Dit 68 m lange en 32 brede fort verheft zich op een hoge bodem gevormd door een zandbank. De bijnaam, het fort van de nuttelozen, is te danken aan het feit dat het bereik van de kanonnen tijdens de bouw tussen 1804 en 1857 toenam.
Het diende als gevangenis voor Pruisische soldaten in de Frans-Duitse oorlog van 1870, daarna voor politieke gevangenen van de Commune, waaronder Henri Rochefort en Paschal Grousset.
Het werd zelfs beschouwd als geschoren tegen het einde van de 19e eeuw, maar mensen waren ertegen.
Het gebouw is sinds 1990 beroemd geworden dankzij het programma dat Fort Boyard ter plaatse filmde, maar het is al gebruikt in een eerder programma: de Schattenjacht.