Dit moeras ten noorden van het Taille-plateau strekt zich uit over iets meer dan 30 ha, op een hoogte variërend van 540 tot 580 m. De Ruisseau de Sonnari, een zijrivier van de Lienne, ontspringt daar. De kelder is samengesteld uit arkose.

Dit veenmoeras, in 1967 opgericht als natuurreservaat, samen met vele andere delen van het Plateau des Tailles, maakt deel uit van een groot LIFE-natuurproject om natuurlijke habitats te herstellen.

De Aisne ontspringt in deze venen op 600 m hoogte. Het moeras is daar bewaard gebleven ondanks de mislukte poging om er sparren te kweken. De laatste zijn daar verwijderd als onderdeel van het LIFE-project. Het bevat meer dan 60 vijvers.

Dit hoogveengebied Plateau des Tailles ligt tussen 600 en 650 m boven de zeespiegel en grenst aan de top van Baraque de Fraiture. Net als Robièfa wordt de geologische basis gevormd door arkose.

Dit opmerkelijke veengebied op het Plateau des Tailles ligt op ongeveer 600 m hoogte. De geologische basis wordt gevormd door arkose, een zeer harde rots die bestaat uit zandkorrels uit het Gedinnische tijdperk.

Deze kapel bevindt zich pal naast de oude molen, nu omgebouwd tot gîte.

Deze neogotische begrafeniskapel in zandsteenpuin en kalkstenen hardsteen, gelegen aan het einde van de begraafplaats, werd gebouwd aan het einde van de 19de eeuw.

Deze kapel werd gebouwd in 1882. In 1905 werd ze aan de kerkfabriek geschonken.

Een kleine rechthoekige kapel in zandsteen en leisteen ten oosten van het dorp. Het dak is gemaakt van kunstleien. Het dateert van het einde van de 19de eeuw.

Het is een Amerikaanse tank van het type M4A3.
Het werd in 1945 door de Duitsers geneutraliseerd.
In 1950, toen de schrootwerkers de tank in stukken hakten, haalden de inwoners van Wibrin hem terug om tentoongesteld te worden.

Dit oude houten kruis bevindt zich op de top van een pas op een hoogte van 554 m.
Vroeger bouwden houthakkers ovens om houtskool van te maken. Sommige kraters in het bos getuigen nog steeds van deze praktijk.

Een rustiek houten padkruis.

Dit kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan Lucien Hennes, Edgard Hennes en André Fagnoul, die op 5 januari 1945 door de Duitsers werden vermoord.

Deze grote parochiekerk in neogotische stijl werd in 1871 herbouwd naar plannen van architect Bouvrie. Het werd in 1953 gerestaureerd door de architect E. Godin. Het meubilair is in een eigentijdse neogotische stijl.

Deze kerk staat op een leisteenbasis.
De romaanse toren dateert uit de 10e en de Jean Nicolas-kapel uit de 19e.
Binnenin vinden we de houten beelden van Saint Anne, Saint Lucia, Saint Antoine, Saint Eloi.

Deze oude neoklassieke loodrechte boerderij in gebleekte leisteen dateert uit 1881 op de toegangspoort.

Dit monument is ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Aan weerszijden van het monument zijn 24 namen gegraveerd van mensen die tussen mei 1940 en januari 1945 zijn omgekomen.

Een picknicktafel achter het dorp, aan de rand van het bos, niet ver van de Moulin de Bérismenil.

Dit huis in leisteen en zandsteenpuin, in neoklassieke stijl, omgeven door een muur, dateert uit 1863. Het kleine bijgebouw dat dienst doet als garage met een oude hooizolder dateert uit de jaren 50.

Toegang: Het hele jaar door toegestaan.
Tijdens het jachtseizoen, van 21 september tot 31 december, is het pad ontoegankelijk op gebaande dagen en tijdens uitkijkperiodes. Zie de posters bij het startpunt.

Deze stele werd in de mens aangebracht op deze twee verzetsstrijders die in september 1944 waren gesneuveld.