Deze calvarie in barokstijl tussen 3 delen, voet, schacht en lichaam, gebeeldhouwd in blauwe steen, dateert uit de 17e eeuw. De 2 bronzen plaquettes bovenaan zijn aan het begin van de 20e eeuw toegevoegd. Het werd gerestaureerd in 1909.

Dit kalkstenen rouwkruis van Lambert Colard dateert uit 1869.

Dit klooster van de Premonstratenzer orde werd in 1152 gesticht als een priorij verbonden aan de abdij van Floreffe. Het werd verheven tot de rang van abdij in 1160.

Deze begraafplaats, ingehuldigd in 1923, bevat de graven van 1.200 Franse soldaten die zijn gesneuveld tijdens de slag van augustus 1914, toen de citadel door de Fransen werd ingenomen.

Dit gebouw dateert uit 1818. Het werd gebouwd door Vauban op de plaats van een oud versterkt kasteel, gebouwd in 1040 in opdracht van de bisschop van Luik, Nithard.

Dit gotische gebouw in kalksteen uit Dinant, daterend uit de 13e eeuw, vervangt een gebouw in Romeinse stijl dat in 1227 instortte na een aardverschuiving van een enorm stuk rots. Het is typerend voor modellen geïmporteerd uit Bourgondië.

Deze kerk van romaanse en gotische oorsprong in kalksteenpuin werd gebouwd rond 1230. Het klassieke aspect werd eraan gegeven na ingrijpende veranderingen in de 17de en 18de eeuw. Het is sinds 1984 geklasseerd als historisch monument.

Onder het Château de Crèvecœur dateert deze kerk in vroeggotische stijl met een dikke vierkante toren uit de 12de eeuw. Er zijn meer dan honderd heilige afbeeldingen sinds de 16de eeuw.

Deze kerk in gotische stijl met een enorme vierkante toren werd ingewijd in 1217.

Deze neogotische blauwe stenen kerk met hoge klokkentoren werd tussen 1906 en 1907 gebouwd naar de plannen van de architecten H. Smits en Joostens van Antwerpen.

Deze kalksteenholte opent zich als een labyrint op de rechter Maasoever. De lagere ingang is 138 m boven de zeespiegel.

650 m galerijen op een totaal van 850 zijn toegankelijk voor bezoekers. Het bezoek duurt ongeveer 50 ’. Het bevat verschillende opmerkelijke kamers en een ondergrondse rivier. Een trap van 120 treden leidt de grot uit.

Deze halte voor lijn 166 werd in 1896 in gebruik genomen door de Belgische Staatsspoorwegen. Het pand is in 2014 gesloopt. De goederenhal bestaat nog steeds, al is deze al lang niet meer in gebruik.

In de kapel van het voormalige klooster van Bethlehem biedt dit Leffe biermuseum je een bezoek met interactieve ervaringen, touchscreens en proeverijen.

Deze picknicktafel staat achter de parking van het Leffehuis, een complex met museum, hotel en restaurant.

Via dit wegviaduct kan de N97 de Maas oversteken, 80 m boven de rivier. Het is het hoogste wegviaduct van België.

Deze brug is in de loop van de geschiedenis verschillende keren verwoest tijdens conflicten. Het behoort tot de stad Dinant en heeft elke keer ingegrepen bij de wederopbouw.

Deze toegang tot de stad dateert uit de 17de eeuw. Het wordt ook wel Porte Sibert of Salmier (oud-burgemeester) genoemd. Een chronogram gegraveerd op een zwartmarmeren plaat is gedateerd 1637.

Deze stadspoort hing op de oostelijke helling van de vallei direct boven een rotswand, ook wel Porte en Corroy genoemd, en diende tussen de 13e en 15e eeuw als versterkte ingang.

Dit voormalige bijgebouw van de abdij van Saint-Hubert uit de 15de eeuw en in Romaanse stijl, zomerresidentie van de monniken, organiseert nu privé- of professionele evenementen zoals huwelijksfeesten, recepties...

Deze goed bewaard gebleven afgeplatte zeshoek van 25 bij 17 meter werd gebouwd in de 14e eeuw. De toren werd verwoest door de Bourgondiërs en vervolgens herbouwd na de plundering van de stad.
In 1983 werd het geklasseerd als monument.

Via dit 300 m lange spoorviaduct van traliewerk, ook wel de spoorbrug van Dinant genoemd, kan lijn 166 de Maas oversteken. Er was 6800 ton staal en 11.000 m³ gewapend beton nodig. Het werd in 1898 in gebruik genomen.