Dit gebouw werd in de 18de en 20de eeuw grotendeels getransformeerd. Het is momenteel verdeeld in twee woningen. Het was ooit volledig gemaakt van zandsteenpuin.

Dit grote kalkstenen bassin is versierd met een kroon en de initialen van Nicolas Ernolet, vicaris en vervolgens pastoor van 1727 tot 1757. Het is gedateerd 1722.

Dit bakstenen en kalkstenen gebouw op een fundament van zandsteen en kalksteenpuin werd gebouwd van 1716 tot 1719 en vergroot in 1725.

Dit kleine bakstenen gebouw op een zandstenen puinbodem en afgewerkt met een halfronde apsis wordt al genoemd in 1794. Het werd herbouwd in 1842.

Dit elegante kleine 18de-eeuwse kasteel wordt omgeven door boomgaarden en vervangt een middeleeuws gebouw. De twee onderste vleugels worden ingenomen door de boerenwoning en agrarische functies.

Christ en croix avec de part et d'autre deux statues représentant la crucifixion.

Een klein, wit geschilderd houten kruis op de kruising van de rue de Holliguette en de rue de Groumette.

Cette petite croix en bois est située à l'entrée du Chemin du Houyeux, sur la Route du Val Dieu.

Une invitation de prière aux trépassés qui date de 1952.

Dit grote kruis, 15 m hoog, werd in 1913 gebouwd op de heuvel Bois del Fièsse, culminerend op een hoogte van 269 m en biedt een prachtig panorama over een groot deel van het Land van Herve.

Cette croix en pierre de taille date de 1738.
Sa mention gravée sur le socle en pierre de taille est :
"VOIAGEUR EN LA CROIX HONNORE L'IMAGE DE TON SAUVEUR".

Croix en pierre sur socle de pierre.

Eglise datant de 1842.

Deze kerk werd op 2 december 1959 vermeld.
De massieve toren en de klokkentoren bereiken een hoogte van 45 m.
Op deze locatie bestond al in de 14de eeuw een kapel gewijd aan San Sebastian.

Deze boerderij, waarvan de noordgevel is gemaakt van zandsteenpuin en waarvan sommige elementen zijn omlijst met kalksteen, dateert uit 1649.

Dit fort ligt net naast het grote witte kruis van het Bois del Fièsse.

Deze zandstenen puinhoeve met stallen en hooizolder dateert uit het einde van de 18de eeuw.

Dit gebouw van zandsteenpuin dateert uit de 17de eeuw.

In de 16e eeuw stond op deze locatie al een korenmolen. Deze is in de 19e eeuw herbouwd. De watermolen is vervangen door een motormolen. De laatste molenaar was Omer Nibus, die leefde tot 2010.