Dit dorp, met tussen de 100 en 150 inwoners, is gelegen langs de Ruisseau de Steinbach, een zijrivier van de oostelijke Ourthe, op een hoogte van ongeveer 480 m. Het bestaat uit verschillende schalieboerderijen met daken van tsjerbin, een lokale leisteen.
Deze geklasseerde kerk, gerenoveerd in 1904, wordt gekenmerkt door zijn orgels van opmerkelijke muzikale archeologische waarde.
Het omvat gerangschikte orgels en geklasseerd uitzonderlijk erfgoed van het Waalse Gewest, een wapenplaat Martin Stenbais, stierf in 1633, gelegen in de portiekmuur en vele oude grafmonumenten op de begraafplaats.
Deze voormalige watermolen, zo genoemd naar de naam van zijn voormalige eigenaren, dateert uit het begin van de 19e eeuw en bevindt zich aan de Ourthe Orientale. Momenteel wordt het omgebouwd tot bivak, gtes en camping voor groepen jongeren.
Dit dorp van iets meer dan 400 inwoners, een voormalige gemeente, ligt op de hoogten van de Ourthe Orientale. Het werd ooit doorkruist door een Romeinse weg. Daar werden de ruïnes van een Romeinse villa en ijzeren wapens gevonden.
Deze vaak verbouwde neoromaanse kerk dateert uit de 15de eeuw. Het werd in de 18de eeuw herbouwd. De toren werd in 1898 toegevoegd aan de plannen van de architect Rémont de Liège.
Aanvankelijk een kapel, de doopvont is origineel.
Het huidige plan bestaat uit een koor met een platte apsis, een schip en een
westelijke toren omlijst door de doopkapel en het torentje
trappenhuis.
Deze kasteelhoeve gebouwd in 1766 in leisteenzandsteen en baksteen dateert uit de tijd van Lodewijk XIV en Lodewijk XV. Het is een opmerkelijk rijksmonument.
2 torentjes in de vorm van olifantenkoppen zijn geperforeerd met de initialen van de fabrikant.
De tuinen zijn opvallend aangelegd.
De toegangsdeur in Lodewijk XIV- en Lodewijk XV-stijl wordt bekroond door een monumentaal kader in Recht schist waarin de armen van de "de Beurthé" zijn gebeeldhouwd.