Dit particuliere ornithologische natuurreservaat van wetenschappelijk belang dateert uit 1976 en beslaat 106 hectare.
Het bestaat uit een park, een bos dat voornamelijk bestaat uit loofbomen en enkele weilanden.
De toegang van het publiek tot het natuurreservaat is beperkt in het kader van rondleidingen, tijdens beheerprojecten of elke andere activiteit georganiseerd op de site en goedgekeurd door het beheerscomité.
Gemotoriseerde voertuigen en mountainbikes zijn niet toegestaan in het reservaat, met uitzondering van landbouwmachines en andere die bedoeld zijn voor het beheer van de locatie (maaien, bosmaaien, enz.).
Wetenschappelijke studies worden gestart en uitgevoerd na akkoord van het directiecomité.
Om redenen van openbare veiligheid, bescherming van soorten of beheerswerkzaamheden kan het beheerscomité bepaalde toegangen tijdelijk verbieden.
De zuurminnende bossen van Grimonster zijn gevarieerd en bestaan voornamelijk uit hak- en hakhout onder hoge bossen; het witte luzule-beukenbos, het winterharde eikenbos, het haagbeuk-eikenbos of het alluviale essenbos beslaan een groot deel van het oppervlak.
Regelmatig gedraineerde vijvers, weiland en een natte hooiveld maken het landschap bij het kasteel compleet.
In deze context zijn er veel vogels bekend; velen broeden daar, zoals meerdere spechten, de beer of de zwarte ooievaar, of blijven daar regelmatig.
De stroom Pouhon of Lambrée die het reservaat doorkruist, toont wateren vol vissen van zeldzame kwaliteit, bewoond door insecten, amfibieën en vogels die verbonden zijn met het aquatisch milieu, allemaal ongewoon. Een oude koeler is gewild bij vleermuizen. Het economisch beheer van het Grimonster-bos, toegestaan maar gereguleerd, heeft de neiging om zoveel mogelijk van zijn biologische potentieel te optimaliseren. De intensievere exploitatie van aangrenzende percelen is echter vaak een ernstige bron van verstoring.
(Auteur: J-L. Gathoye)
De site van Grimonster bestaat voornamelijk uit hardhout. De alluviale vlaktes van de twee stromen zijn bedekt met natte weiden.
De Pouhon-beek wordt nog steeds volledig begrensd door natte weilanden, maar de Pourceau-beek bevindt zich nu in het kreupelhout.
De site is geclassificeerd als natuurgebied.
Door bouwwerkzaamheden aan de snelweg E9 wordt de beek zwaar vervuild.
Oude natte grasweiden in het midden van een overwegend bosgebied.
Een verspreid en veenmoeras beslaat de meest moerassige gebieden.
De flora, zeer hygrofiel, omvat vooral de tweehuizige valeriaan, d
Cette réserve naturelle a une superficie de 18,23 ha.
Ce Site de Grand Intérêt Biologique s'étend sur plus de 10 ha.
On a découvert sur les lieux une importante nécropole datant du 6è siècle.
Dit natuurreservaat bestaat uit kalkgrasvelden, zeer zeldzaam in Wallonië omdat ze meer geschikt zijn voor mediterrane klimaten. De typische flora bestaat uit tijm, oregano, bonenkruid of orchideeën.
Ce site de grand intérêt biologique s'étend sur près de 10 ha.
Deze boom staat aan de voet van het Kruis Sint-Kristoof.
Deze overdekte barbecueplaats van het VVV-kantoor van Harzé kan OP RESERVERING worden gebruikt.
Het is noodzakelijk om de poorten te gaan zoeken en terug te brengen.
Voor hun lening kan een borgstelling worden gevraagd.
Een openbare barbecue aan de overkant van de weg, met verschillende picknicktafels.
Kleine barbecue opgezet op de plaats van het oude station van Saint-Roch (Xhoris).
Een barbecueplek met picknicktafels.
Een uitkijktoren die een prachtig panorama biedt over de regio Ferrières.
Het dorpshuis.
Deze kapel in leisteenzandsteen wordt gekenmerkt door een portiek ondersteund door houten kolommen.
Het werd ingehuldigd op 6 augustus 1944 met als doel een gebedshuis te bieden aan de inwoners van het dorp tijdens de 2de wereldoorlog.
Een kleine kapel in kalksteenpuin, gelegen op het kruispunt tussen Lognoul en Le Houpet. Het dateert uit 1897 en werd gebouwd door de smid Michel Chabot die in de buurt woonde.
Deze kleine kapel gewijd aan Onze Lieve Vrouw van de Armen werd op 14 november 1954 ingewijd door Monseigneur Kerkhofs, bisschop van Luik.
Dit beeld van de Maagd staat op een lage muur van kalksteenpuin. Het is omgeven door een boog versierd met rozen.
Deze kapel werd in 1524 gebouwd door Colienne de Neufforge, op een steenworp afstand van de stroom "La Lembrée" in het hart van weelderige vegetatie.
Pouhon was toen het centrum van een bloeiende metallurgische industrie.
Deze kleine ronde kapel in zandsteenpuin dateert uit 1935. Het heeft een portaal met rozen en glas-in-loodramen gevormd door een meester-glasblazer uit Luik.
Groot familiebezit uit de 17de eeuw met een neoromaans geïnspireerd huis en verschillende bijgebouwen uit de 17de en 18de eeuw.
19e-eeuws bruin zandstenen kasteel op 3 niveaus, bekroond met een rompschip bedekt met gras, doorboord door 3 dakkapellen met frontons en ontpit met 3 korenaren.
Dit Bisschoppelijk College, gedeeltelijk geclassificeerd in 1979, werd opgericht door Adélard de Roanne, met de steun van pater de Stavelot. De oude naam Bernardfagne zou afkomstig zijn van de eerste kluizenaar Bernard.
Dit kruis draagt een gedraaide Christus, op een houten kruis met een voet geschilderd in bruin, gesmeed door René Maquoi naar een model van de familie Billy.
Het geheel is bevestigd op een houten kruis met een bruin beschilderde voet.
Een ijzeren kruis met daarop een in wit geschilderde Christus, die voor de oude dorpspost op een laag uitgesneden stenen muur oprijst. Het is jaargang 1768.
Een devotioneel kruis aan de kant van de weg en bij de ingang van het bos, dat in 1982 werd verzameld en vervangen door Pierrot Dethier.
Deze Christus aan het kruis op een kalkstenen sokkel en gedenkstenen herdenkt de dood van leraren en leerlingen tijdens de oorlog.
Een houten kruis met een kleine zwarte gietijzeren Christus, op het kruispunt van drie paden.
Een kruis opgericht in een klein monument en in de buurt waar eeuwenoude beukenbomen zijn geplant. Het dateert uit 1880.
Dit kruis, gelegen op het kruispunt van de wegen Ferrières - Saint-Roch en Rouge Minière - Grimonster dateert uit 1828.
Een oud houten kruis van rogaties, wit geschilderd en niet langer Christus dragend.
Dit occis-kruis dat oprijst in de dijk is opgedragen aan L. Eloi, die daar stierf op 22 september 1858.
Dit hardstenen kruis is opgedragen aan de landelijke politieman Victor Lamer, die daar op 18 oktober 1928 om middernacht op 66-jarige leeftijd door een schot werd gedood.
Dit boskruis heeft een chronogram dat de datum vertaalt in Romeinse cijfers.
Een educatieve hippische boerderij, het fokken van puur Spaanse rassen, accommodatie voor paarden. Lessen, cursussen, aangepast rijden, ...
Deze kerk bevat een uitzonderlijk fresco van de lokale kunstenaar Pierre Petit, dat het meer van Tiberias vertegenwoordigt van meer dan 40 m², de boot bedreigd door de golven, de kalme storm.
Deze pseudo-gotische kerk werd herbouwd in 1878 en voltooid in 1881, volgens de plannen van architect J. Rémont. De in slechte staat verkerende klokkentoren is vervangen door een lichte roestvrijstalen constructie in de stijl van de oude.
Deze 18de-eeuwse boerderij is gebouwd van kalksteenpuin. De deur is gemaakt van een bakstenen mandhandvat en het dak is van leisteen.
Twee oude bakstenen drinkbakken gelegen langs de Chemin de la Fontaine.
Cette fontaine à auge basse est construite sous 2 marroniers (1832).
Le massif quadrangulaire de calcaire est surmonté d’une urne de fonte.
Dit herenhuis is vermoedelijk eind 16e eeuw gebouwd. Het heeft een hoge gevel van twee verdiepingen van kalksteenpuin op de begane grond en bakstenen boven.
Deze ommuurde tuin, gerestaureerd op initiatief van de plaatselijke vereniging Qualité-Village-Ferrières, gelegen naast de kerk Saint-Martin, bevat verschillende opmerkelijke kruisen en grafmonumenten in gietijzer en kalksteen.
Dit is het gebouw van de voormalige gemeenteschool in Ernonheid, van voor januari 1977.
Het is omgebouwd tot een ingerichte zaal die plaats biedt aan 100 personen.
Dit gebouw in kalksteenpuin met een dak in leisteen dateert uit de 19de eeuw en werd rond 1915-1917 uitgebreid.
De centrale deur is toegankelijk via een trap.
In dit gebouw was voor de fusie ook de gemeentelijke school gevestigd.
Dit monument is ter nagedachtenis aan de Amerikaanse vliegeniers die daar op 6 maart 1945 zijn omgekomen.
Ze raakten verdwaald in de mist toen ze terugkwamen van een bombardement op Duitsland.
Dit monument is opgedragen aan soldaten die zijn omgekomen in de Eerste Wereldoorlog. Het werd ingehuldigd op 10 juli 1932.
Dit monument is gewijd aan de doden van de Eerste Wereldoorlog.
Ferrières is sinds 28 juni 1964 verbroederd met Chablis in Bourgogne-Franche-Comté (Frankrijk). Dit monument werd geplaatst ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de jumelage. Het kleine plaatsje Ferrières draagt ook zijn naam.
Dit museum is gevestigd in een herenhuis uit het begin van de 20de eeuw.
Het heeft een collectie van meer dan 1000 speelgoed daterend uit het einde van de 19de tot de jaren 50.
Een picknicktafel bij een kleine rotonde aan de voet van een prachtig uitzichtpunt over Ferrrières.
Aire de pique-nique installée le long de la Route des Minières.
Het plein heette ooit "Li Pieri". In 1823 heette het "Li Bâti", het huidige Place de Chablis.
Een standpunt over de streek van Ferrières.
Een bankje nodigt u uit om op uw gemak naar het panorama voor u te kijken. Het gaat van boven Huy aan de linkerkant, in het centrum het CHU Sart Tilman (18 km hemelsbreed), aan de rechterkant, het Pays de Herve en de terril van Micheroux.
Dicht bij picknickplaats Tige.
Standbeeld van Sint-Rochus op een parterre voor het gelijknamige college.
Deze oriëntatietabel maakt het mogelijk om de plaatsen te vinden die zichtbaar zijn vanaf deze hoge plaats, inclusief het Universitair Ziekenhuis van Luik, gelegen op bijna 20 km.
De term "pouhon" komt van het Waalse "pouhî" wat "tekenen" betekent. De pouhon is een bron van mineraalwater dat ijzerhoudend of zout of zelfs alkalisch of zwavelhoudend kan zijn.