Spa roept direct een klein kuuroord op, sprankelend (!) En burgerlijk, gelegen in een prachtige en uitgestrekte bosrijke omgeving. De Parel van de Ardennen zoals het soms wordt genoemd, en terecht.
Plinius de Oudere had in de Romeinse tijd al de deugden van zijn ijzerhoudende wateren geprezen. Maar de primitieve ontwikkeling van de stad begon al in 1335 met een andere industrie: die van ijzer. Het Spa-verbod, bestaande uit de Spa-entiteit en de Creppe-entiteit, wemelde van dit mineraal dat voor een groot deel van de moderne tijd werd gewonnen. In de 16e eeuw waren er veel smederijen. We vinden nog steeds appellaties onder de plaatsen die dit rijke mijnverleden oproepen: Hammer, Bois des Minières, L’Eau Rouge (Winamplanche).
De commerciële exploitatie van de wateren begon in de 16e eeuw, te beginnen met bottelen en exporteren naar Frankrijk in 1583 en vervolgens in 1700 naar Amerika.
De curisten, ook wel de bobelins genoemd, stroomden daar naartoe.
Spa verwierf daardoor internationale faam en zag de elite van die tijd eraan komen. Een van de grote namen is tsaar Pierre-le-Grand, die zijn naam aan de beroemde pouhon heeft gegeven. Hij verbleef daar in 1717.
La Redoute, een van de eerste casino’s ter wereld, werd daar in 1762 geopend, op initiatief van de burgemeesters Gérard de Leau en Lambert Xhrouet.
De Heilige Roomse keizer Joseph II bezocht het in 1781 en kreeg de bijnaam: Café de l’Europe.
Je kunt nog steeds koningin Margot, Christine van Zweden en artiesten als Victor Hugo, Jean-François Marmontel, Casanova of Alexandre Dumas Père tellen.
Desalniettemin markeerde een pijnlijke episode het jaar 1807 toen 2/3 van de stad door brand werd verwoest.
Word erg alledaags, de eerste baden werden geopend in 1827.
De tweede koningin der Belgen, Marie-Henriette stierf daar in 1902. Een bron draagt nog steeds haar naam.
Kaiser Willem II vestigde daar zijn hoofdkwartier tijdens de Eerste Wereldoorlog en trad in 1918 af.
Met zijn thermische ontwikkeling werd Spa Monopole opgericht in 1921, tegelijk met het beroemde circuit van Spa-Francorchamps.
Kunst werd niet weggelaten bij de oprichting van het Festival du Théâtre in 1959 en in 1964 het Festival de la Chanson Française (tot 1983). Zonder de laatste baby uit 1994 te vergeten: de Francofolies!
Hydrotherapie is nog steeds actueel, met de recente bouw van de Thermes de Spa op Annette en Lubin Hill, bereikbaar met de kabelbaan vanuit het prachtige park van 7 uur.
On y adjoint une liste des personnages importants qui fréquentèrent Spa, de part et d’autre de la fontaine centrale, en 1896.
Momenteel beheerd door het Cultureel Centrum van Spa, herbergt het ook het theater genaamd "Petit Théâtre Jacques Huisman", een eerbetoon aan de oprichter van het Spa Theatre Festival.
De 3 beuken worden voorafgegaan door twee vierkante torens met daarboven achthoekige pijlen.
Een achtzijdige lantaarn, bekroond met een pijl, bekroont de kruising van het transept.
Het koor en de zijkapellen eindigen in een halfronde apsis.
4 cirkelvormige torentjes sieren de hoeken gevormd door het dwarsschip en de twee zijbeuken.
2 timpanen rondom het centrale portaal zijn versierd met hoge reliëfs die respectievelijk Christus en de Maagd voorstellen, omringd door engelen. Die van de zijdeuren zijn geïnspireerd op verhalen uit St-Remacle en St-Hubert.
Het interieurontwerp is te danken aan de opvolger van Eugène Carpentier, de architect C. Sonneville ook uit Beloeil.
Het houten beeld van Saint-Remacle dateert uit de 16de eeuw.
Compositie, degelijke esthetiek en constructieprincipes zijn geïnspireerd op het werk van G. Silbermann. Deze artistieke prestatie op hoog niveau wordt geleverd door de Thomas Organ Manufacture in Francorchamps.
Het is vervangen door de nieuwe Thermes de Spa, gelegen op de heuvel van Annette en Lubin.
Er wordt momenteel gewerkt aan een restauratieproject voor luxe hotels.
Aan elk uiteinde zijn er twee paviljoens met koepelvormige zinken daken.
Een van de paviljoens is gewijd aan de Little Games, met name een klein jeu de boules-veld.
Het werd geclassificeerd bij koninklijk besluit van 13 januari 1977. Het maakt deel uit van het uitzonderlijke erfgoed van Wallonië.
Het werd gebouwd op hetzelfde moment als de bedekking van de Wayai in het 7-uurs park, in 1878.
Elke zondag is er een vlooienmarkt van 8.00 tot 13.00 uur, bijgewoond door meer dan 2.000 bezoekers.
Au 18ème siècle, il devint le Grand Hôtel. Il accueillait les notables curistes venus prendre les eaux.
En 1822, il devint la propriété de John Cockerill qui le transforme en manufacture de cardes et broches.
Sa vocation d’hôtel de ville date de 1941.
Actuellement, il abrite toujours les service administratifs de la Commune de Spa.
Ce monument fut élevé en 1932 à la mémoire du Maréchal Foch, habitué à fréquenter la ville de Spa après la première guerre mondiale, notamment en 1919 lors des commissions d'Armistice ou en 1920, lors de la Conférence de Spa.
Il est l'œuvre du sculpteur de Zoete et fut inauguré en présence de sa femme.
Er zijn oude wasmachines in werkende staat, de reconstructie van een washuis, strijkmethoden, de geschiedenis van zeep, amusement voor kinderen.
Het werd ingehuldigd in 1987.
Het is alleen het 2e weekend van de maand geopend.
De prijs van het individuele ticket is 5 € voor volwassenen, 4 € voor senioren en 13 tot 26 jaar oud, 1 € voor 7 tot 12 jaar oud, gratis voor kinderen van 0 tot 6 jaar oud.
Het museum is elke 1e zondag van de maand gratis toegankelijk.
U kunt er een indrukwekkende collectie zadels, bitten, stijgbeugels, maar ook schouderbanden ontdekken, gebruikt voor het werk van paarden in de velden, bossen en mijnen.
Een iconografie toont de Ardense trekpaarden aan het werk.
Een andere kamer heeft koetsen, een slee en een antieke door paarden getrokken brandweerwagen.
Ook het militaire aspect wordt niet vergeten met uniformen en ruiters, wimpels of badges.
De reconstructie van een werkplaats met haard, kap, blaasbalg, aambeeld, strijkijzers, tangen en hamers herinnert aan het belangrijke werk van de hoefsmid.
De werelden van racen en racebanen worden opgeroepen door een jockeyschaal.
Ook vervoer per postkoets en Spa-taxi’s worden beschreven.
Het Paardenmuseum vertegenwoordigt een belangrijk educatief belang, men kan er niet alleen een les krijgen over de geschiedenis van energie, transport, vrije tijd maar er ook nadenken over de morele kwestie van het respect voor het dier.
De prijs van het individuele ticket is 5 € voor volwassenen, 4 € voor senioren en 13 tot 26 jaar oud, 1 € voor 7 tot 12 jaar oud, gratis voor kinderen van 0 tot 6 jaar oud.
Het museum is elke 1ste zondag van de maand gratis toegankelijk.
Deze naam is te danken aan het feit dat Spa-curisten (of coils) aan het einde van de dag een wandeling kwamen maken om hun overvloedig geconsumeerde water te verteren !
Daarna werd het landgoed verkocht aan de stad.
Het heeft een prachtige watermassa die in de 12e eeuw is gegraven, met een centraal eiland in het midden.
Het verwoeste kasteel moest in 1990 worden verwoest. Het park werd echter in 1993 ontruimd en gerestaureerd. Een team onder leiding van Patrick Leveau herplantte de bagatelle van 2300 charmante planten, bouwde een waterval van 70 m, herstelde de smeedijzeren looppaden, de kiosken en de poorten zaaiden een grasveld van meer dan een hectare en vormden een speelplaats voor de kinderen, om het romantische park terug te brengen in de sfeer van het begin van de 20de eeuw.
De tuinbouwscholen van Luik en La Reid hebben er maar liefst 480.000 bloemen geplant.
Ce symbole existait déjà auparavant dans la Rue du Marché mais fut démoli dans les années 1870 pour faire place au Pouhon Pierre-le-Grand.
In de 7de eeuw was deze bron al bekend en volgens de legende werd hij ontdekt door Saint Remacle. De vermeende afdruk van de sandaal van de heilige verschijnt nog steeds in een steen bij de bron. Volgens de overtuiging worden eigenschappen met betrekking tot vruchtbaarheid aan de bron toegeschreven door drinkwater en het plaatsen van de voet in de afdruk van de sandaal.
Son nom aurait comme origine celui d’une personne ou d’une famille, Jacques del Court.
Le Tsar était particulièrement satisfait des bienfaits apportés par l’eau de cette source. C’est en hommage à sa visite que le nom de l’empereur est donné au pouhon en 1820.
Un pouhon (nom d’origine wallonne), désigne les eaux de sources naturellement ferrugineuses et gazeuses.
Le Pouhon est orné du "Livre d’or", une fresque gigantesque reprenant les célèbres hôtes qui firent la réputation des eaux de Spa. D’Offenbach à Léopold II, en passant par Benjamin Constant, les grands noms de l’Histoire sont tous venus boire à cette source salvatrice.
De Thermes de Spa bevinden zich op de top van de heuvel van Annette et Lubin, die uitkijkt over de stad Spa.
De Thermes de Spa, ingehuldigd in 1868, vestigden zich snel in de harten van alle spa-enthousiastelingen die konden profiteren van de zuiverheid en de helende eigenschappen van de ijzerhoudende bronnen van Spa.
De Thermes de Spa, die in de loop van de tijd regelmatig is gerenoveerd en vernieuwd, is nu een van de modernste complexen en biedt u de rust en sereniteit die u wenst.
Binnen- en buitenzwembaden zijn verspreid over 800 vierkante meter met whirlpools, waterbellen, een binnenzwembad, hydromassage-waterspellen, geisers, bubbelstoelen, bubbelende banken of zelfs kanonnen.
Panoramisch zicht op het thermaalbadpark.
Fitness- en ontspanningsruimte met panoramische sauna’s, hamams, houten lichtcentrum.
Het wellness- en beautycentrum biedt een verscheidenheid aan behandelingen en kuren die u tegen een meerprijs kunt boeken.
Het kreeg de naam "Koninklijke Villa" omdat het toebehoorde aan koningin Marie-Henriette, echtgenote van Leopold II. Ze was een ervaren ruiter en had daar haar eigen stal.
Het heeft een prachtige Engelse tuin (vooral in de zomer, dankzij de zorg van de gemeentelijke hoveniers) die zich achter de villa uitstrekt.
Het heeft een grote binnenplaats, een kapel en stallen.
Deze uitgaansgelegenheid, gebouwd in verschillende fasen vanaf 1769 om te concurreren met de Redoute, is het werk van de Luikse architect Jacques-Barthélemy Renoz, de stukadoor Antoine-Pierre Franck en de schilder Henri Deprez. Dit elegante gebouw vormt een van de juwelen van de neoklassieke burgerlijke architectuur van het oude prinsdom Luik en is een van de laatste getuigen van de gouden eeuw van Spa die nog overeind staat, evenals een van de oudste Europese speelkamers .
Bron : wauxhall.be
Hôtel, feu de bois avec vue sur le Lac de Warfaaz et la colline de Balmoral.
Hôtel, feu de bois avec vue sur le Lac de Warfaaz et la colline de Balmoral.
Op de hoek van het Maréchal Foch-plein, grenzend aan het Parc des Sept Heures, lijkt een heel mooi gebouw uit het begin van de 19de eeuw rechtstreeks uit New Orleans te komen.
Vakantiepark aan de rand van een 1300 ha groot bos.
Hôtel dans une villa de 1903.
Il se compose de chambres spacieuses, d’un salon avec feu ouvert, d’un parc arboré, d’une piscine.
Le petit-déjeuner est compris dans le prix de la chambre.
Hôtel situé au bord du Lac de Warfaaz.
Le bâtiment, construit en même temps que le nouveau centre thermal sur la colline d’Annette et Lubin en 2004, remplace un bâtiment plus ancien dénommé "Les Heures Claires", qui datait de 1950.
Dit opmerkelijke huis is gebouwd in 1905.