Dit particuliere ornithologische natuurreservaat van wetenschappelijk belang dateert uit 1976 en beslaat 106 hectare.
Het bestaat uit een park, een bos dat voornamelijk bestaat uit loofbomen en enkele weilanden.

De toegang van het publiek tot het natuurreservaat is beperkt in het kader van rondleidingen, tijdens beheerprojecten of elke andere activiteit georganiseerd op de site en goedgekeurd door het beheerscomité.

Gemotoriseerde voertuigen en mountainbikes zijn niet toegestaan ​​in het reservaat, met uitzondering van landbouwmachines en andere die bedoeld zijn voor het beheer van de locatie (maaien, bosmaaien, enz.).
Wetenschappelijke studies worden gestart en uitgevoerd na akkoord van het directiecomité.

Om redenen van openbare veiligheid, bescherming van soorten of beheerswerkzaamheden kan het beheerscomité bepaalde toegangen tijdelijk verbieden.

De zuurminnende bossen van Grimonster zijn gevarieerd en bestaan ​​voornamelijk uit hak- en hakhout onder hoge bossen; het witte luzule-beukenbos, het winterharde eikenbos, het haagbeuk-eikenbos of het alluviale essenbos beslaan een groot deel van het oppervlak.
Regelmatig gedraineerde vijvers, weiland en een natte hooiveld maken het landschap bij het kasteel compleet.
In deze context zijn er veel vogels bekend; velen broeden daar, zoals meerdere spechten, de beer of de zwarte ooievaar, of blijven daar regelmatig.

De stroom Pouhon of Lambrée die het reservaat doorkruist, toont wateren vol vissen van zeldzame kwaliteit, bewoond door insecten, amfibieën en vogels die verbonden zijn met het aquatisch milieu, allemaal ongewoon. Een oude koeler is gewild bij vleermuizen. Het economisch beheer van het Grimonster-bos, toegestaan ​​maar gereguleerd, heeft de neiging om zoveel mogelijk van zijn biologische potentieel te optimaliseren. De intensievere exploitatie van aangrenzende percelen is echter vaak een ernstige bron van verstoring.
(Auteur: J-L. Gathoye)