Li Paveïe di Diale est un tronçon de route allant de la Vecquée vers l’Hôpital de Cockaifagne.

Deze voetgangersbrug ligt pal naast de Wad van Belleheid en laat de doorgang naar de parkeerplaats droog staan.
Dankzij de bevoorradingswinkels erg druk in het juiste seizoen.

Deze houten brug overspant de Hoëgne tot 3/4 van zijn breedte en dient als een eenvoudig panoramisch balkon.

Deze voetgangersduiker werd in 1930 gebouwd ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de onafhankelijkheid. Het overspant de Hoëgne en is versierd met een typische balustrade van verstrengeld hout.

Deze houten loopbrug over de Hoëgne maakt een verandering van oever mogelijk.

De eerste houten loopbrug over de Hoëgne stroomafwaarts van de Gué de Belleheid, richting de oude Thorez molen.

Een houten loopbrug die de Hoëgne overspant en van de ene oever naar de andere gaat, onder de belvedère van de Hoëgne.

Deze houten loopbrug over de Hoëgne bevindt zich net onder de put van de oude leisteengroeve Lu Hayîre, om simpelweg de oever te veranderen.

Deze houten loopbrug over de Hoëgne is verlengd met vlonderplanken.

De laatste houten loopbrug over de Hoëgne stroomopwaarts van Belleheid.

Een houten loopbrug over de Hoëgne, een beetje stroomopwaarts van de samenvloeiing met de Ruisseau de Chevrèsse.

Een kleine houten schuilplaats langs de Ravel op lijn 44.

Deze schuilplaats langs de Hoëgne, uitgerust met een bank, dankt zijn naam aan de eerste promotor van de Hoëgne-wandelingen, een inwoner van Sart.

Beuk aangeplant op een onbepaald tijdstip op de grens tussen het Vorstendom Luik en het Vorstendom Stavelot - Malmedy. Verdwenen, op deze plek is een nieuwe herplant.

Deze belvedère is in feite een open houten rotonde, gelegen op de hoogten van de Hoëgne.

Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.

Borne ancienne limite territoriale à 570 m d’altitude.

Deze cascatelle werd in 1899 ingewijd door de koning van België Leopold II.
De koningin, Marie-Henriette, heeft ook haar waterval, een paar honderd meter stroomafwaarts.

Deze cascatelle werd in 1899 ingewijd door Marie-Henriette en Léopold II.
Het bevindt zich iets verder stroomafwaarts van zijn tegenhanger : de Cascade Léopold II, die tegelijkertijd wordt ingewijd.

Dit karakteristieke huis is een gîte geworden voor 20 personen : Le Castel.

Van deze boom blijft alleen puin over in een rij jongere beuken.
Het was een mijlpaal van primair belang op het kruispunt van verschillende oude routes (richting Solwaster, Jalhay, Hockay en misschien Drossart).

Deze eik werd op 2 april 2004 door vrijwilligers uit Sart geplant, ter vervanging van een oude dode eik, op het Hoëgne-pad.

Een kruis opgericht door een groep van zijn vrienden ter nagedachtenis van René Delvoie (1892-1958), een bergwandelaar.

Een houten kruis op de kruising van paden ten zuiden van Solwaster, op de oude Chemin de Sart in Xhoffraix.

Dit kruis bevindt zich op de "Chemin des Arsins" naar "La Haie Henquinet", waar het statuut het kruist.

De gebeeldhouwde houten Christus (1850) van dit fagnardkruis werd rond 1965 gestolen.

Dit houten kruis werd in 1957 opgericht ter nagedachtenis aan 2 piloten van de Belgische luchtmacht, J. Janssens (23 jaar oud) en J. Pairoux (27 jaar oud), die stierven op 5 december 1956.

Houten kruis, ter ere van de houthakker Bruno Mayeres, overleden op 26/11/1990.

Dit kruis werd in augustus 1965 opgericht ter nagedachtenis van Grégoire t’Serstevens, de maker van het pand, die stierf in 1951, en Louis Marquet, zijn medewerker.

Monolithische kwartsiet revinien (zeer harde steen van 500 miljoen jaar oud) wordt ook wel "Li big pie de Hoûssé" genoemd, de naam van de flank van deze vallei.

Deze kerk, gebouwd door het bedrijf Dessaucy de Theux op de plannen van de architect Charles-Etienne Soubre, werd ingewijd in 1888.

Deze aanzienlijke opeenhoping van Revinische kwartsietblokken, bestaande uit ronde tertiaire zandsteen, secundaire vuursteen en puin van phyllade, strekt zich uit over meer dan 700 m. De hoogte daalt van 510 naar 540 m.

Deze doorwaadbare plaats, die met een motorvoertuig kan worden overgestoken, dankzij zijn stenen sokkel, is erg populair omdat hij de doorgang mogelijk maakt van het gehucht Belleheid (bevoorrading, accommodatie, enz.) Naar een grote parkeerplaats op de r

Een reeks kleine watervallen gevormd door de rotsblokken die op de bodem van de Hoëgne liggen.

Li Paveïe di Diale est un tronçon de route allant de la Vecquée vers l’Hôpital de Cockaifagne.

Dit kwartsiet herdenkingsblok met 2 bronzen plaquettes werd in 1954 geplaatst. Het herinnert aan de explosie van een vliegtuig van 7 parachutisten tijdens het Duitse offensief op 29 juni 1943. De versnipperde lichamen worden hier verzameld.

Deze stele en bas-reliëf als eerbetoon aan Léon Rinquet, bekend als de Negus en Doctor in de fysische en wiskundige wetenschappen, werd geproduceerd door G. Leven in 1984.

Deze molen aan de Hoëgne werd in 1850 gebouwd op de plaats van een windmolen uit 1476.
Het werd herbouwd na een brand in 1908.

Deze voetgangersbrug ligt pal naast de Wad van Belleheid en laat de doorgang naar de parkeerplaats droog staan.
Dankzij de bevoorradingswinkels erg druk in het juiste seizoen.

Deze houten brug overspant de Hoëgne tot 3/4 van zijn breedte en dient als een eenvoudig panoramisch balkon.

Deze voetgangersduiker werd in 1930 gebouwd ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de onafhankelijkheid. Het overspant de Hoëgne en is versierd met een typische balustrade van verstrengeld hout.

Deze houten loopbrug over de Hoëgne maakt een verandering van oever mogelijk.

De eerste houten loopbrug over de Hoëgne stroomafwaarts van de Gué de Belleheid, richting de oude Thorez molen.

Cette aire de pique-nique, située entre Hockai-Centenaire et Belleheid, est placée en bord de Hoëgne.

Deze twee picknicktafels bevinden zich op een belangrijk startpunt richting de Hoge Venen, Belleheid of La Vêcquée, aan de rand van een haak in de Hoëgne.

Een houten loopbrug die de Hoëgne overspant en van de ene oever naar de andere gaat, onder de belvedère van de Hoëgne.

Deze houten loopbrug over de Hoëgne is verlengd met vlonderplanken.

De laatste houten loopbrug over de Hoëgne stroomopwaarts van Belleheid.

Een houten loopbrug over de Hoëgne, een beetje stroomopwaarts van de samenvloeiing met de Ruisseau de Chevrèsse.

Een rustieke en ontspannen taverne gelegen langs de Hoëgne, vlakbij de wad de Belleheid.

Après avoir traversé le hameau "Le Wayai", ce ruisseau se jette dans le ruisseau de Wayai.

Affluent de la Hoëgne.

Kleine zijrivier van de Hoëgne.

Deze zijrivier van de Hoëgne ontspringt in het moeras van Wihonfagne. Het mondt uit in de Hoëgne, een beetje stroomafwaarts van de Cascatelles, tussen de Centenaire-voetgangersbrug en de Belleheid-brug.

Deze bronzen stèle, van de Verviers beeldhouwer Fernand Heuze, werd op 18 september 1932 op dezelfde rots aangebracht ter nagedachtenis aan Léonard Legras, promotor van de wandelingen van de Hoëgne (1839 - 1914).

Deze bomen werden in 2005 opnieuw geplant (oorspronkelijk in 1943 tot 1953) ter nagedachtenis aan drie bekende intieme fagnards, onafscheidelijke wandelgenoten : Alphonse Petit († 1942), Louis Pirard († 1948) en Jean Wisimus († 1953).

Het is het grootste overgebleven veengebied in het Sart-Jalhay-gebied. Het is omgeven door sparren stands.
Het oppervlak beslaat in totaal bijna 30 ha, waarvan 5/6 op openbaar grondgebied.