CC BY 3.0 Auguste LinotteFerrières was bekend in 747, waar het voor het eerst werd geciteerd, dankzij de schenking van de burgemeester van het Carloman-paleis aan de abdij van Stavelot onder de naam Ferieres.
De etymologie komt van het Latijnse ferraria en duidt een plaats aan waar men met ijzer of hout werkt.
Het wapen van Ferrières is grotendeels geïnspireerd op het zegel van het feodale hof van de provincie Logne (eind 16e - begin 17e eeuw), opgenomen in het vorstendom Stavelot -Malmédy, dat een hoofd van Gorgon vertegenwoordigt.
Het zijn fantastische monsters die werden voorgesteld in de vorm van vrouwen met haar gemaakt van met elkaar verweven slangen en soms begiftigd met vleugels.
De koninklijke kroon, het zwaard en de stok zijn de attributen die specifiek zijn voor het graafschap Logne en symboliseren de spirituele en tijdelijke krachten van de prins - abt.
Ferrières wordt sinds 27 juni 1964 samengevoegd met Chablis, een klein stadje in Yonne, in de Franse Bourgogne (200 km van Parijs). De witte wijn is een van de bekendste in Frankrijk (Chardonnay) dankzij de kalksteengrond waarop hij is geproduceerd.
CC BY-SA 3.0 Jean Housen Het plein heette ooit "Li Pieri". In 1823 heette het "Li Bâti", het huidige Place de Chablis.
Ferrières heeft een "Bati". Het vertegenwoordigt vaak het openbare plein van het dorp en betekent in dit geval "platgetreden, platgetreden, banale grond".
Het verwijst soms ook naar een pad en er wordt gezegd dat het zelfs aanleiding heeft gegeven tot plaatsnamen, zoals Battice, om nog maar te zwijgen van zeer gangbare achternamen.
CC BY-SA 1.0 Les Meloures Dit gebouw in kalksteenpuin met een dak in leisteen dateert uit de 19de eeuw en werd rond 1915-1917 uitgebreid.
De centrale deur is toegankelijk via een trap.
In dit gebouw was voor de fusie ook de gemeentelijke school gevestigd.
CC BY-SA 3.0 Rebexho De naam komt van de ijzerertsmijn die ooit wijdverbreid was in de regio. Het is gelegen op de hoogten van de beekjes Pouhon en Velle.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Deze kapel in leisteenzandsteen wordt gekenmerkt door een portiek ondersteund door houten kolommen.
Het werd ingehuldigd op 6 augustus 1944 met als doel een gebedshuis te bieden aan de inwoners van het dorp tijdens de 2de wereldoorlog.
Een nis in het dak herbergt het standbeeld van Notre-Dame.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Dit boskruis heeft een chronogram dat de datum vertaalt in Romeinse cijfers.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Deze kapel werd in 1524 gebouwd door Colienne de Neufforge, op een steenworp afstand van de stroom "La Lembrée" in het hart van weelderige vegetatie.
Pouhon was toen het centrum van een bloeiende metallurgische industrie.
Het heiligdom wordt gebouwd om de steeds groeiende bevolking van het dorp te ontmoeten.
Elk jaar, in november, wordt daar het feest van St-Hubert met pracht en praal gevierd.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne 
0496 28 06 86Deze overdekte barbecueplaats van het VVV-kantoor van Harzé kan op reservering worden gebruikt.
Het is noodzakelijk om de poorten te gaan zoeken en terug te brengen.
Voor hun lening kan een borgstelling worden gevraagd.
CC BY-SA 4.0 LBM1948 Een bron van ijzerhoudend mineraalwater gaf zijn naam aan dit gehucht op de bodem van de Beek van Pouhon-vallei. De toponymie komt van het Waalse "pouhî" wat tekenen betekent.
De ijzerindustrie was er van de 15de tot de 17de eeuw zeer welvarend.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Een educatieve hippische boerderij, het fokken van puur Spaanse rassen, accommodatie voor paarden. Lessen, cursussen, aangepast rijden, ...
CC BY-SA 4.0 Rebexho Dit gehucht met veel zandstenen boerderijen, gelegen tussen de N30 Luik - Bastenaken en de autosnelweg E25, ligt aan de bron van de Ruisseau de Paradis, een zijrivier van de Lembrée.
CC BY-SA 4.0 Rebexho Dit dorp met uitzicht op het zuiden van de linkeroever van de Amblève, aan de bron van zijn zijrivier, de Ruisseau de la Fontaine, heeft veel huizen in zandsteen of leisteen zandsteen.
Dit occiskruis, verborgen door een elektrische paal en ingebed in een muur, is gewijd aan een zekere Hubert, die stierf in 1607.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Dit monument is opgedragen aan de 17 doden van de dorpen die zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
CC BY-SA 4.0 Rebexho Deze oude stenen graanmolen werd gebouwd in 1634. Het werd in 1742 gerestaureerd na een brand.
Het bleef in bedrijf tot 1939.
Het wiel is er nog steeds, ondanks dat het erg beschadigd is.
De site is geclassificeerd op 28 maart 1983.
Dit kasteel dat seminars of privé-evenementen kan huisvesten, ligt op een domein van 25 ha, aan de samenvloeiing van de Amblève en de Lienne.
Dit dorp op het voorgebergte van een meander van de Amblève, op de rechteroever, wordt doorkruist door de spoorlijn 42 en de N633 Luik - Trois-Ponts. Amper verder stroomafwaarts ontmoet de Lienne de Amblève.
Deze neoromaanse kapel werd in 1721 gesticht door bisschop Joseph-Clement van Beieren. Het is vintage 1730.
Het werd herbouwd in 1899.
Dit dorp met een twintigtal huizen, meestal gemaakt van zandsteen, ligt op een hoogte van ongeveer 500 m, ligt 1.200 m van de rechteroever van de Amblève en op ongeveer dezelfde afstand van de top en de Vêcquée.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Dit gehucht, vlakbij de bron van de Eau Rouge (kant Winamplanche), ligt aan de zuidgrens van de stad Theux op een hoogte van 560 m. Het was de plaats van parachutespringen voor het Geheime Leger in 1944, het strijdtoneel.
CC BY-SA 4.0 mini-ardenne Gelegen op een hoogte van meer dan 500 m, biedt de sart de Bronromme een weids uitzicht richting Desnié op de voorgrond en de vallei.
087 79 20 50 Jean-Pol Grandmont La Perle des Ardennes
In het hart van de Wayai-vallei, een zijrivier van de Hoëgne en omgeven door bossen aan alle kanten, is Spa een kleine, zeer dynamische en toeristische stad met iets meer dan 10.000 inwoners.
Spa roept direct een klein kuuroord op, sprankelend (!) En burgerlijk, gelegen in een prachtige en uitgestrekte bosrijke omgeving. De Parel van de Ardennen zoals het soms wordt genoemd, en terecht.
Plinius de Oudere had in de Romeinse tijd al de deugden van zijn ijzerhoudende wateren geprezen. Maar de primitieve ontwikkeling van de stad begon al in 1335 met een andere industrie: die van ijzer. Het Spa-verbod, bestaande uit de Spa-entiteit en de Creppe-entiteit, wemelde van dit mineraal dat voor een groot deel van de moderne tijd werd gewonnen. In de 16e eeuw waren er veel smederijen. We vinden nog steeds appellaties onder de plaatsen die dit rijke mijnverleden oproepen: Hammer, Bois des Minières, L’Eau Rouge (Winamplanche).
De commerciële exploitatie van de wateren begon in de 16e eeuw, te beginnen met bottelen en exporteren naar Frankrijk in 1583 en vervolgens in 1700 naar Amerika.
De curisten, ook wel de bobelins genoemd, stroomden daar naartoe.
Spa verwierf daardoor internationale faam en zag de elite van die tijd eraan komen. Een van de grote namen is tsaar Pierre-le-Grand, die zijn naam aan de beroemde pouhon heeft gegeven. Hij verbleef daar in 1717.
La Redoute, een van de eerste casino’s ter wereld, werd daar in 1762 geopend, op initiatief van de burgemeesters Gérard de Leau en Lambert Xhrouet.
De Heilige Roomse keizer Joseph II bezocht het in 1781 en kreeg de bijnaam: Café de l’Europe.
Je kunt nog steeds koningin Margot, Christine van Zweden en artiesten als Victor Hugo, Jean-François Marmontel, Casanova of Alexandre Dumas Père tellen.
Desalniettemin markeerde een pijnlijke episode het jaar 1807 toen 2/3 van de stad door brand werd verwoest.
Word erg alledaags, de eerste baden werden geopend in 1827.
De tweede koningin der Belgen, Marie-Henriette stierf daar in 1902. Een bron draagt nog steeds haar naam.
Kaiser Willem II vestigde daar zijn hoofdkwartier tijdens de Eerste Wereldoorlog en trad in 1918 af.
Met zijn thermische ontwikkeling werd Spa Monopole opgericht in 1921, tegelijk met het beroemde circuit van Spa-Francorchamps.
Kunst werd niet weggelaten bij de oprichting van het Festival du Théâtre in 1959 en in 1964 het Festival de la Chanson Française (tot 1983). Zonder de laatste baby uit 1994 te vergeten: de Francofolies!
Hydrotherapie is nog steeds actueel, met de recente bouw van de Thermes de Spa op Annette en Lubin Hill, bereikbaar met de kabelbaan vanuit het prachtige park van 7 uur.
Dit kasteel werd gebouwd voor de Brusselse inwoner Julien Félix Smets rond 1869.
Het werd in 1871 aangekocht door Ernest Gambart, een rijke Engelse kunsthandelaar van Kortrijk afkomst.
Ce chêne, placé juste derrière le Monument aux morts de Spa, a été planté le 22 novembre 1919. Il symbolise les aspirations et l'état d'esprit de la population à la fin de la première guerre mondiale.
Ce monument est l'œuvre de l'architecte Flagothier et du sculpteur Thys.
Il a été inauguré en 1921.
