Stavelot is een pittoresk stadje met een traditionele sfeer met zijn geplaveide straatjes en talrijke monumentale gebouwen, genesteld in het hart van de Amblève-vallei, vlakbij de samenvloeiing met de Eau Rouge uit Francorchamps.
Het is ook de stad van de Blancs-Moussîs, een carnavaleske broederschap die in 1947 werd opgericht op basis van een kostuum waarvan de oorsprong teruggaat tot de 16de eeuw. Ze zijn uit tijdens Laetare, het beroemde Stavelot-carnaval dat plaatsvindt op de derde zondag voor Pasen.
Deze stad is een van de oudste van België. Het werd in 648 gesticht door Saint-Remacle, een monnik uit de Limousin, die de regio evangeliseerde op verzoek van Sigebert III, koning van de Franken en zoon van koning Dagobert.
Een eerste klooster werd opgericht in Malmedy, op de voet gevolgd door dat van Stavelot. De twee abdijen hadden door de geschiedenis heen een redelijk verbonden lot.
Stavelot werd opgericht in een kerkelijk vorstendom, met zijn eigen leider, de prins-abt, die alle geestelijke en wereldlijke bevoegdheden had.
Niet minder dan 70 abten volgden elkaar op, van wie sommigen bijdroegen tot de grootsheid van het vorstendom, zoals Remacle, Poppo, Wibald en Guillaume de Manderscheidt.
De troepen van koning Lodewijk XIV verwoestten de stad in 1689.
Deze situatie, een soevereine staat waardig, duurde gedurende het hele oude regime, gedurende meer dan een millennium, tot 1796, toen Stavelot werd ingelijfd bij Frankrijk, een gevolg van de Luikse revolutie van 1789.
Het werd vervolgens tijdens het congres van Wenen aan Nederland toegevoegd en uiteindelijk aan België tijdens de onafhankelijkheid in 1830.
De stad bloeide enorm in de 19de eeuw, met name dankzij de vele leerlooierijen.
Guillaume Apollinaire verbleef er in 1899, toen hij amper 19 jaar oud was.
De Slag om de Ardennen was daar in 1944 bijzonder verwoestend.
In 1995 verwierf het Waalse Gewest de oude abdij en rehabiliteerde het tot een groot historisch toeristisch centrum met 3 musea.
Deze abdij is omgebouwd tot 3 musea: het Museum van het Vorstendom Stavelot-Malmedy, het Museum van het Circuit Spa-Francorchamps en het Guillaume Apollinaire Museum.
Deze abdij, verworven door het Waals Gewest in 1995, werd volledig gerenoveerd.
Het primitieve klooster werd in 651 gesticht door Saint-Remacle, een benedictijnse monnik uit Solignac in Limousin, in het hart van Frankrijk, amper 3 jaar na dat van Malmedy.
De eerste kerk gewijd aan de Heiligen Martinus, Peter en Paul werd gebouwd op initiatief van Abbé Goduin.
De monniken moeten de Normandische invasies aan het einde van de eeuw ontvluchten. De abdij is gedeeltelijk verwoest, maar wordt daarna herbouwd.
Een kerk van meer dan 100 m wordt ingewijd onder auspiciën van abt Poppo, in aanwezigheid van de Duitse keizer Hendrik III.
De abdij ging achteruit maar werd gerestaureerd door Guillaume de Manderscheidt, met ingrijpende renovatiewerken aan de sleutel.
Het kapucijnenklooster wordt gebouwd.
De abdij leed aanzienlijke schade tijdens de passage van de troepen van Lodewijk XIV.
De kerktoren werd door bliksem verwoest.
Een nieuw gebouw wordt geïmplementeerd om de andere in slechte staat te vervangen.
Het nieuwe gebouw is klaar.
De revolutionairen plunderen de abdij, wat het vertrek van de monniken veroorzaakt. Het vorstendom Stavelot-Malmedy viel aan het einde van het oude regime aan de kant.
De benedictijner monniken keerden terug naar de streek door het klooster Saint-Remacle in Wavreumont te stichten.
Het gebouw wordt aangekocht door het Waalse Gewest. Het werd volledig gerenoveerd en werd een cultureel en historisch centrum.
Deze zandstenen kapel in Romeinse stijl, geklasseerd in 1976, dateert uit 1030. Het huisvest de gebroeders Convers, een religieuze orde die verantwoordelijk is voor het handwerk van de abdij van Stavelot (converserie).
Het kalkstenen portaal werd in de 16de eeuw toegevoegd.
Binnen zijn er twee sarcofagen van abten uit de 10e en 11e eeuw die afkomstig zijn uit de abdij van Stavelot. Die van de 11e eeuw is waarschijnlijk het graf van Saint-Poppon, een van de oprichters van de abdij van Stavelot. Hij regeerde het vorstendom vanaf 1020.
Ontdekt in 1896, wordt aangenomen dat hij het inderdaad is, omdat het graf, gedateerd 1048, eigenlijk overeenkomt met zijn sterfjaar.
Deze bakstenen kapel, met daarboven een pinakel, ingeklemd tussen twee huizen aan de "Rue Neuve", wordt geklasseerd.
Dit pad dat de Rue Neuve en Rue de l’Egalité verbindt, werd aangelegd door de leerlingen van de lagere school van Stavelot. Les Chemins au Naturel heeft tot doel kinderen in staat te stellen paden te ontwikkelen voor de biodiversiteit.
Dit houten kruis met daarboven een 2-zijdig dak bevindt zich langs een pad dat van de Haute Levée naar het bos (La Roanneuse) leidt.
Dit kruis, gelegen op het kruispunt van bospaden in het Bois de la Borzeu, is ongeveer 3 m hoog.
De vermelding komt in het Waals voor : "Creux da Ferdinand".
Bijzonder kenmerk : er hangt een kleine pot van de Maagd aan de hoogte van het kruis.
Dit kleine houten kruis, opgesteld door Cubs, bevindt zich in het verlengde van het pad van de Devil’s Stone, na het oversteken van de Erlinchamps.
Deze primaire kerk werd in 1754 ingewijd.
De 2 zuilen en het hogere middenschip, precies door het koor verlengd, zorgen voor veel licht.
Het meubilair is vintage (sculpturen, meubels en schilderijen).
The Guardian Angel gebeeldhouwd door Jean Del Cour.
Het doopvont dateert uit de 16de en 17de eeuw.
Het standbeeld van San Sebastian is te danken aan de beeldhouwer Renier Panhay de Rendeux in de altaarstuknis van het altaar (1717).
De preekstoel is van gebeeldhouwd eiken (18de).
De schat omvat de Shâse de St-Remacle (1268), de reliekhouder buste St-Poppon (1626).
Tentoonstelling van goudsmeden, liturgische kledingstukken (16de en 19de).
Synclinaal zat. Het is een uiterst zeldzame geologische structuur in België. Er zijn er amper 4 andere: Colanhan (Lierneux), Chefosse (Stavelot), Borzeux (Stavelot) en Vielsalm.
Deze fontein werd opgericht in 1769, tijdens het bewind van Jacques de Hubin, voorlaatste prins-abt van Stavelot. Het wordt bekroond door een veranda, symbool van de vrijheden van de stad.
Deze fontein, geklasseerd in 1986 en in gebruik genomen dankzij het beschermheerschap van Ferdinand Nicolay in 1841, werd in 2001 gerenoveerd.
Monument opgedragen aan de wielerkampioen, boven de steile kust van Stockeu.
Eddy Merckx, DE wielerkampioen van de 20e eeuw heeft 525 overwinningen, waaronder 31 klassiekers, 3 Wereldkampioenschappen, 5 Tours van Frankrijk, 5 Tours van Italië, 7 Milaan - San Remo, 5 Luik - Bastenaken - Luik en nog veel meer weer anderen.
Rots samengesteld uit leisteen.
Een picknicktafel bij de Ravel L45, in de schaduw van een majestueuze boom.
Een picknicktafel bij de Ravel L45.
Deze voetgangerstunnel gelegen op de GR5 Spa - Stavelot maakt het mogelijk om onder de oude spoorlijn 45 door te rijden, die de Ravel Trois-Ponts - Malmedy - Waimes is geworden. We volgen de Hottonruy, een kleine zijrivier van de Amel.
Deze oude graanmolen dateert uit de 17de eeuw.