Dit massief, bestaande uit parelgrijze tot zwarte kalksteenrotsen, vormt een opmerkelijke archeologische en botanische vindplaats. Het maakt sinds 2009 deel uit van het uitzonderlijke vastgoederfgoed van het Waalse Gewest.

Een anekdote is gekoppeld aan Haroun Tazieff, de beroemde geoloog. Hij viel 22 m tijdens het beklimmen van deze rots (in 1943), die nu verboden is om te klimmen. Men dacht dat hij dood was, maar kwam er uiteindelijk met een paar schrammen vanaf.

Dit kasteel heeft een mix van middeleeuwse, renaissance en neogotische stijlen. De bouw begon in de 11de eeuw. Het is eigendom van de graaf en gravin Alexis de Limburg Stirum. Geklasseerd en uitzonderlijk erfgoed van het Waalse Gewest.

Deze neogotische blauwe stenen kerk met hoge klokkentoren werd tussen 1906 en 1907 gebouwd naar de plannen van de architecten H. Smits en Joostens van Antwerpen.

Deze halte voor lijn 166 werd in 1896 in gebruik genomen door de Belgische Staatsspoorwegen. Het pand is in 2014 gesloopt. De goederenhal bestaat nog steeds, al is deze al lang niet meer in gebruik.

Langs de Lesse staat deze voormalige graanmolen, gekoppeld aan een grote boerderij. Het dateert uit de 18e eeuw.

Via dit wegviaduct kan de N97 de Maas oversteken, 80 m boven de rivier. Het is het hoogste wegviaduct van België.

Deze brug is in de loop van de geschiedenis verschillende keren verwoest tijdens conflicten. Het behoort tot de stad Dinant en heeft elke keer ingegrepen bij de wederopbouw.

Dit voormalige bijgebouw van de abdij van Saint-Hubert uit de 15de eeuw en in Romaanse stijl, zomerresidentie van de monniken, organiseert nu privé- of professionele evenementen zoals huwelijksfeesten, recepties...

Via dit 300 m lange spoorviaduct van traliewerk, ook wel de spoorbrug van Dinant genoemd, kan lijn 166 de Maas oversteken. Er was 6800 ton staal en 11.000 m³ gewapend beton nodig. Het werd in 1898 in gebruik genomen.