Deze kerk, gebouwd in Maaskalksteen, werd gebouwd in 1764 en is sinds 1975 erkend door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.

Deze kerk in neogotische stijl werd in 1845 gebouwd naar de plannen van architect Bolle. Het werd in 1900 vergroot volgens de plannen van architect Léon.

Deze kerk werd in 1778 gebouwd op het koor van een ouder gebouw uit 1728. De westgevel en de klokkentoren werden in het 3e kwart van de 19e eeuw toegevoegd.

Deze kalkstenen kerk dateert uit de 1e helft van de 18de eeuw. De toren werd in 1848 toegevoegd. Het barokke altaar dat het koor siert, is omgeven door kramen (houten stoelen gereserveerd voor de geestelijkheid) van de voormalige abdij van Sint-Gérard.

Ook wel de abdij van Sint-Jan en Scholasticus genoemd, werd in 1893 gesticht door 7 benedictijnse nonnen. Agnès de Hemptinne was de eerste abdis. Ze nam deel aan de bouw van de kerk en de decoratie ervan.

Dit benedictijnenklooster werd in 1872 in de vorm van een priorij gesticht door de abdij van Beuron en met de steun van de familie Desclée die het land schonk. Het was paus Leo XIII die hem in 1878 tot abdij verhief. Daar worden kazen gerijpt.

Een kleine kapel in kalksteenpuin, die achter een poort een standbeeld van Saint-Gérard de Brogne herbergt. Geboren in Stave in België, stichtte hij in 919 een benedictijnenabdij in Brogne, in de stad Mettet.

Deze kerk, gebouwd in Maaskalksteen, werd gebouwd in 1764 en is sinds 1975 erkend door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.