De steen van de heks in Wallonië, oude plaats van de sabbat volgens de legende.
Monolithische kwartsiet revinien (zeer harde steen van 500 miljoen jaar oud) wordt ook wel "Li big pie de Hoûssé" genoemd, de naam van de flank van deze vallei.
Deze aanzienlijke opeenhoping van Revinische kwartsietblokken, bestaande uit ronde tertiaire zandsteen, secundaire vuursteen en puin van phyllade, strekt zich uit over meer dan 700 m. De hoogte daalt van 510 naar 540 m.
Deze grote platte rots van ongeveer vijftien meter breed ligt in een kleine inham aan de Hoëgne en trekt in de zomer veel zwemmers aan.
Dit is de schacht van een voormalige leisteenmijngalerij.
Het werd in 1863 geopend door de Société forestière du Gospinal.
Een kruis van Golgotha gelegen aan het begin van de Route des Arsins.
Deze cascatelle wordt gevormd door een meer uitgesproken daling in het statuut, tegenover een massa kwartsietgesteenten.
Deze cluster wordt "Moyen Pierrier de la Statte" genoemd.
De bouw van deze kasteelhoeve dateert uit 1850 door Frédéric Sagehomme de Dison. Het werd voltooid door zijn broer Rodolphe Sagehomme.
Het pand wordt nog steeds bewoond door hun nakomelingen.
Une croix de chemin en bois verni.
Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.
Croix érigée à la mémoire de Marcel Dethiou, victime à cet endroit d’un accident de chasse le 15 novembre 1920, à l’âge de 39 ans.
Een Christus aan het kruis. Het is gemaakt van hout en wit geverfd.
Een houten kruis wit geverfd.
Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.
Dit houten kruis van Charneux is opgedragen aan Jean Quoirinjean de Charneux, die stierf op 7 januari 1783.
Monolithische kwartsiet revinien (zeer harde steen van 500 miljoen jaar oud) wordt ook wel "Li big pie de Hoûssé" genoemd, de naam van de flank van deze vallei.
Dit opmerkelijke 300 m lange bospad begint bij het boshuis van Gospinal ter hoogte van de "Seven Brothers" (opmerkelijke boom) en sluit aan op het pad van Belle Bruyère.
Deze kerk van zandsteenpuin is op de hoeken gehard met kalksteen.
Het dateert uit 1842, onder auspiciën van de architect Heinen, ter vervanging van een te kleine kapel.
Dit grote rotsblok was volgens de legende de tafel waar de boeren het mandje met eten dat ze aan de sotês aanboden, plaatsten in ruil voor het werk dat ze deden.