Dit dennenbos met gekwelde bomen werd geplant in 1852. Het wordt in het Waals ook wel "de crolés sapés" genoemd, dat wil zeggen de krullende sparren. Ze werd zwaar getroffen door de brand van 2011, maar het was niet de enige die ze leed.
Een plaats die ook wel het "Groene klooster" wordt genoemd, omdat het de veronderstelde locatie is van een klooster dat de heer van Montjoie in de 14e eeuw zou hebben gebouwd.
Dit gebied, gelegen in het staatsbos ten zuiden van Spa, strekt zich uit ten noorden van de Malchamps-fagne, op de heuvel gevormd door de Wayai-vallei, op een hoogte van 470 m tot 520 m.
Dit deel van het Hertogenwald ligt ten oosten van de Fossé d’Eupen, tussen La Robinette in het noorden en de Chemin de Porfays in het zuiden.
Deze kleine heuvel, die in het Nederlands de heuvel van de hertog betekent, vormt een rots. Het wordt ook wel Rotche du Raal genoemd. Volgens J. de Walque is deze naam ongetwijfeld bedacht om de soevereiniteit van de hertog te markeren.
Ce lieu-dit est situé au sud de la route qui relie Hockai à Mont-Xhoffraix, au pied des Planerèces.
Son étymologie provient de "passage mou" car autrefois, le secteur était particulièrement fangeux.
Een houten schuilplaats ten oosten van de Fagne Walonne, langs een bospad dat Sourbrodt met Ternell verbindt.
Het is een zeer brede brandgang die zich uitstrekt van Chemin de Porfays tot La Helle. Het is aan het begin van de 20de eeuw aangelegd om het nabijgelegen veengebied droog te leggen en bomen te planten.
Dit lange boerenpad van bijna 6 km strekt zich uit van Brochepierre, ter hoogte van de bronnen van Noir Ru in het westen en Porfays in het oosten.
Deze terminal draagt de inscripties F voor Forest, I voor Imperial, C voor gemeente en I voor Jalhay. Maar deze interpretatie wordt verondersteld omdat geen enkele studie dit feit heeft kunnen aantonen.
Deze grenssteen, ook wel Pierre Quarrée genoemd, die ooit de Belgisch-Pruisische grens markeerde, die tijdens het Congres van Wenen werd opgericht, bevindt zich in Baraque Michel, aan de oostkant van de N68. Het is een replica van de originele steen.
Deze stenen obelisk die de oude grens tussen Pruisen en België markeert, bevindt zich tussen Baraque Michel en Fontaine Périgny, vlakbij het Kruis van de Prior. Gedegradeerd, het is omlijst met metaal om het te versterken.
Deze stenen obelisk met een piramidevormige top die ooit de grens markeerde tussen België en Pruisen na het Verdrag van Grenzen van 1816, staat vlakbij de Fontaine Périgny.
Deze markeringen markeren de oude grens tussen België en Pruisen waartoe besloten werd in het Verdrag van Grenzen ondertekend op 26 mei 1816 in Aix-la-Chapelle.
Deze kolom van 4,50 m die in 1566 door de familie Hauptmann-Panhaus werd opgericht, is bekroond met een dennenappel en een klein kruis.
Dit geïsoleerde cluster van bomen midden in de veenmoerassen van het staatsreservaat wordt gevormd door wilgen. Ze dienden als een herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte hoogvlakte van het Haut-Plateau.
Deze kapel gewijd aan OLV van Goede Hulp werd gebouwd in 1830-1831, op initiatief van chevalier Henri-Toussaint Fischbach, een industrieel uit Malmedy, als dank voor de redding van zijn stiefvader die de weg kwijt was geraakt in de Venen.
Dit kruis werd opgericht ter nagedachtenis van L. Christiane, gedood door de bliksem op 15 juli 1839, nadat hij hooi had gemaaid op zijn perceel in de Fagne Wallonne, waar de inwoners van Champagne het recht hadden om het te oogsten.
Dit eikenhouten kruis draagt een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).
Dit kruis op 200 m van de Monte Rigi, aan de noordkant van de N68 Eupen - Malmedy, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jean-Joseph Gazon de Sourbrodt, die daar plotseling stierf op 22 december 1856.
Dit veenmoeras gelegen ten zuidoosten van het Haut Plateau heeft een oppervlakte van 660,86 ha. De zuidpunt grenst aan Botrange op een hoogte van 691 m, het is de hoogste fagne van België.
Deze bron ligt ten zuidoosten van Brochepierre en is al eeuwen bekend.
Volgens J. Feller, auteur van "Toponymie van de stad Jalhay" zou zijn naam Fontein op de brandstapel kunnen betekenen, ongetwijfeld eerder aangegeven door een wegwijzer.
Een van de bronnen van de Helle.
Het bleef anoniem tot de 19e eeuw.
Zijn naam komt van de graaf de Périgny, sub-prefect van Malmedy.
Het is een belangrijk bebost eilandje gelegen in het midden van uitgestrekte fagnardveenmoerassen, tussen Noir Flohay (zuidwesten) en Bongards (noordoosten). Het grenst in het zuidoosten aan de Fagne des Deux-Séries.
Deze uitgestrekte fagnarde ligt ten noorden van Baraque Michel.
Het woord "Potale" betekent een gat gevuld met water. Het is een oude turfwinningsput. Vroeger werd het intensief uitgebuit door de inwoners van Jalhay.
Op deze hoge stele in bronzen bas-reliëf staat Albert Bonjean (1858-1939), advocaat en schrijver uit Verviers, zeer bekende fagnard-cantor.
Deze brug kijkt uit over de Fossé d’Eupen ter hoogte van de bosweg van Porfays, vanaf de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy, ten zuiden van Drossart.
Deze fagnard-stroom is afkomstig van de Fagne des Deux-Séries, die bestaat uit aangetaste veengebieden met molina’s. In de zomer kan het worden teruggebracht tot een klein straaltje water, maar tijdens onweersbuien tot een stortvloed
Deze afvoer werd in de 18de eeuw gegraven voor industriëlen uit Eupe, om water uit een deel van het stroomgebied van de Gileppe naar de Soor te brengen.
Deze stele werd gebouwd ter nagedachtenis van 4 vrienden van de Fagne: A. Libert (1782-1805), A. Bonjean (1858-19, J. Bastin (1870-1935), E. Toussaint (1882-1954).
Het gaat over een uitgestrekte fagnarde waarvan de toponymie afkomstig is van het woord "ford". Veel doorwaadbare plaatsen staken de Helle over in het gebied.