Dit nu openbare park, met opmerkelijke boomsoorten, waaronder een majestueuze sequoia, behoorde tot 1950 toe aan de familie Gaspard.
Charles Gaspar sterft. Het park wordt openbaar en draagt vervolgens de naam van de schenker.
Het park wordt vergroot. Hieraan is een deel van een tuin in de Rue des Martyrs toegevoegd. Er zijn enkele uitgehouwen stenen blokken die dateren uit de Romeinse of middeleeuwse tijd.
Begeleid door leden van het Maison des Jeunes d’Arlon, creëert Mr X een graffiti-fresco in straatkunststijl om het park te versieren.
Dit recreatiepark is gebouwd op de plaats van een voormalige leerlooierij langs de beek Klöppelbach. Het is toegankelijk via de Passerelle des Oiseaux, 120 m lang, die de Sûre doorkruist. Het heeft 3 vijvers.
Parc de Merl is een stadspark ten zuiden van de stad Luxemburg. Je kunt er heerlijk ontspannen aan de rand van de vijver en de kinderen vinden hun geluk op de grote speeltuin. Erg mooie plek!
Dit uitgestrekte park in Engelse stijl in het stadscentrum, 24 uur per dag, 7 dagen per week geopend, werd tussen 1871 en 1878 aangelegd door de landschapsingenieur Edouard André.
We ontdekken een groot piratenschip, geweldige speeltuin voor kinderen.
Deze grote verticale metalen zonnewijzer met een zijlengte van 1 m hangt aan een gevel. Voor deze locatie berekend, geeft het bij zonnig weer de uren en halve uren aan van 04.00 uur tot 16.00 uur.
Dit kruis, gerestaureerd in de moderne tijd, was in de middeleeuwen het embleem van gemeentelijke concessies.
Dit opmerkelijke gebouw met een oppervlakte van ongeveer 1800 m² verdeeld over 2 verdiepingen dateert uit 1874.
Dit rechthoekige kalkstenen gebouw heeft twee series van 11 bakken
altijd voorzien van water. Het werd gebouwd in 1848 en vergroot in 1878, ter vervanging van een oudere fontein die nog dateert uit 1150.
Dit opmerkelijke Franse stenen herenhuis werd begin jaren negentig gerestaureerd.
Dit museum heeft meer dan 425 sculpturen (waarvan meer dan 60 tentoongesteld), een schat aan aardewerk en Gallo-Romeinse voorwerpen. Er is ook een prehistorische afdeling, een Frankische collectie en een altaarstuk van Fisenne (Antwerpse school).
Dit gebouw in neogotische stijl werd gebouwd volgens de plannen van de stadsarchitect, Albert-Jean-Baptiste Jamot in 1864. Het is nu een culturele plek geworden waar tentoonstellingen, conferenties en muzikale evenementen plaatsvinden.
Dit nieuwe gerechtsgebouw dateert uit 1990.
Dit neoklassieke gebouw, in Luxemburgse zandsteen, werd ingehuldigd in 1849. De bouw begon in 1845 volgens de plannen van de architect Albert-Jean-Baptiste Jamot uit Bergen, opgeleid in Parijs.