Deze twee stations gelegen langs de Ourthe bieden een ideale gelegenheid om de rijke heuvel ten westen van de linkeroever te ontdekken: de heuvel Sart Tilman.
De vele universiteitsgebouwen zijn verspreid over een overwegend bosrijke omgeving, wat dit ensemble een bijzondere sfeer geeft.
Naast de faculteiten die door talrijke wandelpaden met elkaar zijn verbonden, worden ze onderbroken door een hele reeks kunstwerken van doorgaans moderne aard: het openluchtmuseum Sart Tilman.
Maar voordat we teruggaan naar Angleur, komen we nog een ietwat eigenaardig en interessant natuurlijk aspect tegen: de Streupas-heide, van waaruit we een panorama kunnen bewonderen dat zeker vrij stedelijk is, maar toch vrij uitgestrekt met de nadering van de Ourthe van de grote stad van Luik.
Dan nadert Angleur snel en de stad verschijnt plotseling bij de uitgang van het bos.
Dit station is een constructie van baksteen en kalksteen in neoklassieke stijl.
Het werd opengesteld voor passagiersvervoer in 1866.
Beide vleugels werden in 1891 toegevoegd.
Deze oude banale watermolen, in kalksteen en baksteen, werd al in 1280 vermeld in een register van de Sint-Lambertuskathedraal.
Een picknickplaats op een open plek nabij de Ferme de la Famelette op de hoogten van Avister.
Deze golfbaan is in 1939 ontworpen door Tom Simpson.
Dit staalwerk werd in 2018 geproduceerd door Xavier Mary.
Het is een houten werk dat in 1998 door Clémence Van Lunen is geproduceerd.
Deze heide van ongeveer twintig hectare maakt deel uit van het natuurreservaat Sart Tilman, onderdeel van de Universiteit van Luik.
Deze bakstenen kerk in neoklassieke stijl met vijf traveeën is op de hoeken gehard met kalksteen.
Dit station, gelegen nabij de kruising tussen lijn 37 (Luik-Hergenrath) en lijn 43 (Angleur-Marloie), werd op 1 juli 1843 in gebruik genomen.
Sinds 28 juni 2013 is het een eenvoudige tussenstop geworden.