In 1983 werden 2 andere menhirs 50 m verwijderd van de vorige en overgeplant op het perceel van het domein van Wéris.
Een van hen was vernield en in een grafkuil gegooid: de basis is nog op zijn plaats. Het heeft een hoogte van 2,15 m na reconstitutie.
De andere menhir, 1 m ten zuiden van de vorige gebouwd, in een kuil die aan drie zijden wordt begrensd door wiggen en op de vierde door een plaat. Opgericht meet hij 2,34 m.
Deze twee menhirs kunnen niet naar hun oorspronkelijke locatie worden rechtgetrokken. Ze zijn opgeslagen op het perceel van de Wéris dolmen, achter het monument.
De twee menhirs worden teruggebracht naar Wéris I.
Andere blokken worden ook vermeld door geoloog Xavier Stainier, maar sommige zijn verdwenen vanwege meer pragmatische behoeften in verband met landbouw.
Deze dolmen werd voor het eerst vermeld in een artikel uit 1879 maar was waarschijnlijk al bekend. Er werden botten, scherven aardewerk, geslepen vuursteen, een schraper, hamers en pijlpunten gevonden.
Dit hunebed bestaat uit een rechthoekige collectieve grafkamer die is ingesloten tussen vier pilaren waarop twee dekplaten zijn geplaatst.
Het gewicht van deze steen is ongeveer 6,5 ton.
Deze menhir werd bijgewerkt tijdens opgravingen in 1999.
Ces trois menhirs ont été restaurés et redressés. Ils ont été découverts en 1888 par Monsieur Moreels.
De term "pouhon" komt van het Waalse "pouhî" wat "tekenen" betekent. De pouhon is een bron van mineraalwater dat ijzerhoudend of zout of zelfs alkalisch of zwavelhoudend kan zijn.