Maissin

De toren is als een smal avant-corps voor het schip geplaatst.

De sacristie is langs het koor met een gebroken chevet.

U kunt ook een glas-in-loodraam uit 1939 zien dat de legende van Saint-Hubert voorstelt. Twee andere hedendaagse glas-in-loodramen in het koor werden in 1954 gemaakt door de glasschilder Louis-Marie Londot uit Namen.

In de veranda vind je de Ollivier beuk. Het is een stuk hout waarop de naam, voornaam, datum en regimentsnummer van soldaat Henri Ollivier zijn gegraveerd tijdens de Slag bij Maissin in augustus 1914.

Het in 1953 geplaatste orgel is begin jaren vijftig gemaakt door de Duitse orgelbouwer Alfred Führer. De bouw werd geleid door de Belgische bouwmeester Jean Van de Cauter. Het was een van de eerste positieve orgels met mechanische besturing die na de oorlog in België werden geïnstalleerd.

De preekstoel van de waarheid werd in de tweede helft van de 20e eeuw ontmanteld, maar de 4 houten panelen waarop de 4 evangelisten zijn afgebeeld, zijn bewaard gebleven. Ze werden opgehangen aan een van de muren van het schip.

Gelegen tussen Maissin en Villance, werd het gebouwd in de 18de eeuw. Het werd in de 19de eeuw verbreed om dieren te kanaliseren voordat ze de rivier oversteken. Je kunt nog steeds een uitstekend koord zien aan de basis van de borstwering die als gids dient.

Romeinse stijl, het heeft 4 bogen van ongelijke hoogte.

Het werd gebouwd tijdens het bewind van keizerin Maria Theresa van Oostenrijk.

Een legende zegt dat het de keizerin zelf was die deze brug liet bouwen na een val van haar paard die ze zelf opliep tijdens het oversteken van de Lesse.

Zijn ware roeping maakte het gemakkelijker om de Lesse over te steken, wetende dat het zich op dat moment op een belangrijke verbindingsroute bevond, tussen het prinsdom Luik en het hertogdom Bouillon.