Dit centrum werd opgericht in 1984. Aanvankelijk nomadisch volgens een politieke wil, ging het door Jamoigne voordat het zich in Buzenol vestigde. Het biedt de creatie van tijdelijke monumentale en omgevingswerken.

Dit huis beheerd door de vzw "La Bourriche" verenigt verschillende activiteiten gericht op visserij en het milieu. Het laat je kennismaken met vissen en de ecologie van aquatische omgevingen en er is een visserijdocumentatiecentrum (gekoppeld aan vissen).

Deze driecellige boerderij (hoofdgebouw, schuur, stal) in kalksteen en kalkzandsteen, is verbonden met het oude feodale kasteel. Het kenmerkt zich door zijn licht hellende dak bedekt met Romeinse "kanaal" -pannen.

Dit museum werd in 1939 opgericht door Edmond Fouss, na de restauratie van het Couvent des Récollets, gebouwd in 1659.
Het roept de verschillende aspecten van menselijke activiteiten van vorige generaties op.

Dit museum met moderne, semi-ondergrondse architectuur, ontworpen door de Belgisch-Poolse Constantin Brodzki en zijn geassocieerde scenograaf Corneille Hannoset, beïnvloed door de archeoloog Louis Lacoste, herbergt archeologische vondsten.

Dit museum onder leiding van Jean-Claude Noben vertelt de geschiedenis van de mijnbouw en metallurgie in de regio Lotharingen, die 100 jaar lang van welvaart genoot dankzij de productie van gietijzer.

Dit centrum werd opgericht in 1984. Aanvankelijk nomadisch volgens een politieke wil, ging het door Jamoigne voordat het zich in Buzenol vestigde. Het biedt de creatie van tijdelijke monumentale en omgevingswerken.

Deze bron, 2 km ten zuiden van Buzenol, op de linkeroever van de Gros Ruisseau, heeft verstenende eigenschappen, vanwege de grote hoeveelheden kalksteen. Het terrein beslaat circa 0,7 ha.

De overblijfselen van deze enorme vierkante donjon. Deze is waarschijnlijk in de 5e eeuw verlaten. De legende schrijft het toe aan de vier Aymon-zonen.

Ferme datant de 1846.
Elle a été reconvertie grâce à un collectif qui promeut à la fois la culture et l’agriculture, grâce à sa position privilégiée en pleine nature.
Un théâtre d’une centaine de pl

Deze smederij ontwikkelde zich tussen 1507 en 1858 langs de Gros Ruisseau uit een hoogoven. Het zal zijn hoogtepunt bereiken in de 18de eeuw.

De eerste wal van dit fort, onthuld door koolstof 14, dateert uit de Neolithische periode, ongeveer 4000 jaar vóór Jezus Christus. Dit zijn de oudste menselijke sporen gevonden in de provincie Luxemburg.

Dit station lag aan de oude spoorlijn 155 die Marbehan via Virton met Ecouviez (F) verbond.
Het werd in 1938 buiten dienst gesteld. De verwijdering van de lijn volgde ruim tien jaar later, in 1951.

Dit museum met moderne, semi-ondergrondse architectuur, ontworpen door de Belgisch-Poolse Constantin Brodzki en zijn geassocieerde scenograaf Corneille Hannoset, beïnvloed door de archeoloog Louis Lacoste, herbergt archeologische vondsten.

Een overdekte picknicktafel, voor het oude station van Buzenol.

Dit natuurgebied is in 1995 ontstaan ​​op initiatief van tien boseigenaren in de vorm van een vzw: Vallée de Laclaireau.

De legende schrijft dit fort toe aan de vier Aymon-zonen van hertog Aymon. Dit speelt zich af in de middeleeuwen, in de 12e eeuw. Het zijn Renauld, Allard, Guichard en Richard en waren tegen Karel de Grote.

Deze archeologische vindplaats domineert de Gros Ruisseau met 70 m. opgravingen hebben een archeologisch complex van groot belang aan het licht gebracht.
In grote erkers worden gebeeldhouwde fragmenten van Gallo-Romeinse grafstèles tentoongesteld.