De keuze van het startpunt in Jalhay stelt u in staat om de prachtige Hoëgne-vallei te ontdekken, in zijn mooiste deel, zonder noodzakelijkerwijs twee auto’s te gebruiken.
Inderdaad, een rechtstreekse bus (lijn 390 Verviers – Rocherath) verbindt de Baraque Michel in amper tien minuten met Jalhay.
Het eerste deel bestaat uit het bereiken van de bodem van de Hoëgne-vallei ter hoogte van Trou Colas, waar het heel pittoresk begint te worden.
Eenmaal in de vallei zullen we deze zo dicht mogelijk volgen, eerst richting Moulin Gohy en dan Royompré.
We gaan dan een bijzonder bosrijk gebied in tussen het Bois Roslin en het Domaniale-bos van Gospinal voordat we aankomen bij het bekende Gué de Belleheid, een ontmoetings- en tankpunt dat van pas komt tijdens deze wandeling.
Dan zak je langs paden die de rivier heel nauw volgen in het Bois de la Hoëgne, tussen stronken en rotsen en steek je het vele malen over via houten loopbruggen. We komen dan aan bij de Centennial Footbridge.
Op dit punt beschrijft de Hoëgne een duidelijke splitsing naar het noordoosten, waar men zal wegzinken in een steeds graziger wordende omgeving: de Sparkling.
We gaan dan weer naar het noorden om La Vêcquée te bereiken, om langs de beroemde Croix des Fiancés te passeren. Het is dan nog geen twee kilometer voor het eindpunt: Baraque Michel.

De buitenste periferie met oude kruisen die oude wapens uit de 16e en 17de eeuw dragen, zijn overblijfselen van de oude begraafplaats.
De traditie vertelt dat een ondergrond het oude kasteel van Jalhay (verwoest door de Franse revolutie) en de kerk met elkaar verbond, waardoor een evacuatie naar Maloupont mogelijk was.
We vinden in Surister alle symbolen van de macht van de Middeleeuwen: de banale molen, het kasteel van de heer, de trappen en, verder bij het verlaten van de ban, de galg of hangende plaats.

Dit portaal, waarvoor het Château des Groulard was, werd in 1789 verwoest tijdens de Franse Revolutie.
Het werd in 1992 vervangen op basis van een gravure door Remacle Leloup en een gevonden steen (een stuk van de kolom dat als stijl diende, bevindt zich momenteel in de kamer La Petite France). Het is een exacte replica van de oude, ontbrekende treden.
Onder het oude regime markeerde de Ruisseau d’Hélévy, die tussen de twee delen van Chaumont stroomt, de grens tussen de heerschappij van Jehanster en die van Surister.
De ijzerwinning ging daar door tot de 17e eeuw.
Momenteel dient het nog steeds als gemeentelijke grens tussen Theux en Jalhay.

De ondergrond van de regio bevatte talrijke afzettingen van ijzer van verschillende kwaliteit.
Deze "ijzermolen" werd voor het eerst genoemd in 1480 en wordt opnieuw genoemd in 1503. In 1609, het was nog steeds actief maar werd later niet vermeld.

Wagons vervoerden het veen, waaruit soms 600 m³ per jaar werd gewonnen, en werd lager op een vrachtwagen geladen.

Er is een folder aangebracht met de volgende tekst:
“Bedankt aan iedereen die zich vrijwillig heeft aangemeld om mij te helpen mijn plek hier te vinden.
Het kruis herinnert me eraan hoe ik de wereld wilde verlossen en de dood wilde overwinnen.
Mijn armen zijn open om alle mannen en vrouwen van goede wil te verwelkomen die dorsten naar vrede en liefde.
Bedankt aan iedereen die langs dit kruis loopt voor het respecteren en het horen van mijn boodschap. "
De verdedigers van het kruis en van het christelijk erfgoed asbl.
Het bovenste metalen hamerwiel bestaat nog steeds, maar is verroest.
De GR573 uit Botrange splitst zich daar in twee varianten: ofwel naar de hoogten van Spa, ofwel richting Solwaster, Polleur en Theux.
Het is een zeer populair knooppunt voor wandelingen, met name richting de Hoëgne-vallei of richting Solwaster, maar ook richting Vêcquée en Baraque Michel.
Het is ook heel dichtbij, de Ravelpassage op de oude 44 die zich vroeger uitstrekte van Spa tot Stavelot, en die momenteel een prachtige wandel- of fietsroute biedt.
