Dit 65 hectare grote bos verrijst op de heuvel met uitzicht op de Voer op een zeer kleiachtige bodem. Het was al in 1775 aanwezig op de kaart van Ferrari. De flora is vrij specifiek en de fauna overvloedig. Toegankelijke gemarkeerde paden.
Forêt de 65 hectares.
Elle s’élève sur la colline surplombant la Voer sur un sol très argileux.
Elle était déjà présente sur la carte Ferraris en 1775.
En 1958, la forêt a été presqu’entièrement abattue au profit de terres cultivables mais peu propice à la culture, vu le sol pierreux, composé de silex, ils furent abandonné entre 1975 et 1980 et la forêt s’est reconstituée spontanément. Une partie est restée consacrée aux pâturages.
La forêt a été restaurée en 1990 par la Région flamande, qui a racheté les terrains. Plus de 200000 arbres ont été replantés.
La flore y est assez spécifique et la faune abondante.
Des sentiers balisés y sont accessibles aux promeneurs.
Het bos is bijna geheel gekapt ten gunste van bouwland, maar vanwege de steenachtige grond, bestaande uit vuursteen, niet erg geschikt voor bebouwing.
Gecultiveerde gronden worden verlaten.
Het bos wordt spontaan opnieuw samengesteld. Een deel bleef gewijd aan weilanden.
Het bos is hersteld door het Vlaamse Gewest, dat de grond heeft gekocht. Meer dan 200.000 bomen worden opnieuw aangeplant.
Dit deel van het Hertogenwald ligt ten oosten van de Fossé d’Eupen, tussen La Robinette in het noorden en de Chemin de Porfays in het zuiden.
Deze kleine heuvel, die in het Nederlands de heuvel van de hertog betekent, vormt een rots. Het wordt ook wel Rotche du Raal genoemd. Volgens J. de Walque is deze naam ongetwijfeld bedacht om de soevereiniteit van de hertog te markeren.
Dit dennenbos met gekwelde bomen werd geplant in 1852. Het wordt in het Waals ook wel "de crolés sapés" genoemd, dat wil zeggen de krullende sparren. Ze werd zwaar getroffen door de brand van 2011, maar het was niet de enige die ze leed.
Petit vignoble bien situé au sud en légère pente.
Chapelle en brique fermée d’une grille. Toiture deux pans en schiste ardoisier avec croix surplombant la construction.
Chapelle en brique ouverte. Fond de la chapelle blanchi et Christ en croix.
Het kasteel werd in 1920 gebouwd door Emile Deshayes (1875-1946).
Aan het einde van de oorlog van 1940-1945 werd het gebruikt om gewonde geallieerde soldaten te huisvesten.
Christ en croix sur socle de moellon avec inscription IHS.
Het is een van de belangrijkste historische plekken in de Voerstreek.
12 commanderijen in heel Europa behoorden tot de Duitse Orde, een christelijke militaire orde.
Deze kerk van baksteen en kalksteen met 3 beuken van 4 traveeën eindigend in een driezijdig koor werd gebouwd tussen 1789 en 1791 volgens de plannen van de architect J.F. Wincqz uit Brussel.
Dit kleine monumentale gebouw dateert uit 1660 en vervangt een ouder gebouw uit de 12e eeuw, toen het deel uitmaakte van de parochie van Fourons-Saint-Martin.
De hoogte bij de drempel is 159 m.
Deze 18de-eeuwse boerderij heeft een vakwerkhuis en schuur behouden.
Deze kleine boerderij van baksteen en kalksteen op een zandstenen puinbodem dateert uit 1707.
Deze stroom ontspringt in het Bois de la Canelle ten noordoosten van Saint-Jean-Sart en voegt zich bij de Berwinne ten noorden van Hawières.
Dit zijn 6 visvijvers die worden gevoed door een bron.
Het debiet is 1500 liter per minuut.
Magnifique point de vue sur la vallée de la Meuse avec ses campagnes et ses fermes.
Autel en moëllons de pierre du pays construit en 1952.
Il est dédié à la Vierge des Pauvres de Banneux.
Ce presbytère est daté de 1778. Large et haut, il est construit en briques et en calcaire sous un toit d’ardoises.
Een groot beeld van Jezus op een stenen sokkel bovenaan een kleine trap.
Deze opmerkelijke oriëntatietafel is gehouwen uit een blauwe steen met een diameter van 1,50 m.
Het reliëf werd gesimuleerd met behulp van gegevens van het National Geographic Institute.
La circonférence du tronc de l'arbre, mesurée à une hauteur de 1,50 m, est 5,89 m.