Het is het grootste Keltische fort van België, bezet tussen de 8de en de 6de eeuw voor Christus.
Het beslaat 13 ha en de lengte van de dubbele wal is meer dan 1750 m.
Een reconstructie van de site werd in 1980 uitgevoerd door de Société Nationale des Fouilles.
Het geeft een idee van de vindingrijkheid van deze stam en toont voldoende het afschrikkende effect van het fort ten opzichte van een mogelijke indringer.
De huidige opgravingen die de Vrije Universiteit Brussel sinds 1960 heeft ondernomen, bestuderen de structuur van de dammuur die is opgetrokken op het gaspedaal van de lus, het meest gevoelige deel van de vesting, tegenover een muur van ongeveer 6 meter hoog bij elke aanval. afkomstig van het hoge plateau.
Volgens de lokale populaire traditie was deze opmerkelijke en moeilijk toegankelijke site het trefpunt van alle elfen. Onbetwistbare sporen van bewoning tonen de aanwezigheid op deze plaats van een weinig bekende stam.