Deze toren die tijdens de uitbreidingswerken van het Huis werd ontdekt, maakte in de 4e eeuw deel uit van de omheining van Aarlen. Het is te zien tijdens rondleidingen die plaatsvinden op donderdag om 16:30.
De toren is geklasseerd als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië.
Het bestaan van deze oven wordt al in 1602 vermeld. De eigenaren waren niemand minder dan die van Pont d Oye of Epioux. Zijn activiteiten stopten in 1829.
Deze grote verticale metalen zonnewijzer met een zijlengte van 1 m hangt aan een gevel. Voor deze locatie berekend, geeft het bij zonnig weer de uren en halve uren aan van 04.00 uur tot 16.00 uur.
Deze calvarie dateert uit de 17de eeuw en leidt via een grote trap naar de Sint-Donatkerk.
Dit kruis, gerestaureerd in de moderne tijd, was in de middeleeuwen het embleem van gemeentelijke concessies.
Deze kerk werd in 1626 gebouwd door de paters Kapucijnen en versterkt tijdens het bewind van Lodewijk XIV. Het werd gerestaureerd in 1851 en aan het einde van de 19e eeuw.
Dit gebouw in neogotische stijl werd gebouwd volgens de plannen van de stadsarchitect, Albert-Jean-Baptiste Jamot in 1864. Het is nu een culturele plek geworden waar tentoonstellingen, conferenties en muzikale evenementen plaatsvinden.
Dit neoklassieke gebouw, in Luxemburgse zandsteen, werd ingehuldigd in 1849. De bouw begon in 1845 volgens de plannen van de architect Albert-Jean-Baptiste Jamot uit Bergen, opgeleid in Parijs.
Deze twee bassins zijn voorzien van een afgietsel van een Romeins beeld van een man die zijn dorst lessen bij de bron.
De fontein is in 1972 gerestaureerd.