menu
verbinding
mijn mand
verbinding
startpagina
wandelingen
POI’S
nieuws
winkel
uitrusting
juridische kennisgeving49
online
×
online
Al mijn wandelingen bekijken
Mijn wandeling toevoegen
Mijn favorieten
Mijn profiel zien
Mijn profiel beheren
WikipediaOorspronkelijk werd dit hostel in het hart van het hoge Fagnard-plateau in 1813 opgericht door de kleermaker Rhénan Michel-Henri Schmitz. Met als hoogtepunt 674 m, is dit niet het op een na hoogste punt van het land.
Inderdaad, nadat het Signal de Botrange zijn hoogtepunt bereikt op 694 m, vinden we de Weisser Stein (Pierre Blanche) waarvan de toponymische omvang zich uitstrekt over de Belgisch-Duitse grens. Aan de Belgische kant, in de gemeente Büllingen, raakt het de Signal de Botrange met zijn 693,05 m hoogte.
Hoewel 674 m van de hoogtemeter, staat de Baraque Michel echter niet precies op de top van de heuvel, maar altijd op de helling. De eigenlijke top bevindt zich iets verder naar het zuidoosten, bijna in Mont Rigi. Dit culmineert op 681 m.
" Waaouuh wat een landschap, het voelt als ... in een ver land ! "
Deze herberg werd in 1813 opgericht door de Duitse kleermaker Michel-Henri Schmitz. Het diende als herkenningspunt in het midden van de uitgestrekte omliggende veengebieden waar reizigers vaak verdwaalden.
Michel Schmitz, een Duitser die gefascineerd is door de Fagne, komt in Herbiester (Jalhay) wonen.
De herberg, gebouwd door de kleermaker Michel-Henri Schmitz uit Sinzig (Rijnland), is voltooid. Iets ten oosten van de huidige locatie.
De oprichter sterft. Henri-Joseph, zijn zoon, neemt de fakkel over.
Henri-Toussaint Fischbach, een Malmedian opmerkelijk, verwierf enkele percelen rond de herberg.
Er is een bel op het gebouw geïnstalleerd om verloren bezoekers een akoestisch herkenningspunt te bieden. De Schmitzes kijken uit. 126 mensen zullen getuigen dat ze gered zijn in het ‘ijzeren boek’, een bezoekersregister dat daardoor is gevonden.
Henri-Joseph Schmitz trouwt. Hij krijgt vier kinderen.
Dood van Henri-Joseph Schmitz. Zijn weduwe leidt het etablissement, daarna zijn zoon Michel-Henri-Joseph Schmitz, die volwassen is geworden.
De Schmitz bouwen op de huidige locatie een nieuwe herberg.
We bouwen de weg Eupen-Malmédy. De bel verliest zijn nut. De herberg doet dienst als halteplaats voor de Pruisische postkoets.
Dit is het einde van de doorstuurdienst naar de Pruisische postbus.
Een brand verwoest het gebouw.
Michel-Henri-Joseph Schmitz overlijdt. Zijn vrouw Anne-Marie Wey neemt het hostel over.
Anne-Marie Wey vertrekt. Auguste Cremer wordt eigenaar. Daarna volgen andere eigenaren elkaar op.
De familie Delincé, nieuwe eigenaren, vestigen definitief de solide reputatie van het huis.
Het café-restaurant-hotel wordt beheerd door de familie Bodarwé.
Dit kruis in volle eik, gelegen op de samenkomst van de N672 komende van Jalhay met de N68 Eupen - Malmedy draagt een gebeeldhouwde houten Christus van 2 m hoog. Het wordt ook wel het Herdenkingskruis genoemd. Het heeft een totale hoogte van 5,50 m.
De conische betonnen voet is versierd met drie stevige symbolische pinnen aan de voet waarin het kruis is verzegeld.
Aan elke kant een laag reliëf, gehuisvest in een doorlopend gedeelte van een in kalksteen uitgehouwen muur uit de Franse Moezel, die doet denken aan de twee oude constructies die van de klompenmaker verdwenen waren.
Linkerkant: de eerste houten hut uit 1875
Rechterkant: de recentere herberg uit 1877.
Het gedeelte van de muur dat de lage reliëfs ondersteunt, is onregelmatig en ongetwijfeld gewenst om de primitieve constructie van de klompenmaker François te herinneren.
Tijdens de bouw komt er een vreemde op de deur van de hut naast de slaapplaats schrijven: "Mijn God, als ik je beledigd heb, vergeef me" en hij plaatst op de drempel een prachtig houten kruisbeeld. Deze Christus, aangebracht op de gevel, gaf zijn naam aan het gebouw: de Auberge de la Belle Croix.
Op de verticale staander van het kruis, aan de voet van Christus, opschrift van de mysterieuze donor uit 1877:
Mijn God, vergeef me als ik je beledigd heb.
Het Maison du Sabotier is gebouwd op de plaats van het kruis. Na een ongewone gebeurtenis wordt het dan de Auberge de la Belle Croix.
Lors de l’operation Stösser, le carrefour de la belle-croix était désigné comme point de rassemblement pour les parachutistes allemands. Cette opération est rapidmeent tombé à l’echec.
Het huidige kruis is geplaatst en gezegend. Het is het werk van de kunstenaar Léon Mennicken de Raeren, die er 5 jaar over deed om het lichaam van Christus uit te hakken in een blok eikenhout van 2 meter lang. Dit is het hoogtepunt van zijn carrière.
Deze terminal draagt de inscripties F voor Forest, I voor Imperial, C voor gemeente en I voor Jalhay. Maar deze interpretatie wordt verondersteld omdat geen enkele studie dit feit heeft kunnen aantonen.
Een overblijfsel van de oude grens tussen Pruisen en België die grenst aan het Verloofdenkruis. Deze grens is ontstaan door het "Verdrag van Grenzen", ondertekend op 26 mei 1816 in Aken tussen het Koninkrijk der Nederlanden en Pruisen.
Deze grenssteen, ook wel Pierre Quarrée genoemd, die ooit de Belgisch-Pruisische grens markeerde, die tijdens het Congres van Wenen werd opgericht, bevindt zich in Baraque Michel, aan de oostkant van de N68. Het is een replica van de originele steen.
Deze stenen obelisk die de oude grens tussen Pruisen en België markeert, bevindt zich tussen Baraque Michel en Fontaine Périgny, vlakbij het Kruis van de Prior. Gedegradeerd, het is omlijst met metaal om het te versterken.
Deze kolom van 4,50 m die in 1566 door de familie Hauptmann-Panhaus werd opgericht, is bekroond met een dennenappel en een klein kruis.
La colonne est érigée par la famille Hauptmann-Panhaus pour servir aux voyageurs qui traversent la fagne.
La colonne est fortement dégradée.
Elle est complètement renversée.
Elle est restaurée avec un pomme de pin supposée provenir du perron de Malmedy. Au sommet, il s’agissait d’un aigle impérial à la place d’une petite croix.
La colonne est à nouveau renversée.
Elle est redressée à l’initiative des Amis de la Fagne.
La colonne est déplacée de deux mètres en retrait de la grand’route.
Dit gebied, zeer bekend bij fagnards, ligt ongeveer 1 km ten noordoosten van Baraque Michel. Het was tijdens het Ancien Régime, het ontmoetingspunt van de grenzen van het bisdom Luik, het hertogdom Limburg en het vorstendom Stavelot.
Het was ooit een belangrijke communicatieroute, vooral in de Romeinse tijd, toen de Via Mansuerisca, die hier passeerde en waarvan fragmenten zijn gevonden, Trier met Tongeren verbond.
Veel later was het zelfs een belangrijk kruispunt tussen de weg van Eupen naar Sourbrodt en die van Jalhay naar Kalterherberg. Eupen heette toen nog Néau.
Gelegen in zone C, is het alleen toegankelijk met een gids.
Deze kolom werd in 1566 opgericht om als maatstaf voor de fagn te dienen.
Dit beroemde kruis werd opgericht ter nagedachtenis aan twee verloofden die op 21 januari 1871 tragisch in de fagne stierven. Het eerste kruis dat in hun herinnering werd opgericht dateert uit 1893.
Dit eikenhouten kruis draagt een gesneden houten Christus. Het vervangt sinds november 1950 een kruis uit 1566 dat was geplaatst ter aanduiding van territoriale grenzen (Franchimont en Stavelot).
Une première croix est plantée pour marquer la limite entre Jalhay (Franchimont) et Ovifat (Stavelot).
La croix est remplacée à l’initiative de Dom Louis de Visé, Prieur de Malmedy, pour mettre fin aux contestations frontalières dans ce secteur. Plus tard cette croix disparaît à son tour.
Des débris de la deuxième croix sont retrouvés.
La croix actuelle est plantée.
Dit stenen kruis, een herkenningspunt van oude kaarten, werd opgericht ter nagedachtenis aan Jacob Mockel, een Limburgse boswachter, die daar in 1626 werd vermoord.
Het draagt de inscriptie :
"Jacob Mockel Foe
rster alherr jamerlich
ermordet
1626 "
Deze stele werd opgericht ter nagedachtenis aan Henri Noël, die daar op 1 augustus 1892 onverwachts stierf, langs de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Henri Noël stierf onverwachts op 67-jarige leeftijd bij Belle Croix.
Het monument is gerestaureerd.
Volledig vervallen plaatsten de Vrienden van de Venen een reconstructie van de stele.
Kruis opgericht ter nagedachtenis van Pierre Pikray, van Solwaster, gevonden in 1882 in een moeras.
Dit kruis op 300 m onder het Mockel Cross werd opgericht ter nagedachtenis aan Réné Hauglustaine, een gepassioneerde fagnard uit Limburg.
Op de staander van het kruis kunnen we de inscriptie "RH R. Hauglustaine 1912 1932" lezen.
Op de horizontale tak verschijnt: "PAIX ET JOIE (VREDE EN VREUGDE)".
In het Nederlands werd de "Wilgfontein" ooit gebruikt om de kuddes van de inwoners van Jalhay te drenken. Het is gelegen in de Fagne Leveau, aan de bron van de Ruisseau de Pièce è Trô, een zijrivier van de Gileppe.
Dit uitgestrekte moeras strekt zich uit van Baraque Michel tot aan de bronnen van de Sawe.
Het maakt deel uit van de gemeente Jalhay en sinds 1957 deel uit van het natuurreservaat van de Hoge Venen.
De hoogte varieert van 560 tot 670 meter.
La Fagne Leveau is het gedeelte ten westen van de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
De richel op de top is de plaats "Trous Brôli", gevuld met veenmossen en molina’s.
Hier en daar draagt het nog steeds de littekens van een gigantische brand die plaatsvond in 1911.
Het is een beroemde oude monumentale boom waarvan de herinnering wordt bestendigd door een paar jonge beuken die in 1970 zijn geplant door "les Amis de la Fagne" en de Forestiers.
De boom wordt al gebruikt als herkenningspunt, bij de afbakening van het domein van de Abdij van Stavelot.
De boom wordt vermeld in een charter waarin de grenzen van het domein van Theux (bisdom Luik) zijn vastgelegd.
De Amis de la Fagne en de Forestiers planten een rij beukenbomen in het gebied om zijn herinnering te bestendigen.
Deze uitgestrekte fagnarde ligt ten noorden van Baraque Michel.
Het woord "Potale" betekent een gat gevuld met water. Het is een oude turfwinningsput. Vroeger werd het intensief uitgebuit door de inwoners van Jalhay.
Op deze hoge stele in bronzen bas-reliëf staat Albert Bonjean (1858-1939), advocaat en schrijver uit Verviers, zeer bekende fagnard-cantor.
Een picknicktafel gelegen nabij de parkeerplaats van vertrek voor Baraque Michel.
Of Sart Lerho. Lèrô of Leroi. Dit is een vrij wijdverbreide achternaam in de streek van Malmedy. Dit veengebied ligt ten noorden van het Croix des Fiancés.
Deze zijrivier van de Gileppe ontspringt aan de noordpunt van Brochepierre en komt ongeveer 500 m stroomafwaarts van de Zwarte Brug samen met de Gileppe.
extra infoDeze stele werd geplaatst door de Vrienden van de Fagne ter nagedachtenis aan Henri Angenot, een persoonlijkheid uit Verviers. (1861-1943).
Het is gelegen in de Grande Fagne, vlakbij de N68 Eupen - Baraque Michel - Malmedy.
Dit is een gebied van de Grande Fagne dat 1 km ten westen van Baraque Michel ligt. Deze plaats was ooit het onderwerp van intense turfwinning door de inwoners van Jalhay. U kunt nog steeds sporen van extractie zien.
Didactische wandeling
Geweldige klassieke fagnard
Een vleugje Hoge Venen
Loop op het dak van België
Een zeer boeiend startpunt
De niet te missen Hoge Venen
De zijrivieren van de Warche ten zuiden van de Hoge Venen
Mooie afdaling
Uitzonderlijk landschap
De veenmoerassen van het zuidelijke Hoge Veenplateau
In de diepten van de kloven van de zijrivieren van de Warche!
Bij de bronnen van de Gileppe
Retourner à la liste
Voeg toe aan mijn favorieten
officiële website
