De anekdote gaat dat de oorsprong van deze naam komt van de aanwezigheid van een nobele schilder die het landschap op deze plek schildert.
De inwoners van het Waals-sprekende dorp zouden van hem hebben gezegd: Hey, relouke cilà: i pint co! (Hé, kijk hier eens, hij schildert nog steeds!)
Een cluster van enorme blokken pudding, een soort natuurlijk beton dat zich 500 miljoen jaar geleden langs de kustlijn vestigde, toen de Ardennen werden overspoeld door een prehistorische zee, als onderdeel van de drift continenten.
Een opmerkelijke rotswand ten zuidoosten van het dorp.
Deze rots kijkt uit over de Semois op de oostelijke flank en op de linkeroever. Ze is de bron van een lokale legende.
Volgens de legende gaat er onderaan deze rots een gat open en zou er een kluizenaar in hebben gezeten. Hij zou zich hebben overgegeven aan zijn verontrustende en afschuwelijke passie: maagden wurgen.
Deze 60 m hoge rotsen kijken uit over de Semois.
De vegetatie bestaat uit heide, bosbessen en mossen.
Een opmerkelijke rotswand ten zuiden van het dorp.
Deze opmerkelijke rotswand bevindt zich op een hoogte van 315 m.
Volgens de legende zag een herder eens hoe heksen in de sabbattijd vanaf de top van deze rots door de lucht zweefden.
Presqu’île boisée enchâssée dans une boucle que la Semois décrit vers le sud.