Deze mononefkerk eindigde met een driezijdige apsis die werd gebouwd in 1840. Het wordt bekroond door een vierkante klokkentoren. Het staat op de monumentenlijst met de begraafplaats die leisteengrafstenen uit de 16de en 17de eeuw bevat.

Deze kerk in witte stenen en beigegeel gehakt op de hoeken werd gebouwd in 1832. Een sacristie werd toegevoegd in 1937, het werk van Bacq-Laroche, architect van Neufchâteau.

Deze neoromaanse kerk, ingehuldigd op 12 oktober 1903, wordt gekenmerkt door een opmerkelijk hoogaltaar.

Deze kapel werd gebouwd door Maurice Husson, als dank voor de bevrijding van de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is gerestaureerd door zijn dochter Marylène.

Deze grot uit 1955 met een standbeeld van Saint-Remacle, de evangelieprediker (1937) domineert de rotsen van Saint-Remacle met uitzicht op de Semois. Het werd in 1993 gerestaureerd.

Deze mononefkerk eindigde met een driezijdige apsis die werd gebouwd in 1840. Het wordt bekroond door een vierkante klokkentoren. Het staat op de monumentenlijst met de begraafplaats die leisteengrafstenen uit de 16de en 17de eeuw bevat.

Deze kerk in witte stenen en beigegeel gehakt op de hoeken werd gebouwd in 1832. Een sacristie werd toegevoegd in 1937, het werk van Bacq-Laroche, architect van Neufchâteau.

Een zwemgedeelte omzoomd door een grasveld langs de Semois.
Het bed, gekanaliseerd door leistenen muren, heeft een maximale diepte van 1,20 m. De site is uitgerust met hutten en banken.