Deze grote holte zakt weg in de kalkstenen rots (mooie gelaagdheid).
Voormalige uitlaat van de Lomme, vandaag ongeveer tien meter boven het bed.
Verbazingwekkende heropleving die een ondergrondse cursus terugbrengt naar de open lucht.
Deze kalksteenholte opent zich als een labyrint op de rechter Maasoever. De lagere ingang is 138 m boven de zeespiegel.
Deze grot, ook wel de Trou des Nutons genoemd, werd bewoond door prehistorische mannen.
Dit netwerk van galerijen is door de mens gegraven in de cron onder de fundamenten van de oude molen tot aan de kelders van de pastorie. Het is een verbazingwekkende geologische getuigenis uit het Tertiair. GRATIS TOEGANG.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne De eerste verticale putten werden door de mens gegraven uit de Neolithische periode, tussen -4500 en -1800 om een steen te vinden die voor hen kostbaar was: vuursteen.
Het is in deze grot, gelegen op een rotswand in de vallei van de Ruisseau de la Fontaine Saint-Hadelin, dat de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog, in december 1944, een Generale Staf oprichtten.
Deze kleine grot van kalksteen uit Givet, waarvan de ingang 1,70 m hoog en 2,20 m breed is, heeft sinds de prehistorie als schuilplaats gediend, botten die getuigen van de aanwezigheid van de mens.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Deze protohistorische grot aan de voet van een kalkstenen klif is een van de belangrijkste uit de Magdalena-periode (Upper Paleolithic).
Een grot bij de Veronika-grot en van de bron van Chawrèsse.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Dit is de schacht van een voormalige leisteenmijngalerij.
Het werd in 1863 geopend door de Société forestière du Gospinal.
Cette grotte qui se développe sur plus de 5 km a été découverte en 1969 par le Spéléo Club les Calcites.
Deze voormalige mijngalerij van een molensteen is verbonden met het verhaal van Marie de Plainevaux uit het begin van de 20e eeuw. Door haar ietwat eigenzinnige temperament isoleerde ze zich regelmatig op geheime plekken.
CC BY 3.0 Anabase4 Deze grot op de rechteroever van de rivier de Isbelle is sinds het begin van de 20de eeuw het onderwerp geweest van archeologische opgravingen.
Petit rocher vertical en calcaire.
La grotte était habitée durant la préhistoire.
Actuellement, le site fait l’objet de fouilles.
La légende raconte qu’une maison était habitée par les nûtons.
I
Het belangrijkste kenmerk van deze grot is de grootte van de veranda die uitkomt op een galerij. De Lhomme werd daar verzwolgen vóór de aanleg van de spoordijk in 1880, maar het water kan er nog steeds komen tijdens overstromingen.
Deze grot wordt ook wel Grotte à Jules, Trou Willy of Trou de l’Ambre genoemd.
Het mondt uit in een kalkstenen klif 28 m boven de Lomme.
Deze set van 7 schuilplaatsen in grotten werd in 1867 ontdekt door geoloog Edouard Dupont met overblijfselen uit de tijd van de mammoet en het rendier. Dit zijn de Trou du Chêne, de Rozenbottel, de Esdoorn, de Klimop, de Appel en de Noisetier.
CC BY-SA 3.0 Jean-Pol GRANDMONT Een grot gelegen in de muur van een ravijn, toegankelijk door de Ri de Sébia over te steken via een loopbrug, vanaf de Rue du Camp Romain.
CC BY-SA 4.0 Xofc Geweldige klassieker van speleologie, een van de meest populaire in Wallonië.
Het ontwikkelt zich over een totaal van ongeveer 1542 m.
De diepte is 35 m op 4 verdiepingen bovenop elkaar.
De veranda
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Dit zijn zeer oude vuursteengroeven die op de Natagora-site worden beschermd. Maar liefst 13 grotingangen volgen elkaar langs het pad op. Ze zijn niet diep en lopen langs de heuvels. Daar is ook krijt gebruikt.