Een goed bewaard gebleven terminal bij de ingang van de sparrenplantage, enigszins verschoven van de oude Pruisisch-Belgische grens.

Deze oude grenspaal, nogal gecamoufleerd in een drassig, dicht en onverdund dennenbos, ligt op 650 m van de vorige.

Deze oude grenspaal is tijdens een boomkap in 3 stukken gebroken. Het ligt op 530 m van de vorige. Het is gelegen in een dennenplantage van de gemeente Vielsalm, geplant in 1943.

Deze terminal bevindt zich op de top van het bos op een hoogte van 596 m, 210 m van de vorige.

Deze bolder wordt gekenmerkt door een beitelvormige inkeping op de bovenste basis, zoals bij bolder nr. 100. De betekenis ervan blijft onduidelijk.

Deze Belgisch-Pruisische grensmarkeringen markeren de oude grenslijn die werd aangelegd naar aanleiding van de beslissingen van het Congres van Wenen in 1815.

Deze Belgisch-Pruisische grensmarkeringen markeren de oude grenslijn die werd aangelegd naar aanleiding van de beslissingen van het Congres van Wenen in 1815.

Dit is een historisch monument dat de bijgebouwen van de boerderijen Neundorf (St-Vith) en Amblève scheidt. De datum van oprichting is onbekend, maar het werd in september 1944 verwoest en vervolgens in maart 2012 herbouwd door de gemeente Saint-Vith.

Centre récératif familial.

Een goed bewaard gebleven terminal bij de ingang van de sparrenplantage, enigszins verschoven van de oude Pruisisch-Belgische grens.

Deze oude grenspaal, nogal gecamoufleerd in een drassig, dicht en onverdund dennenbos, ligt op 650 m van de vorige.

Deze oude grenspaal is tijdens een boomkap in 3 stukken gebroken. Het ligt op 530 m van de vorige. Het is gelegen in een dennenplantage van de gemeente Vielsalm, geplant in 1943.

Deze terminal bevindt zich op de top van het bos op een hoogte van 596 m, 210 m van de vorige.

Deze bolder wordt gekenmerkt door een beitelvormige inkeping op de bovenste basis, zoals bij bolder nr. 100. De betekenis ervan blijft onduidelijk.

Deze Belgisch-Pruisische grensmarkeringen markeren de oude grenslijn die werd aangelegd naar aanleiding van de beslissingen van het Congres van Wenen in 1815.

Deze Belgisch-Pruisische grensmarkeringen markeren de oude grenslijn die werd aangelegd naar aanleiding van de beslissingen van het Congres van Wenen in 1815.

Deze uitgestrekte paardensportinrichtingen, die zich uitstrekken over een open plek van 17 ha, behoren tot het Waalse Gewest.

Deze neogotische bakstenen kapel, volledig bedekt met witte leisteen, dateert uit 1876. Het was het onderwerp van een pelgrimstocht op Pinkstermaandag en een groet aan de Maagd Maria op 15 augustus.

Deze kapel is gebouwd in 1958.

Een eik geplant ter nagedachtenis aan Stéphane Danloy, boswachter die stierf in december 2018.

Een Christus op een gelakt houten kruis, geplakt op een geslepen stenen plaat die op een zandstenen puinmuur is geplaatst.

Dit gelakte houten kruis met daarboven een tweezijdig dak, bevindt zich op de top van de Col de Mont-le-Soie, op een hoogte van 556 m.

Een Christus op een houten kruis.

Dit gerepareerde smeedijzeren kruis, dat blijkbaar dateert uit de 19e eeuw, ligt aan de rand van het bospad dat Petit Thier naar het noorden verlaat.

Dit houten kruis, in geel geschilderd, werd opgericht ter nagedachtenis aan de dood van een Franse soldaat in het jaar van zijn dood, in 1812. Het wordt onderhouden en vernieuwd door de eigenaar van het beboste perceel met dennenbomen.

Dit kleine kruis op het boskruispunt van Chêneux ligt op een hoogte van 520 m.

Het is een votiefkruis dat door zijn vrouw is opgericht ter nagedachtenis van Jean-Joseph Rasquin (geboren in 1830), die verdween tijdens het uitoefenen van zijn beroep als stoffenhandelaar.

Dit heiligdom bestaat sinds 1704.
In 1958 werd de kerk herbouwd in puin en kalksteen door architect R. Toussaint.

Deze picknicktafel staat in een rustige hoek van het bos, vlakbij een oude grenspaal die ooit België en Pruisen scheidde.

Het dorpshuis van Petit-Thier