Dit pittoreske doodlopende dorp, grotendeels opgetrokken uit kalksteen, ligt in een lus van de Ourthe. Klein maar toeristisch, wordt bediend door een treinstation en is omgeven door indrukwekkende rotsen.
Voor een kleine verandering in de lussen, profiteert deze wandeling van de nabijheid van de Sy- en Hamoir-stations op de spoorlijn 43 om een ??prachtige kleine top van de Ourthe te beklimmen, een heel mooi panorama te bewonderen en af ??te dalen naar dit levendige kleine toeristenstadje wat is Hamoir, waar het erg gezellig is om daar te eten!
Deze kalkstenen kapel werd gebouwd tussen 1866 en 1872. Het werd vergroot in 1902.
De glas-in-loodramen dateren uit 1912.
Het was tot 1881 afhankelijk van de parochie van Filot, tot 1914 van de kerk van Ferrières en vervolgens van de parochie van Vieuxville.
Hamoir wordt voor het eerst aangehaald in 895 in de vorm "Hamor", dankzij een oorkonde van Lord Weséric die nalatenschap schenkt aan zijn vazal Berting.
Al eerder waren er overblijfselen van een Merovingische necropolis van Germaanse invloed, daterend uit de 6e eeuw, gevonden op een plaats genaamd "Tombeux", in de richting van Xhignèsse. Het getuigt van de aanwezigheid van een kleine agrarische gemeenschap in die tijd.
Volgens L. Thiry is Hamor verbonden met de Germaanse "Hammer", een overblijfsel van een hydraulische industrie.
Op parochieniveau was Hamoir destijds afhankelijk van Xhignèsse, zelf verbonden met de abdij van Stavelot. Deze parochie werd gesticht tussen de 8de en de 9de eeuw.
Hamoir ontwikkelde zich pas toen er onder leiding van Jean Del Cour, beeldhouwer (1631 - 1707) een kapel werd gewijd aan de Notre-Dame. Daarna werd het de zetel van een afhankelijke rechtbank van Logne en vervolgens een burgemeester in de 15de.
De oude brug over de Ourthe is door de geschiedenis heen de bron geweest van veel pijn. Vernietigd en steeds opnieuw opgebouwd.