Deze neoklassieke zandstenen kerk dateert uit 1846. Op de hoeken wordt geharkt met kalksteen. De toren en de gevel dateren uit 1899.

Deze kerk werd gebouwd in 1633. In 1858 werd ze herbouwd in neoklassieke stijl. De toren blijft origineel. Toegewijd aan Saint-Martin, was hij bisschop van Tours (Frankrijk) van 316 tot 397.

Deze kerk in klassieke stijl van baksteen en blauwe steen werd in 1874 gebouwd in plaats van een ouder gebouw.

Deze romaanse kerk dateert uit 1050. De 3 beuken eindigen in een halfrond koor geflankeerd door een gotische kapel (16de) en de sacristie (20de).

We vinden in dit arboretum verschillende inheemse boomsoorten waarvan de naam is aangegeven met plaquettes.

Dit kasteel van baksteen en hardsteen werd in 1908 gebouwd voor baron en barones Ignace de Viron.

Dit hunebed bestaat uit een rechthoekige collectieve grafkamer die is ingesloten tussen vier pilaren waarop twee dekplaten zijn geplaatst.

Deze kerk in klassieke stijl van baksteen en blauwe steen werd in 1874 gebouwd in plaats van een ouder gebouw.

Deze romaanse kerk dateert uit 1050. De 3 beuken eindigen in een halfrond koor geflankeerd door een gotische kapel (16de) en de sacristie (20de).

Deze koeler is in 1910 naast het molenbereik gebouwd door de Sojamelkerij. De crèmes werden daar geplaatst om ze te koelen.
Het is omgebouwd tot een schuilplaats voor vleermuizen.

Deze 3,6 m hoge menhir weegt ongeveer 8 ton. Het is gebouwd langs de hoofdweg Barvaux - Erezée.

Monument dédié aux morts des deux guerres mondiales.
Il est construit en poudingue local, matériau naturel, comme les pierres mégaltihiques, qui combine le grès, le quartzite et le silex.

Ook wel Moulin Hesbois genoemd, wordt het al genoemd in de Livre Terrien in 1314. Het bereik (afleidingskanaal) is bijzonder lang. Het schoepenrad heeft een diameter van 4m en heeft 48 emmers.

Museum dat het dagelijkse leven en de begrafenispraktijken van de neolithische verenigingen van veehouders, megalithenbouwers in West-Europa illustreert.

Ooit gelegen in een open landschap maar nu bedekt met vegetatie, was dit grote blok dat uit een bank van puddingsteen tevoorschijn kwam, een oriëntatiepunt bij uitstek.

Ces trois menhirs ont été restaurés et redressés. Ils ont été découverts en 1888 par Monsieur Moreels.