Deze dolmen werd voor het eerst vermeld in een artikel uit 1879 maar was waarschijnlijk al bekend. Er werden botten, scherven aardewerk, geslepen vuursteen, een schraper, hamers en pijlpunten gevonden.
het is samengesteld uit een collectieve rechthoekige grafkamer, ingesloten tussen vier pilaren waarop twee afdekplaten zijn geplaatst.
Drie in de omgeving gevonden menhirs werden rechtgetrokken.
Vermoedelijke datum van kennis van het bestaan ??van de dolmen.
Het hunebed wordt voor het eerst officieel gemeld in "Les Antiquités du village de Wéris", een artikel van majoor Auguste Daufresne de la Chevalerie, die gelooft dat hij te maken heeft met het graf van een Gallisch stamhoofd.
De Belgische staat verwerft het hunebed en de grond waarop het zich bevindt, naar aanleiding van een rapport van Emile Tandel.
Het hunebed ondergaat een eerste restauratie. Het is omgeven door een basis en een beschermend rooster.
Rondom de dolmen worden opgravingen uitgevoerd.
Nieuwe opgravingen rond de dolmen.
De site is geclassificeerd.
Een nieuwe opgravingscampagne wordt dit keer op een meer moderne en wetenschappelijke manier uitgevoerd door de voormalige Rijksopgravingsdienst.
Het hunebed wordt opnieuw gerestaureerd. De 3 menhirs die voor het monument zijn gevonden, worden rechtgetrokken. Het beschermrooster wordt verwijderd.
De site is opgenomen op de lijst van archeologische vindplaatsen van uitzonderlijk karakter in Wallonië.
Een tweede campagne van wetenschappelijke opgravingen wordt uitgevoerd door het Departement Archeologie van het Waals Gewest en de Waalse Vereniging voor Megalithische Studies.
De dolmen wordt overgebracht naar het Waalse Gewest.
Dit hunebed bestaat uit een rechthoekige collectieve grafkamer die is ingesloten tussen vier pilaren waarop twee dekplaten zijn geplaatst.
Deze 3,6 m hoge menhir weegt ongeveer 8 ton. Het is gebouwd langs de hoofdweg Barvaux - Erezée.
Het gewicht van deze steen is ongeveer 6,5 ton.
Deze menhir werd bijgewerkt tijdens opgravingen in 1999.
Ces trois menhirs ont été restaurés et redressés. Ils ont été découverts en 1888 par Monsieur Moreels.
De term "pouhon" komt van het Waalse "pouhî" wat "tekenen" betekent. De pouhon is een bron van mineraalwater dat ijzerhoudend of zout of zelfs alkalisch of zwavelhoudend kan zijn.
Deze witte kapel, geciteerd in 1973 en 1992, bevat een standbeeld van Notre-Dame de Beauraing. Smeedijzeren vermelding wit geschilderd over de gehele breedte van de opening.
Dit uitgehouwen stenen heiligdom, beschermd door een haag, dateert uit 1931. Het werd geciteerd in 1943.
Dit hunebed bestaat uit een rechthoekige collectieve grafkamer die is ingesloten tussen vier pilaren waarop twee dekplaten zijn geplaatst.
Dit tentoonstellingscentrum presenteert 50 biorama’s in 7 educatieve thema’s, met name over het platteland, het bos, de waterkant, migratie, beheer van natuurlijk erfgoed, menselijke impact, flora en fauna, enz.
Deze neogotische kerk werd gebouwd van 1876 tot 1878.
Deze romaanse kerk dateert uit 1050. De 3 beuken eindigen in een halfrond koor geflankeerd door een gotische kapel (16de) en de sacristie (20de).
Deze halte bevindt zich op lijn 43 die Luik met Jemelle verbindt.
Dit blok pudding vormt vaag een bed.
Hij is de oorsprong van een legende die de ontmoeting van een molenaar met de duivel vertelt.
Deze 3,6 m hoge menhir weegt ongeveer 8 ton. Het is gebouwd langs de hoofdweg Barvaux - Erezée.
Monument dédié aux morts des deux guerres mondiales.
Il est construit en poudingue local, matériau naturel, comme les pierres mégaltihiques, qui combine le grès, le quartzite et le silex.
Museum dat het dagelijkse leven en de begrafenispraktijken van de neolithische verenigingen van veehouders, megalithenbouwers in West-Europa illustreert.
Dit attractiecentrum van het VVV-kantoor van Barvaux biedt een breed scala aan activiteiten.
Dit park met gratis Engelse toegang is gereserveerd voor voetgangers. Het heeft flora en fauna die worden beschermd door het Natura 2000-programma.
Ook is het mogelijk om daar een educatieve tentoonstelling te bezoeken.
Dit lange blok van opgerichte en gebleekte puddingsteen wordt ook wel "Pierre des Ancêtres" of "Witte Menhir" genoemd, op de top van de heuvel die het landschap domineert.
Ooit gelegen in een open landschap maar nu bedekt met vegetatie, was dit grote blok dat uit een bank van puddingsteen tevoorschijn kwam, een oriëntatiepunt bij uitstek.
Een picknicktafel bij de dolmen van North Wéris, aan de overkant van de weg.
Picknicktafels op een afstand van de N876 die het gehucht Eveux doorkruist.
Ces trois menhirs ont été restaurés et redressés. Ils ont été découverts en 1888 par Monsieur Moreels.