kleine theater wordt ingehuldigd. Het is een moderne zaal met 80 zitplaatsen. Het wordt gebruikt voor kameropera’s, barok, experimenten en concerten.
De Opéra Royal de Wallonie is uitsluitend afhankelijk van de Gemeenschap Wallonië-Brussel, die het grootste deel van haar subsidie ??verstrekt.
Dit gerestaureerde gebouw omvat de historische binnenplaats van een voormalig klooster. De capaciteit is meer dan 200 bedden.
Retourner à la liste
Voeg toe aan mijn favorieten
