Het is het grootste Keltische fort van België, bezet tussen de 8de en de 6de eeuw voor Christus.
Het beslaat 13 ha en de lengte van de dubbele wal is meer dan 1750 m.
Een reconstructie van de site werd in 1980 uitgevoerd door de Société Nationale des Fouilles.
Het geeft een idee van de vindingrijkheid van deze stam en toont voldoende het afschrikkende effect van het fort ten opzichte van een mogelijke indringer.
De huidige opgravingen die de Vrije Universiteit Brussel sinds 1960 heeft ondernomen, bestuderen de structuur van de dammuur die is opgetrokken op het gaspedaal van de lus, het meest gevoelige deel van de vesting, tegenover een muur van ongeveer 6 meter hoog bij elke aanval. afkomstig van het hoge plateau.
Volgens de lokale populaire traditie was deze opmerkelijke en moeilijk toegankelijke site het trefpunt van alle elfen. Onbetwistbare sporen van bewoning tonen de aanwezigheid op deze plaats van een weinig bekende stam.
De ruïnes van een imposante vesting waarvan de middeleeuwse structuur goed bewaard is gebleven, gebouwd op een rotsachtige bergkam in een lus van de Ourthe. Een van de torens (Toren van de Saracenen) dateert uit de Romeinse tijd.
Deze dam en zijn lichtbetonnen infrastructuur beheersen een van de vele lussen van de Ourthe. Opgericht van 1953 tot 1959 om de rivier te reguleren, is dit civieltechnische werk 116 meter lang.
Deze belvedère aan de noordkant van het meer biedt uitzicht op een deel ervan.
65 bieren om te ontdekken op een idyllische locatie langs de Ourthe.
Deze kapel gelegen aan de voet van de heuvel genaamd "Chession", wordt omringd door de begraafplaats, een gebouw in eclectische stijl in leisteen en blauwe steen, voltooid in 1867.
Deze neogotische begrafeniskapel in zandsteenpuin en kalkstenen hardsteen, gelegen aan het einde van de begraafplaats, werd gebouwd aan het einde van de 19de eeuw.
Deze kapel werd gebouwd in 1882. In 1905 werd ze aan de kerkfabriek geschonken.
Een kleine rechthoekige kapel in zandsteen en leisteen ten oosten van het dorp. Het dak is gemaakt van kunstleien. Het dateert van het einde van de 19de eeuw.
Op 11 november 1948 werd de kapel geklasseerd door de Monuments and Sites Commission. Het is in 1961 gerestaureerd.
Non loin de la chapelle de Chession.
Een houten kruis met daarboven een zinken zadeldak.
Dit witte kruis midden op het platteland wordt bekroond door een zadeldak.
Een houten kruis bij de uitgang van het gehucht met een houten bloembak.
Een kruis opgericht ter nagedachtenis van Kenny, die daar op 22-jarige leeftijd stierf.
Cette croix fut érigée à la mémoire de Hubert Louis d'Olomont, décedé inopinément à cet endroit le 31 mai 1881.
Het is een smeedijzeren kruis, wit geschilderd, langs de weg die het bos doorkruist, tussen Hubermont en Maboge. Het wordt ook wel het kruis van de eik naar de Maagd genoemd.
Deze grote parochiekerk in neogotische stijl werd in 1871 herbouwd naar plannen van architect Bouvrie. Het werd in 1953 gerestaureerd door de architect E. Godin. Het meubilair is in een eigentijdse neogotische stijl.
Deze kerk van leisteen en hardsteen werd in 1867 gebouwd op de plaats van een ouder gebouw uit 1710.
Deze oude neoklassieke loodrechte boerderij in gebleekte leisteen dateert uit 1881 op de toegangspoort.
Dit monument is ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Aan weerszijden van het monument zijn 24 namen gegraveerd van mensen die tussen mei 1940 en januari 1945 zijn omgekomen.
Deze vliegtuigpropeller die vastzat op een steenhoop van zandsteenpuin werd opgericht op 20 mei 1984 ter nagedachtenis van de kanonnier Sergeant James H. Young, neergeschoten met zijn vliegtuig in de buurt van deze plek.
Deze oude graanmolen uit de 18de eeuw is omgebouwd tot hotel.
Deze picknicktafel staat op een rustige locatie langs de Ourthe, onder de Cheslé, een oud gereconstrueerd Keltisch fort.
Une zone de baignade publique avec une large plage d’herbe.
Een plaquette op de kerk als eerbetoon aan Victor Bultot (24/3 / 1892-28 / 10/1914) die tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de IJzer sneuvelde.
La Roche, al zichtbaar vanaf een bergkam ten zuidwesten van de laatste.
Point de vue sur l’Ourthe depuis la crête du Hérou.
Dit huis in leisteen en zandsteenpuin, in neoklassieke stijl, omgeven door een muur, dateert uit 1863. Het kleine bijgebouw dat dienst doet als garage met een oude hooizolder dateert uit de jaren 50.
Een uitzonderlijke geklasseerde site: een rotspunt samengesteld uit phyllades, 1,5 km lang, 80 meter boven de Ourthe. De laatsten wisten niet hoe ze het moesten eroderen en vormden een nauwe meander rond de barrière van rotsen.
Deze stele werd in de mens aangebracht op deze twee verzetsstrijders die in september 1944 waren gesneuveld.
Dit zijn de fundamenten van een Romeinse villa uit de 3e eeuw, waarschijnlijk verlaten na een brand. De afmeting was 24 x 30 m. Daar werd een hypocaust (voorouderlijke centrale verwarming) gevonden.