Dit is de grootste kerk van de heiligdommen van Beauraing. Het biedt plaats aan maximaal 3000 personen. Ontworpen in gewapend beton naar de plannen van architect Henri Bastin, werd het in 1968 ingehuldigd door monseigneur Suenens.

Dit gotische gebouw in kalksteen uit Dinant, daterend uit de 13e eeuw, vervangt een gebouw in Romeinse stijl dat in 1227 instortte na een aardverschuiving van een enorm stuk rots. Het is typerend voor modellen geïmporteerd uit Bourgondië.

Deze kapittelkerk in Maaslandse kunststijl, waarvan de twee traptorens een mooi voorbeeld zijn, werd gebouwd in de 11de eeuw. Het werd in 2013 geclassificeerd als een belangrijk erfgoed van Wallonië.

Deze bakstenen kerk werd gebouwd volgens de plannen van de architect Henri Balthazar in 1937.

Dit Mariaheiligdom dateert uit de 17de eeuw. De kerk in Maaslandse barokstijl dateert uit 1623. Ze staat op de monumentenlijst van het Waalse Gewest en is sinds 1898 erkend door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.

De kerk dateert uit 1851-1852. Léopold 1e woonde de eerste steenlegging bij op 24 maart 1851. Bij deze gelegenheid kocht de koning van de kerkfabriek de tweehonderd jaar oude lindebomen die destijds een bijzonder karakter aan het gebouw gaven.

Deze kerk, gebouwd in Maaskalksteen, werd gebouwd in 1764 en is sinds 1975 erkend door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.

Deze kerk is 4 keer gebouwd.
Een kasteelkapel komt overeen met de locatie van het huidige koor.

Deze kerk van romaanse en gotische oorsprong in kalksteenpuin werd gebouwd rond 1230. Het klassieke aspect werd eraan gegeven na ingrijpende veranderingen in de 17de en 18de eeuw. Het is sinds 1984 geklasseerd als historisch monument.

Deze kleine neo-klassieke kerk dateert uit 1843.
De frontale toren bedekt met leien wordt bekroond door een korte piramidale torenspits.
Het schip en de zijbeuken zijn tonvormig en rusten op Toscaanse zuilen.

Petit édifice classique (18è) en moellons de calcaire.
La mononef de deux travées et un choeur à trois pans est précédée d'une mince tour carrée qui domine la façade.
Sur sa façade nord, l'église es

Deze kerk werd in 1778 gebouwd op het koor van een ouder gebouw uit 1728. De westgevel en de klokkentoren werden in het 3e kwart van de 19e eeuw toegevoegd.

Onder het Château de Crèvecœur dateert deze kerk in vroeggotische stijl met een dikke vierkante toren uit de 12de eeuw. Er zijn meer dan honderd heilige afbeeldingen sinds de 16de eeuw.

Deze kerk in gotische stijl met een enorme vierkante toren werd ingewijd in 1217.

Deze kalkstenen kerk dateert uit de 1e helft van de 18de eeuw. De toren werd in 1848 toegevoegd. Het barokke altaar dat het koor siert, is omgeven door kramen (houten stoelen gereserveerd voor de geestelijkheid) van de voormalige abdij van Sint-Gérard.

Deze neogotische kerk in baksteen en blauwe steen die op een heuvel in het centrum van het dorp staat, werd tussen 1899 en 1900 gebouwd naar de plannen van architect Edouard Van Gheluwe.

Deze kerk in neogotische stijl werd in 1899 gebouwd naar de plannen van architect Mataigne. Het werd gebouwd in plaats van een oude kasteelkapel.

Deze kerk werd in 1857 gebouwd naar de plannen van de Namen-architect Lange, op de plaats van een ouder gebouw uit de 18de eeuw. Het transept en het koor werden in 1913 toegevoegd.

Deze kerk in neogotische stijl met een klokkentoren aan de voorkant werd gebouwd van 1860 tot 1861.

Dit mononefgebouw in neoklassieke baksteen en blauwe steen dateert uit 1842. De 3 altaren zijn het werk van de Delvigne de Dinant. Ze dateren uit 1873. Het werd in 1892 gerestaureerd door architect Lange.

Cette église mononef de style néo-gothique date de 1900. Elle a été construite sur base d’édifices plus anciens dont le premier est une chapelle attestée en 824. Les fonts baptismaux ont été récupérés de l’église du 17è.

Deze kerk in neogotische stijl werd gebouwd in 1876. Eind jaren 70 werd ze gerestaureerd.

Edifice néo-roman construit vers 1913 et repeint vers 1967.

Deze kerk dateert uit 1841.

Deze kerk in Romaanse stijl dateert uit 1896.

Deze neogotische blauwe stenen kerk met hoge klokkentoren werd tussen 1906 en 1907 gebouwd naar de plannen van de architecten H. Smits en Joostens van Antwerpen.

Deze kalkstenen kerk heeft een romaanse vierkante toren uit de 11e eeuw.
Het uiterlijk is robuust en kenmerkt zich door het ontbreken van originele openingen. Het is bekroond met een achthoekige pijl.