Deze kapel die wordt beschouwd als het theater van wonderen, werd gebouwd in 1750.
Dit geklasseerde kasteel, gelegen op een rotsachtig voorgebergte in de Lhomme-vallei, was oorspronkelijk een fort uit het begin van de 11de eeuw, na rivaliteit tussen de heren van Bouillon en de heren van Mirwart.
Een fort werd gebouwd door een Lotharingische heer om zichzelf te beschermen tegen de heren van Bouillon en Orchimont.
De abt van Sint-Hubertus liet het fort ontmantelen, nadat de heren van Mirwart waren verdreven door de prins-bisschop van Luik, Henri I van Verdun, na een dispuut waarbij de monniken van Sint-Hubertus tegenover hen stonden.
Prins-bisschop Otbert liet het fort herbouwen en droeg het over aan Bovon de Waha.
Jean d’Avesnes koopt het leengoed, maar de verkoop wordt betwist door de bisschop van Luik. Hierdoor ontstaat een conflict tussen prins-bisschop Jean de Sponheim en de graven van Henegouwen, Luxemburg, Namen en Looz, evenals met de hertog van Brabant.
Het kasteel werd herbouwd na een tumultueuze periode die verband hield met de conflicten tussen Spanje en Frankrijk, daarna Oostenrijk en Frankrijk.
Het kasteel is gekocht door de maker van de Vonêche-kristalfabriek, Aimé-Gabriel d’Artigues. Daarna door de families Van Der Linden van Hoogvorst, Arrigade en Von Der Becke.
Deze eik is de getuige van de verbroedering van Mirwart met Le Bois d’Oingt, een dorp in Frankrijk in de regio Rhône-Alpes, in het arrondissement Villefranche-sur-Saône.
Voor het oude stadhuis een nieuw groot houten kruis.
Een nieuw houten kruis uit 2021 vervangt een ouder kruis, dat was gemaakt van eenvoudige houten stammen.
Dit oude hardstenen kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan Henri Sonet en Jean Molhan, die op 22 juli 1773 door een boom werden verpletterd.
Er was eens een boom op het pad van Smuid naar Mirwart, die Maria heette en aan de Maagd was opgedragen. Aan de voet ervan gutste een bron die werd gebruikt om het vee te drenken.
In het voorjaar van 1758 bezweek de oude onder de stormvloed, maar de bron hield niet op met opdrogen en werd daarom de "Bron Marie".
Deze neogotische parochiekerk met één schip werd tussen 1869 en 1870 gebouwd naar plannen van architect F. Cordonnier.
Binnen kunt u prachtige glas-in-loodramen ontdekken. Die in het schip vertegenwoordigen de opstanding met de overgang van as naar vuur. Ook bezienswaardig zijn de twee roosvensters in de sacristie en het doksaal.
Het polychrome altaar en de lessenaar werden in 1981 gemaakt door Jean William. Ze vertegenwoordigen zowel de beschermheren van de kerk als het leven van het dorp.
Je kunt er ook veel standbeelden zien: Saint-Pierre, Saint-Paul, Saint-Michel en een houten Maagd verkleed als een koningin.
Deze oude molen uit het begin van de 17de eeuw, gelegen onder het kasteel, was eigendom van de heer die de dorpelingen een vergoeding oplegde voor het gebruik ervan. Het maakt nu deel uit van het provinciaal verblijfscentrum.
Dit didactisch paviljoen is gewijd aan de bijenteelt.
Deze picknicktafel staat midden in de bossen, achter een heel oud occiskruis uit het einde van de 18de eeuw : het Kruis Sonet en Molhan.
Een grote langwerpige picknicktafel beschut door een houten structuur met een zeer moderne en originele architectuur.
Een picknicktafel geïnstalleerd op een houten ponton dat uitsteekt op de vijver.
Een picknicktafel aan de rand van de vijver.
Een picknicktafel op een kruispunt in het bos, in de Parfond Ri-vallei.
Een picknicktafel bij de vijver.
3 picknicktafels gelegen nabij de provinciale viskwekerij van Mirwart, in het natuurgebied Pré des Forges.
De 35 vijvers maken het mogelijk om maar liefst 10 ton farioforel per jaar aan te leveren, met als doel de rivieren opnieuw te vergiftigen. Veredeling vereist uitgebreide kennis om de gehele productiecyclus, van leg tot verkoop, te beheersen.
Een kleine driehoekige nis hing aan een boom waarin een gestileerd beeldje van de Maagd stond.
Deze geklasseerde site van groot biologisch belang is een complex van alluviale weiden die zich uitstrekken over iets meer dan 23 hectare, aan de samenvloeiing van de Marsault met de Lhomme.
Op de site was een smederij gevestigd, onder het kasteel van Mirwart.
Op deze locatie zijn natte weilanden en heidevelden.
Volgens de kaart van Ferraris zijn er hooilanden in plaats van natte weiden.
Er komt een einde aan het maaien van weilanden.
Om het microklimaat te bestuderen, wordt in de vlakte een gezondheidsstation geïnstalleerd.
Het natuurgebied is ontstaan.
Dit beeld genaamd de Zaaier, geplaatst in het midden van de Place Communale, is gemaakt door een plaatselijke kunstenaar. Dit is het handelsmerk van het lokale bier "Le Semeur".
Vakantiehuis en kok aan huis.
Een gîte bestaande uit het Maison de Flore en het bijgebouw.