Martelange
11.95
De doopvont is romaans in Carboon kalksteen met een vierhoekige bak met bogen 32,5 cm hoog en 64 cm breed (12e eeuw)
Het heeft polychrome houten beelden (17e en 18e), een canvas van Sint-Maarten toegeschreven aan broeder Abraham (eind 18e), grafstèles en barokke zijaltaren (18e).
Deze eenbeukige kerk met westertoren heeft een driezijdig koor. Het werd gebouwd in 1861.
Het is een kerk, op het eerste gezicht meer homo dan Ardennen.
Het heeft een vierkante toren en een piramidevormig dak met daarop een haan.
De bouw van deze kerk in Romaanse stijl in lokale steen begon in 1940. De Dominicaanse gemeenschap vestigde zich er in 1943 en werd ingewijd in 1946.
Het schip en de toren van deze kerk dateren uit 1849.
Het koor stamt uit de 17e eeuw en de doopvont dateert uit 1608.
Deze witte bakstenen kerk met een 5-zijdig schip is op de hoeken gehard met kalksteen.
Eglise néo-classique construite en 1860 entourée d’un cimetière.
Een kerk in neoklassieke stijl in puin.
Deze kerk werd in 1873 gebouwd naar de plannen van de architect F. Cordonnier. In 1903 werd de sacristie toegevoegd. De hoektorens werden in 1906 ontworpen door de architect Cupper. Het doksaal werd gebouwd in 1907.
Deze stenen kerk met één schip dateert uit 1861. Het werd gerestaureerd door Otjacques in 1936.
Eglise construite en 1870 par l’architecte Jamot.
Elle fut restaurée en 1899 par l’architecte Adam.
Deze kerk in de vorm van een parallellepipedum met een halfcilindrische apsis werd gebouwd in 1845. Het werd een parochiekerk in 1851 en werd vergroot in 1871.
Het schip en de toren van deze kerk dateren uit 1849.
Het koor stamt uit de 17e eeuw en de doopvont dateert uit 1608.
Deze eenbeukige kerk met een toren ervoor werd in 1884 gebouwd op de plaats van een ouder gebouw uit 1730. Ze werd in 1962 gerestaureerd naar de plannen van architect Albert Miest de Neufchâteau door aannemer Pierre Deysens
Deze kerk, gebouwd aan het einde van de 19de eeuw, heeft opmerkelijke glas-in-loodramen die tussen 1974 en 1997 werden gemaakt door glasbewerkers uit Beaufays, de firma Pirotte. Het gekleurde glas is afkomstig van Valtstassen in Duitsland.
Deze parochiekerk met 3 beuken werd gebouwd tussen 1842 en 1844. Het koor wordt omlijst door sacristies die eindigen in een apsis. Het werd gerestaureerd op de plannen van de architect Adam in 1888.
Deze kerk werd gebouwd tussen 1853 en 1854. Hij werd volledig verwoest tijdens een storm in augustus 1994.
Deze kerk heeft een romaanse toren. Het koor is gotisch en de barokke spits dateert uit de 17e. Het schip bevindt zich rond 1350. Het werd gewijzigd in de 16e en 17e eeuw.
Deze kerk werd gebouwd in 1844.
Deze kerk werd in 1913 gebouwd door architect Wyngaert.
Sommige grafstenen behoren tot de familie Everlange, eigenaars van de heerlijkheid Witry tot 1783.
Deze stenen kerk, gebouwd in 1842, vervangt een oudere kapel die sinds 1802 is verlaten.
Deze eenbeukige neogotische kerk werd gebouwd tussen 1869 en 1870.
Deze parochiekerk in puinsteen werd gebouwd in 1857. Ze bestaat uit een vierkante toren, een mononef. Het langwerpige koor heeft een veelhoekige apsis.
Deze kerk werd gebouwd in 1867. Het heeft een enkel schip en een smaller koor met een platte apsis, evenals een westelijke vierkante toren. Binnen is er een geschilderde decoratie van gordijnen en een altaarstuk.
Deze kerk, gebouwd in 1774, werd vergroot in 1847. De doopvont in blauwe hardsteen (mosaanse stijl) dateert uit 1624.
Een neoklassieke kerk in zandsteen en kalksteenpuin.