Deze boom, meer dan 350 jaar oud, viel tijdens een storm. Deze kwam van Schoppen.

Beuk aangeplant op een onbepaald tijdstip op de grens tussen het Vorstendom Luik en het Vorstendom Stavelot - Malmedy. Verdwenen, op deze plek is een nieuwe herplant.

Vestige getuige van de beproeving die de broers Renard aanzetten omdat ze de priester van Xhignesse in 1778 hadden vermoord.

Dit geïsoleerde cluster van bomen midden in de veenmoerassen van het staatsreservaat wordt gevormd door wilgen. Ze dienden als een herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte hoogvlakte van het Haut-Plateau.

Een eerbiedwaardige eik in het bos tussen Beaumont en Logbiermé.

Chêne vénérable auquel on a donné le nom du professeur Léon Frédéric(q), illustre savant fagnard.
Ce savant visitait fréquemment ce secteur.

Deze eik werd op 2 april 2004 door vrijwilligers uit Sart geplant, ter vervanging van een oude dode eik, op het Hoëgne-pad.

Het is een beroemde oude monumentale boom waarvan de herinnering wordt bestendigd door een paar jonge beuken die in 1970 zijn geplant door "les Amis de la Fagne" en de Forestiers.

Een eerbiedwaardige beuk midden in de Vêcquée, ongeveer halverwege tussen Baraque Michel en de Loopbrug van de Eeuwfeest.

Ces arbres vénérables servaient autrefois de lieu de repos (prandjlahe) aux herdiers de Sourbrodt et à leurs troupeaux.

Deze stervende beuken, zo’n 250 jaar oud, werden in 1936 op de lijst geplaatst.
Vroeger gebruikten herders en hun kudden deze plek als een prandj’lohe (rustplaats). In 1993 werden jonge beukenbomen opnieuw aangeplant door de Amis de la Fagne.
Jonge

Deze eeuwenoude boom is geclassificeerd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (R.R. van 25/1/1935). Het is een oud herkenningspunt op de "IJzeren Weg", die van Hockai naar Sourbrodt leidt en verder gaat richting Schleiden.

Deze bomen werden in 2005 opnieuw geplant (oorspronkelijk in 1943 tot 1953) ter nagedachtenis aan drie bekende intieme fagnards, onafscheidelijke wandelgenoten : Alphonse Petit († 1942), Louis Pirard († 1948) en Jean Wisimus († 1953).

Het is een oude onvolgroeide beuk, waaromheen zes markeringen van de oude Juliers-Luxemburgse grens zijn herplant. Waarschijnlijk een oude monumentale boom.