Deze kunstmatige waterval met een verval van 15 meter werd in de 18de eeuw door de monniken van de abdij van Stavelot in de rotsen uitgehouwen voor de behoeften van de molen.

Waterval gevormd door de Beek van Desnié en stroomt in de Beek van Fond de Creppe, in de Vallei van Tolifaz.

Deze kleine waterval bevindt zich net voor de samenvloeiing van de Chaudière-stroom, komende van de Porallée aan de Jehôster-kant, met de Ninglinspo.

Deze waterval wordt gevormd door de Ruisseau du Bois de Tiège, die iets verder naar het westen stroomt in de Hoëgne.

Een kleine waterval met een hoogte van één meter op de Ruisseau du Hornay, 400 m voor de samenvloeiing met de Ruisseau des Blanches Pierres, die samen de Ninglinspo zullen vormen.

Een kleine wervelwind gevormd door een stroomversnelling van Ninglinspo.

Dit natuurlijk gepolijste stroomgebied ligt op een hoogte van 340 m.

Dit bekken, gelegen op een hoogte van 287 m, werd natuurlijk gepolijst door de erosie van de rivier.

Dit bekken is van nature gepolijst door de erosie van de rivier.

Dit bekken, gelegen op een hoogte van 220 m, is natuurlijk gepolijst door de erosie van de rivier.

Dit bekken, gelegen op een hoogte van 310 m, is van nature gepolijst door de erosie van de rivier.

Dit bekken is van nature gepolijst door de erosie van de rivier.

Point de vue sur la vallée de l'Amblève.

Deze kleine waterval bevindt zich net voor de samenvloeiing van de Chaudière-stroom, komende van de Porallée aan de Jehôster-kant, met de Ninglinspo.

Een kleine waterval met een hoogte van één meter op de Ruisseau du Hornay, 400 m voor de samenvloeiing met de Ruisseau des Blanches Pierres, die samen de Ninglinspo zullen vormen.

Cette chapelle classée appartenait probablement à l’ancien domaine de Hautregard (1671).

Charme dont les troncs enchevêtrés forment un oeil.

Deze uitzonderlijke prieel, de langste van België (573 m) en een van de grootste van Europa, bestaat uit 4.700 charmante zaailingen, waarvan 60 tot 70% honderdjarigen.

Dit kasteel in Lodewijk XV-stijl wordt geflankeerd door een toren die vergelijkbaar is met een bolvormige toren.

Dit kalkstenen kruis werd in 1819 opgericht en herinnert aan de dood van de dame van de hertog van Haut Marais aldaar na een val van een paard.

Dit kruis roept de dood op van 4 inwoners die stierven in 1675. De 4 genoemde slachtoffers zouden een tragische episode kunnen zijn in deze kleine oorlog voor het gebruik van het bos dat ook als vruchteloos weiland werd gebruikt.

Het vervangen van de kapel van 1789, werd onafhankelijk in 1838, het bouwen van zandsteen bruin en kalksteen uit 1907.

Dit stuk van 4 km van het Amblève-bed is bezaaid met grote blokken kwartsiet.
Deze blokken zouden afkomstig zijn van een molen die door de duivel is gesloopt, ontzet omdat hij de ziel van de molenaar heeft verloren door de sluwheid van diens vrouw.

Deze oude oven dateert uit de 18e eeuw. Het werd gerestaureerd in de jaren 70.

Een enorme hoop stenen op de Ninglinspo.

Een hoop rotsen die de Ninglinspo in tweeën deelt.

Een grote platte rots in Ninglinspo.

Deze groep constructies van zandsteen en kalksteen dateert uit de 18de en 19de eeuw.

A ce moulin est lié une légende locale : la légende du moulin du diable.
Les rochers présents à cet endroit en attesteraient encore sa trace !

Voorheen Ruisseau d’Oneux of Ruisseau de Hornay genoemd, is het de enige bergstroom in België die stroomt in een vallei die wordt erkend als een echte natuurlijke omgeving: de Vallon des Chaudières.

Een kleine wervelwind gevormd door een stroomversnelling van Ninglinspo.

Lieu de repos et de pique nique après la montée du Ninglinspo ou de la balade sur la Porallée.

Een spectaculair uitzicht op de Ninglinspo-vallei en de Crahay-rotsen.

Deze rots op 280 m hoogte heeft een hoogte van ongeveer 15 m. Het is een overblijfsel van de eerste kust, gevormd uit kwartsiet en leisteen.

Deze rots domineert een grote lus gevormd door de Amblève op een plaats genaamd Le Val du Promontoire.

Tilleul dont la ramure composée de 5 grosses branches forme un vase. Le tronc de l'arbre est complètement creux depuis 1911.

Via dit viaduct kan de snelweg E25 de Vallée de l’Amblève oversteken.
Het werd gebouwd in 1980 door de ingenieur René Greisch, in samenwerking met de Braine-le-Conte Construction Workshops, Compagnie