Coo - Spa

Met zijn val van 15 m is het de grootste waterval van België. Het werd kunstmatig gemaakt door de monniken van de abdij van Stavelot, die voor het eerst een kleine waterval bouwden in de 15de eeuw en de grote waterval in de 18de eeuw.

De meander die de Amblève vormde is een meer geworden: het Lager Coo Baken, waarop aan weerszijden van de dode meander een dam is gebouwd.
Daar is een waterkrachtcentrale gevestigd.
Dankzij een ander bassin dat 270 m hoger ligt, verandert het water dat van het bovenste bassin naar het onderste bassin stroomt, turbines die energie terugwinnen. Water wordt tijdens daluren, goedkoper, weer omhoog gezogen om het systeem in een gesloten circuit te laten werken.

Genesteld in de holte van de vallei, wordt het in het noorden omgeven door het bos dat zich uitstrekt tot de zuidelijke rand van Spa en La Vêcquée en in het zuiden door het Bois de Dessus Roanne, dat zich uitstrekt tot Coo, Stavelot en de Amblève-vallei.
Sommige traditionele kalkstenen vakwerkboerderijen en Vielsalm-leien, gebouwd in de 18e en 19e eeuw, geven het dorp veel charme. Ze omvatten een hoofdgebouw, een stal, een schuur en een luifel.

Daar werd een film opgenomen door de filmmaker van Engis Johnny Erbi: een geweldige reden om lief te hebben.

Elke eerste zaterdag van oktober is er het Apple Festival.

Het wordt aanbevolen om met de brandstof te komen omdat er ter plaatse weinig beschikbaar is.

De Andrimont de Stoumont ligt halverwege de heuvel tussen de bodem waar de Roannay stroomt en de top waar de Fagne de Malchamps zich uitstrekt.

Komend vanuit Spa, gezien vanuit het dorp, is het panorama over Roannay en de Mont des Brumes op de heuvel die er tegenover staat behoorlijk indrukwekkend.

Het typische gehucht bestaat uit enkele huizen, waarvan sommige dateren uit de 18de / 19de eeuw en de een of de ander vakwerk.

De klim van Roannay is bekend bij fietsers. Er is nog een mooie klim om de beroemde Col du Rosier te bereiken, vlakbij de stad Spa en Bérinzenne.

Voor wandelaars is het pad naar Malchamps nog steil, misschien iets minder dan in het eerste deel van Roannay. Het pad wordt modderig voordat het de Croix d’Andrimont bereikt, aan de rand van de Fagne de Malchamps.

Pas in 1972 kocht Spa Monopole het terug om het grondwater voor zijn beroemde water te behouden.
Sinds 1979 is het beheer toevertrouwd aan de administratie Water en Bossen.
Pierre Noé, ingenieur van het kantonnement van Spa, maakte er in 1981 een museum van. In de loop der jaren heeft het landgoed zich altijd ontwikkeld met als doel de natuur te behouden en te promoten: park, panoramische toren en uitbreiding van het museum.
Sinds 2005 is het geheel geïntegreerd in de Natura 2000-zone.

Hier kun je de Rotunda te huur (overdekte barbecue) of Pavillon Lilien (seminars) vragen.

Spa roept direct een klein kuuroord op, sprankelend (!) En burgerlijk, gelegen in een prachtige en uitgestrekte bosrijke omgeving. De Parel van de Ardennen zoals het soms wordt genoemd, en terecht.

Plinius de Oudere had in de Romeinse tijd al de deugden van zijn ijzerhoudende wateren geprezen. Maar de primitieve ontwikkeling van de stad begon al in 1335 met een andere industrie: die van ijzer. Het Spa-verbod, bestaande uit de Spa-entiteit en de Creppe-entiteit, wemelde van dit mineraal dat voor een groot deel van de moderne tijd werd gewonnen. In de 16e eeuw waren er veel smederijen. We vinden nog steeds appellaties onder de plaatsen die dit rijke mijnverleden oproepen: Hammer, Bois des Minières, L’Eau Rouge (Winamplanche).

De commerciële exploitatie van de wateren begon in de 16e eeuw, te beginnen met bottelen en exporteren naar Frankrijk in 1583 en vervolgens in 1700 naar Amerika.
De curisten, ook wel de bobelins genoemd, stroomden daar naartoe.
Spa verwierf daardoor internationale faam en zag de elite van die tijd eraan komen. Een van de grote namen is tsaar Pierre-le-Grand, die zijn naam aan de beroemde pouhon heeft gegeven. Hij verbleef daar in 1717.

La Redoute, een van de eerste casino’s ter wereld, werd daar in 1762 geopend, op initiatief van de burgemeesters Gérard de Leau en Lambert Xhrouet.
De Heilige Roomse keizer Joseph II bezocht het in 1781 en kreeg de bijnaam: Café de l’Europe.
Je kunt nog steeds koningin Margot, Christine van Zweden en artiesten als Victor Hugo, Jean-François Marmontel, Casanova of Alexandre Dumas Père tellen.
Desalniettemin markeerde een pijnlijke episode het jaar 1807 toen 2/3 van de stad door brand werd verwoest.
Word erg alledaags, de eerste baden werden geopend in 1827.

De tweede koningin der Belgen, Marie-Henriette stierf daar in 1902. Een bron draagt ​​nog steeds haar naam.
Kaiser Willem II vestigde daar zijn hoofdkwartier tijdens de Eerste Wereldoorlog en trad in 1918 af.

Met zijn thermische ontwikkeling werd Spa Monopole opgericht in 1921, tegelijk met het beroemde circuit van Spa-Francorchamps.

Kunst werd niet weggelaten bij de oprichting van het Festival du Théâtre in 1959 en in 1964 het Festival de la Chanson Française (tot 1983). Zonder de laatste baby uit 1994 te vergeten: de Francofolies!

Hydrotherapie is nog steeds actueel, met de recente bouw van de Thermes de Spa op Annette en Lubin Hill, bereikbaar met de kabelbaan vanuit het prachtige park van 7 uur.