De etymologie van Hargimont komt van een Keltische naam: Mount of Harigar. Onder het Franse regime werd de plaats herenigd met Jemeppe. Het maakte deel uit van het departement Sambre-et-Meuse.
Het imposante traditionele kasteel van Jemeppe dateert uit de 17e eeuw maar de donjon dateert uit de 13e.
Een gegraveerde steen met gouden letters geeft aan:
"HARGIMONT 1830 - 1930 ARBRE DU CENTENAIRE DE L’INDEPENDANCE".
Dit gebouw in romaanse en gotische stijl in kalksteenpuin dateert uit de 11de eeuw en heeft een schip met twee traveeën. We zien nog steeds de boog van de oorspronkelijke deur. De vierkante toren ondersteunt een achthoekige spits.
Op de niet meer gebruikte begraafplaats zijn grafkruisen uit de 17de eeuw.
De deur dateert uit het einde van de 16de eeuw. Het driezijdige koor uit de 17de eeuw.
Tussen 1969 en 1971 vond een restauratie plaats.
Er werd een kasteelkapel in romaanse stijl gebouwd.
De kapel wordt vergroot en uitgebreid met een koor.
De Saint-Gobertkerk wordt de parochiekerk en de kapel is niet langer de belangrijkste gebedsplaats.
De kapel werd tijdens de gevechten beschadigd.
De kapel maakt deel uit van het onroerend erfgoed van Wallonië.
De kapel is gerestaureerd.
Dit eenvoudige kasteel, oorspronkelijk een versterkt huis, dateert uit het begin van de 13de eeuw.
Al in de Romeinse tijd was er een nabijgelegen versterkte villa. Later vestigden de Tempeliers daar een commanderij.
Het kasteel is georganiseerd rond de binnenplaats. Het is omgeven door een gracht die wordt gevoed door de Hedrée.
De donjon is gebaseerd op een plan van 15 m bij 11 m en stijgt over 5 niveaus en bereikt een hoogte van 23 m onder het dak.
De eerste twee verdiepingen werden bewoond. In de twee bovenste verdiepingen waren voedsel en munitie opgeslagen. Vanaf de 17de eeuw deed het enkel dienst als opslagruimte.
Op deze strategische locatie werd een versterkt huis gebouwd: de samenvloeiing van de Hedrée met de Wamme.
De heerlijkheid van Jemeppe wordt voor het eerst genoemd. Het is van de Dochain-heren.
De heer Jean d’Ochain en zijn nakomelingen vervangen de vesting door een machtige donjon omgeven door een dubbele rij grachten gevoed door de Hedrée.
De kerker verliest zijn verdedigende rol. Opeenvolgende eigenaren transformeren het geleidelijk tot een woonkasteel.
De eigenaar van het kasteel staat het kasteel af aan Henri de Waha.
Het kasteel is grondig gerestaureerd en er is een dak aan de donjon toegevoegd.
Het kasteel wordt eigendom van de familie Ridders van Sauvage Vercour.
Het kasteel is uitvoerig gerestaureerd.
Deze kerk, gebouwd in 1879, heeft 3 beuken. Het ontwerp werd voltooid in 1888. Het werd beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd gerestaureerd naar plannen door de architect Victor Sarlet.
Deze geklasseerde site van groot biologisch belang (SGIB) bevindt zich tussen de steden Marche en Nassogne.
Dit is een Natura 2000-gebied.
De brede alluviale weilanden worden gebruikt door kraanvogels en vliegers. Je kunt ook de vlammende klauwieren (trekvogels), duikringen en ijsvogels zien. Soms ook grijze reigers en zwarte ooievaars. Deze laatsten profiteren van het grote gebied van het landgoed, dat nodig is om zijn kroost te fokken.