Dit kasteel, gelegen in een ommuurd park van 2 ha met een Franse tuin op het terras, wordt ook wel de "Villa mon Caprice" genoemd. Het dateert uit de 19e eeuw. Het behoorde toe aan Baron de Vivario.
Het heeft belangrijke persoonlijkheden gehost, zoals prins Napoleon.
Verschillende adellijke families die elkaar opvolgden.
In 1998 werd dit kasteel aangekocht door de Nederlands-Canadese muzikant Lisa van Muylecom.
Ze stelde het kasteel open voor kunstenaars en andere kunstliefhebbers.
In een nogal weelderige omgeving konden ze 12 kamers huisvesten, te midden van een verzameling opmerkelijke antieke muziekinstrumenten.
Een Russische familie verwierf het toen.
De fundamenten van dit 17de-eeuwse kasteel zijn gemaakt van zandsteen. De gevels zijn vakwerk en het dak is bezaaid met dakramen en windwijzers.
Ancien hôtel privé appartenant au Floréal Club.
Dit zeer bonte arboretum bevat veel plantensoorten zoals bladverliezende houtskool, een verzameling Japanse esdoorns, lijsterbessen, etc.
De toegang is gratis van zonsopgang tot zonsondergang.
Deze kapel werd in 1949 gebouwd en ingehuldigd op de plaats van een oude bakkerij waar 11 mannen uit het dorp door de Duitsers werden verbrand in 1944.
Cette chapelle a été bâtie en 1872.
A l’intérieur, on peut y admirer un retable du 18è et des bancs parfois sculptés datant de 1700.
Een klein oratorium in zandsteen uit de 19de eeuw.
Deze uitzonderlijke locatie, gelegen op een rots van de Ourthe, is al sinds de prehistorie bezet.
Vervolgens bouwden de heren van het graafschap Montaigu daar in de 11e eeuw tot 1413 een kasteel.
Een tank van de 3de American Army Division. Het is opgedragen aan kolonel Hogan.
De fundamenten van dit 17de-eeuwse kasteel zijn gemaakt van zandsteen. De gevels zijn vakwerk en het dak is bezaaid met dakramen en windwijzers.
Een bescheiden houten kruis op het kruispunt.
Een smeedijzeren kruis grenzend aan de borstwering van de Pont de Marcourt.
Een klein sierlijk smeedijzeren kruis met een Christus geschilderd in goud, ter nagedachtenis aan de familie Dubuisson-Delwaide.
Dit in 1877 gebouwde gebouw werd in 2006 bij gebrek aan feesten omgebouwd tot een gemeentehuis.
Op deze site stond al een oude kerk. Het werd in 1787 afgebroken.
De huidige kerk stamt uit 1889.
Eglise classée du 17è, érigée à l’emplacement d’une ancienne bâtisse, certainement d’origine romane.
La nef de 4 travées est terminée par un chevet à 3 pans.
Deze bron bevindt zich onder de kapel van Saint-Thibaut.
Pelgrims verrichtten daar wassingen door zieke ledematen onder te dompelen of het water ervan te drinken.
Deze 16de-eeuwse molen aan de rand van de Ourthe, die nog steeds zijn schoepenrad heeft, werd een eeuw later herbouwd na een brand. Het werd diepgaand veranderd in de 19de.
Een picknicktafel op de kruising van Rue de l’Eglise, Rue de Fondra en Chemin des Pinsons.
Deze picknicktafel staat net achter de kapel en de hermitage.
Een picknicktafel staat vlak voor het oude religieuze gebouw dat is omgebouwd tot een dorpshuis.
Deze gezellige picknicktafels grenzen aan het VVV-gebouw vlakbij de kerk.
Een picknicktafel aan het einde van een steegje onder het dorp.
Een picknicktafel bij de brug over de Ourthe.
Een kleine speeltuin achter het VVV-kantoor, vlakbij de kerk.
Een voetgangers- en fietsbrug over de Ourthe tussen Jupille en Marcourt.
Een goed beschermd door metselwerk met een rooster.
Deze kerk, gebouwd in 1877, werd in 2006 bij gebrek aan feesten omgebouwd tot een dorpshuis.
Deze stèle is opgedragen aan Anne-Josèphe Théroigne de Méricourt, een Luikse politicus geboren op 13 augustus 1762 in Marcourt.
Een adembenemend uitzicht op de Ourthevallei richting Marcourt en Marcouray.