De Wandeling van Legendes

Vresse-sur-Semois

Deze wandeling neemt je mee op ontdekkingstocht naar de legendarische wezens die sinds mensenheugenis het Ardennengebied bewonen.

Deze namen; nutons, verbouc, dame blanche, enz., je vindt ze in vele legendes die de hele regio, van noord tot zuid van de Ardennen, rondspoken.

Ze worden hier opmerkelijk geïllustreerd door sculpturen of fresco’s, die bijdragen aan de charme van een van de mooiste dorpen van Wallonië.

Het pad is in het begin een beetje steil, vandaar de rode classificatie voor een kindertocht, maar met dit beetje inspanning moeten de kleintjes blij zijn om deze wezens te ontdekken die deel uitmaken van de ziel van de Diepe Ardennen.

Dit dorp is het onderwerp van vele Ardense legendes, waaronder enkele van Adrien de Prémorel, een Brusselse schrijver geboren aan het einde van de 19e eeuw.

Het gebouw wordt vaak gekenmerkt door zijn volumes in leisteen en door zijn grote daken die bestaan ​​uit afval van leisteengroeven die eindstukken worden genoemd.

De Witte Dame is een fantastisch wezen dat we ontmoeten op donkere paden en weg van dorpen. Ze zijn overal in Wallonië te vinden.

Dit fantastische dier, een kruising tussen een mens en een geit, is demonisch van aard. Hij belichaamt de duivel. Soms bedient hij hem en soms wordt hij door hem bedrogen.

Een grote duivelsmuurschildering geschilderd op een witte muur.

U kunt daar lezen:

Hij werd geboren op de dag dat de mens werd geboren.
Net als hij, gemanipuleerd, gemanipuleerd, vermenigvuldigde hij zich.
Door de draad van ideeën en naar zijn gelijkenis begon hij te groeien.
Het was als een virus, virulent en dom, dat ons parasiteerde.
Vaak ondetecteerbaar, doodt het in de mens het vermogen om lief te hebben.
Het valt de vleugels van dichters aan en ondermijnt de harten van vrienden.
Hij is er.
Hij observeert, vleit, navigeert, componeert.
Spiegel met leeuweriken aangebracht om elk van zijn facetten te polijsten.
Gemaakt van vlees en geest, hij is heel in de mens.
De man is heel in zichzelf.

Met het uiterlijk van een alerte oude man zijn het genieën zo hoog als een been, vaak weldadig, maar die hij doet vermijden om te kwetsen of te provoceren. Ze komen alleen ’s nachts naar buiten. Ze verlenen graag service tegen een menubetaling.

La Toursiveuse is een heks met vingers in de vorm van takken. Het symboliseert het verborgen gezicht van mensen.

Deze passage wordt gekenmerkt door platen die zijn gegraveerd met citaten van bekende auteurs.

Hiertoe behoren citaten als:

"DE VINGER TOONT ​​DE MAAN, DE DWAAS KIJKT NAAR DE VINGER" door Brecht

"EEN GEPASSIONEERDE AMATEUR IS ALTIJD COMPETENTIEER DAN EEN ONVERSCHILLENDE PROFESSIONEEL"

Deze wolf-man handelde met de duivel. Vanaf dat moment verandert hij op volle maanavonden in een wolf. Hij kan goed of slecht doen. Laat bijvoorbeeld iemand in het bos de weg terug vinden, maar ze kunnen ook boeren aanvallen.

Ondanks hun uiterlijk als gewone inwoners die incognito opereren, hebben deze vrouwen een pact met de duivel gesloten, zodat ze spreuken kunnen uitspreken. Ze ontmoeten elkaar op sabbatten.

Een picknicktafel met een adembenemend uitzicht op het dorp Laforêt.

Deze soort hagedis wordt beschreven als zo groot als een kalf. Het leeft in water en als je het ziet, wordt gezegd dat het een onheilspellend teken is.

Welwillende wezens, ze ademden hun talenten in de hoofden van lokale kunstenaars en deporteerden degenen die stierven.