Een bekende grot in de Fond des Vaulx, kalkrijke streek van de Calestienne ten oosten van Marche. Gewaardeerd door speleologen, zijn er overblijfselen gevonden uit het Neolithicum (-7500).

Deze grot bestaat uit een prachtige leiding die het massief van links naar rechts doorboort, een typisch voorbeeld van meanderend kruispunt.

Deze grot bevindt zich op de westelijke helling van de linkeroever van Ruisseau de l’Agauche, een kleine zijrivier van de Ourthe, die stroomafwaarts van Hotton erin uitmondt.

Deze kleine grot van kalksteen uit Givet, waarvan de ingang 1,70 m hoog en 2,20 m breed is, heeft sinds de prehistorie als schuilplaats gediend, botten die getuigen van de aanwezigheid van de mens.

Deze grot is het onderwerp van controverse. Daar werden in 1962 prehistorische overblijfselen van dierlijke botten ontdekt, maar hun authenticiteit wordt door wetenschappelijke waarnemingen weerlegd, wat grote twijfel zaait.

Een grote open houten schuilplaats nabij de Rochers de Renissart.

Deze kapel werd rond 1870-1875 gebouwd door de familie Raskin. Het werd herbouwd en vergroot in 1919. Het werd verwoest tijdens het offensief 1944-1945 en werd herbouwd in 1953.

Een kleine moderne kapel in blauwe stenen, beschermd door een gesmede helpoort.

Op deze begraafplaats, geregistreerd als openbaar burgerlijk erfgoed in Wallonië, liggen 666 soldaten en piloten van het Gemenebest.

Un petit cinéma à l'ancienne à l'ambiance chaleureuse.

Een witte Christus aan het kruis bovenop een houten kruis.

Une croix d’occis en calcaire en mémore de Jacques Joseph Gaillard (1789-1850)
de Menil-Favay, mort inopinément alors qu’il revenait du Moulin de Hotton, chargé
d’un lourd sac de farine.

Deze moderne kerk, gebouwd na de Tweede Wereldoorlog, is gemaakt van vierkant kalksteenpuin. Het is verbonden met de pastorie door een overdekte doorgang.

Deze kerk werd gebouwd in 1633. In 1858 werd ze herbouwd in neoklassieke stijl. De toren blijft origineel. Toegewijd aan Saint-Martin, was hij bisschop van Tours (Frankrijk) van 316 tot 397.

Deze kerk in klassieke stijl werd gebouwd in 1835 in zandsteen en kalksteen.
In 1887 vergroot door het koor en het transept in neoromaanse stijl, zijn er twee 17e-eeuwse eiken biechtstoelen te zien.