Het Domein van Villers-Sainte-Gertrude

Durbuy

Het verre oosten van de gemeente Durbuy heeft nog een aantal leuke verrassingen in petto, zoals dit dorp op de hoogten van de Aisne: Villers-Sainte-Gertrude.

Dit nogal dynamische dorp trekt veel toeristen, niet alleen vanwege het domein met een groot park; het heeft namelijk verschillende tussenstop-lodges rond de Ferme-Château, maar ook vanwege de prachtige bosrijke omgeving enerzijds en agrarische anderzijds. Kortom een ??verscheidenheid aan landschappen die zowel intiem als panoramisch zijn.

Het is deze zeer aangename omgeving die we u uitnodigen om mee samen te werken, door het platteland naar het dorp Ozo en zijn menhir te rijden en te flirten met een zeer pittoreske zijrivier van de Aisne: de Ruisseau de Pont-le-Prêtre.

Het werd aan het einde van de 16de eeuw verpand door het klooster van Nivellois en keerde uiteindelijk terug naar de cisterciënzerabdij van Val-Saint-Lambert, tot in de 18de eeuw.
Metallurgie ontwikkelde zich daar van de 16de tot de 18de eeuw.

Deze kerk in eclectische stijl in kalksteen werd gebouwd in 1878, in plaats van een kapel uit 1520.

Binnenin dateren enkele beelden uit de 16e eeuw, evenals het doopvont.

In de veranda herinnert de versierde steen aan de oprichting van de oude kerk in 1617 met het wapen van Gilles de Bouvet en zijn vrouw, Anne des Mares.

Het is een vakantiecentrum van de Algemene Dienst voor Toerisme.
Het is gebouwd van zandsteen en kalksteenpuin door Gilles Bouvet, heer van Villers, die in 1623 stierf.

De twee bijgebouwen in het noorden dateren uit de 17de eeuw.

Dit monument is opgericht ter nagedachtenis aan de 13 mensen uit het dorp die tijdens de twee wereldoorlogen zijn omgekomen.

Een bosrijk park met bankjes en voorzien van een bestrating in de vorm van een labyrint.

Een sculptuur van Pierre Closset, uit Verviers die heeft deelgenomen aan tal van internationale symposia, die de filosofie van carpe diem oproept: neem de tijd, geniet van het huidige moment in plaats van te rennen.

Durbuy brengt hulde aan steen, een alomtegenwoordig materiaal op het grondgebied van de gemeente, door tweejaarlijkse symposia te organiseren (bijeenkomsten van specialisten op een bepaald gebied). Dit werk dateert van het Symposium 2017.

Verschillende picknicktafels toegankelijk op het terrein van het kasteel van Villers-Sainte-Gertrude.

Deze plaats ligt onder en ten noorden van Villers-Saint-Gertrude, waar de gelijknamige stroom stroomt.

Een kruising tussen de paden van Izier, Ozo en Villers-Sainte-Gertrude.

Kruising met de weg tussen Izier en Villers-Sainte-Gertrude.

Het gewicht van deze steen is ongeveer 6,5 ton.
Deze menhir werd bijgewerkt tijdens opgravingen in 1999.

Toen werd beseft dat het veld van de megalieten zich verder naar het noorden uitstrekte dan eerder gedacht, tot aan de rechteroever van de Aisne.
Aangezien de rots op deze plaats schist van broedtijd is en de menhir in pudding is, kan worden geconcludeerd dat deze steen tijdens het Neolithicum naar deze plaats werd gesleept.

Dit dorp gelegen op de noordelijke hoogten van de rechteroever van de Aisne wordt gekenmerkt door vele boerderijen en huizen in kalksteen.

Deze kerk in neogotische stijl werd in 1860 gebouwd naar plannen van architect Bouvrie.

Een brug over de Ruisseau de Pont-le-Prêtre, een zijrivier van de Aisne.

Dit dorp gelegen op de hoogten van de Aisne wordt al genoemd in 966. Het was eigendom van het klooster Sainte-Gertrude van Nijvel, afgestaan ​​door de graaf van Henegouwen.

Une ferme du 19è transformée en un cadre féérique, un endroit hors du temps.