menu
verbinding
winkel
verbinding
startpagina
wandelingen
POI’S
nieuws
winkel
uitrusting
juridische kennisgeving373
online
×
online
Al mijn wandelingen bekijken
Mijn wandeling toevoegen
Mijn favorieten
Mijn profiel zien
Mijn profiel beheren
Dit dorp, al in 1130 genoemd als feodale heerlijkheid (de baronnen van Rahier), ligt aan de bron van de Ruisseau du Hornay, een indirecte zijrivier van de Amblève. Zijn traditionele habitat is over het algemeen zandsteenpuin.
Een barbecue met twee picknicktafels in het bos, aan de rand van Rahier. Er is ook een petanquebaan.
Dit project werd uitgevoerd door de vzw Rahier Initiatives, dankzij een projectoproep van de Cera Foundation van september 2004. De eerste keer bakken van de barbecue vond plaats op 4 juni 2006 in aanwezigheid van persoonlijkheden uit het dorp , de gemeente en donateurs.
Een klein haagbeuk op de noordelijke hoogten van het dorp Rahier, vlakbij een opmerkelijk panorama richting Stoumont en de Amblève-vallei.
Een houten kruis in het kleine park grenzend aan de parkeerplaats van de weg die het dorp doorkruist.
De oorspronkelijke toren van deze kerk, geërfd van een oude kapel, dateert uit de 12de eeuw. Het schip dateert uit de 17e eeuw. Het geheel met zijn enorme eik, geplant in 1630, werd in 1977 geclassificeerd.
De voordeur is van massief eiken. Het is versierd met smeedijzeren spijkers. Het is waarschijnlijk de buitendeur van de primitieve kapel.
Het doopvont in Romeinse stijl dateert uit de 12e eeuw. Ze zijn samengesteld uit een tank met 4 hoekkoppen.
Je kunt twee grote zwartmarmeren grafplaten ontdekken. Een daarvan is ter nagedachtenis aan Gilles de Rahier, die in 1661 stierf, en zijn vrouw Marguerite de Fraipont. De andere plaat is opgedragen aan baron Godfrois de Rahier, die stierf in 1714, en zijn vrouw Anne-Marie Philippine d’Argenteau, evenals aan de heren van Rahier, die een kasteel achter de kerk bezaten.
Veel schistkruisen leunen tegen de muur van de kerk en de begraafplaats. De oudste dateert uit 1694.
Er is een primitieve kapel op deze plaats, afhankelijk van Bodeux. Dit puingebouw, niet meer dan 4 m lang, bestaat uit een toren met 3 smalle schietgaten omgeven door hardsteen.
Doopvont in Romeinse stijl is toegevoegd.
Er zijn twee grote zwartmarmeren grafstenen toegevoegd.
De aangrenzende eik is tegelijk met de bouw van het nieuwe eenbeukige schip geplant, afgewerkt met een driezijdig koor.
De sacristie en de veranda met zij-ingang worden toegevoegd.
De site gevormd door de kerk, de eik en de begraafplaats is geclassificeerd.
De kerk is geklasseerd als monument.
Een brand verwoestte de sacristie en veroorzaakte grote schade.
De kerk is gerestaureerd na 8 jaar werk.
Een oude gietijzeren fontein die niet meer werkt, gelegen bij een trog.
Dit hoge monument van blauwe steen is opgedragen aan de slachtoffers van de twee oorlogen. Er zijn 21 namen van slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Het werd gemaakt door G. Bertrand de Florzé en werd ingehuldigd in 1919.
Het monument wordt een monument voor helden genoemd en niet voor de doden omdat sommige soldaten levend terugkeerden van het oorlogsepos en werden geëerd tijdens de inhuldiging. De eik ernaast is tijdens deze geplant.
Dit monument is opgericht ter nagedachtenis aan de 44 slachtoffers van de heksenjacht die tussen 1604 en 1621 plaatsvond in de voormalige mayeurie van Rahier.
Verschijnen als namen op het monument:
van Martinville:
Mérole, echtgenote van Jacques Jean de Mez
Suzanne, echtgenote van Jean de maarschalk
De vrouw van Jaspar Smette
Glison’s vrouw Mathy Piette
van Froidville:
Anna dochter van Judas
Diende de lelijke Gillet?
De vrouw van N. Picot
De vrouw van Remacle Leruss
Collinet’s vrouw
de weduwe van Jean de Pier
van Meuville:
Anne le Clerq, echtgenote van Jean Wathelet
Maroie, de vrouw van Michel le gros Henry
Maroie Massotte, echtgenote van Jean Gillet
Henry Picot, hoefsmid en wethouder
Peronne, echtgenote van Henry le Cocqueau
echtgenote van Henry Old Jean
door Xhierfomont
Gillet Jean Antoine
N. Trodoux, echtgenote van de grote Antoine
Jeanne Bastin, echtgenote van Etienne Jean Marie
De vrouw van Louis Guillaume
echtgenote van Henry de Viez
van de molen:
Gilson le Rossay, molenaar en wethouder
evenals 22 andere slachtoffers van wie de namen niet bekend zijn.
Het dorpshuis.
Een beeld van de Maagd gelegen net achter een houten kruis, in het kleine bosrijke park grenzend aan de parkeerplaats gelegen aan de weg die het dorp doorkruist. Die was in 2015 geplaats.
Deze monumentale zomereik voor de kerk werd in 1630 geplant tijdens de bouw van het nieuwe schip. Zijn omtrek bedroeg 1,50 m, gemeten in 2013, 6,36 m.
Retourner à la liste
Voeg toe aan mijn favorieten
