van Gedinne tot Redu

De gemeente Gedinne onderscheidt zich door een bijzonder dicht verenigingsnetwerk voor het aantal inwoners: veel sportclubs (voetbal, volleybal, basketbal, badminton, enz.), veel koren (een parochiekoor in bijna elk van de twaalf dorpen en twee seculiere koren), een band, een muziekacademie, een dansclub, een theatergroep, een culturele raad en zelfs een echte bioscoop, gerund door een team van jonge mensen.
Elke zomer organiseert de Jeugd van Gedinne dansavonden in de open lucht, die tot de grootste in hun soort in België behoren.

Gedinne kan er prat op gaan een volledig algemeen vormend voortgezet onderwijs aan te bieden. Het Notre-Dame Instituut wordt echter met sluiting bedreigd en er zijn veel protesten geuit.

Bron: Wikipedia

Dit gebouw is in 1939 herbouwd.
Het heeft zijn romaanse toren uit de 12de eeuw behouden.

Een klein park op de linkeroever van de Houillette, net voor de samenvloeiing met de Houille.

Dit station op lijn 166 Dinant - Bertrix werd in 1880 in gebruik genomen door de Belgische Staatsspoorwegen. Het ligt ongeveer 4 km ten oosten van het eigenlijke dorp.

Deze voormalige gemeente, gelegen aan de bronnen van de Wimbe, een zijrivier van de Lesse (die ze samenkomt bij Lessive), is de zetel van het gemeentebestuur van Daverdisse.

Een picknicktafel op een kleine open plek voor het Maquis-monument.

Dit hoge monument is opgericht ter nagedachtenis aan de verzetsstrijders die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers werden omsingeld en gedood op 1 september 1944, kort voor de komst van de geallieerden.

Dit dorp is gelegen tussen de valleien van Almache en Our, twee zijrivieren van de Lesse. Het werd voor het eerst genoemd in 746. Het toponiem komt uit de varkensstallen van de Merovingische villa van Graide.

Kerk gebouwd tussen 1815 en 1853, herbouwd in 1922-1925.

Deze kleine kapel is gewijd aan Notre-Dame de Beauraing.

Een gehucht in de gemeente Libin, dat zijn naam dankt aan de rivier waarlangs het zich uitstrekt. De kapel gewijd aan Notre-Dame Auxiliatrice de Walcourt staat op de monumentenlijst.

Deze geklasseerde kapel, omgeven door een eik, een es, lindebomen en een ceder gordijn, dateert uit 1750.

Een picknicktafel in het hart van het charmante dorpje Lesse, langs de rivier met dezelfde naam.

Deze kalkstenen parochiekerk werd in 1851 gebouwd naar de plannen van de architect Duvinage. Het werd gerestaureerd in 1868, 1886 en 1922.