De Duivelssteen

Een korte wandeling waarmee u enkele nieuwe plekken in de buurt van het kleine historische stadje kunt ontdekken.

Naast de rots passeren we met name een kleine voetgangerstunnel onder de oude spoorlijn, maken we een uitstapje op de Ravel, ontdekken we een pad aangelegd door de lagere school van Stavelot voordat we terugkeren naar het historische hart met zijn geplaveide straten en zijn opmerkelijke vakwerkhuizen.

Het is ook de stad van de Blancs-Moussîs, een carnavaleske broederschap die in 1947 werd opgericht op basis van een kostuum waarvan de oorsprong teruggaat tot de 16de eeuw. Ze zijn uit tijdens Laetare, het beroemde Stavelot-carnaval dat plaatsvindt op de derde zondag voor Pasen.

Deze stad is een van de oudste van België. Het werd in 648 gesticht door Saint-Remacle, een monnik uit de Limousin, die de regio evangeliseerde op verzoek van Sigebert III, koning van de Franken en zoon van koning Dagobert.

Een eerste klooster werd opgericht in Malmedy, op de voet gevolgd door dat van Stavelot. De twee abdijen hadden door de geschiedenis heen een redelijk verbonden lot.

Stavelot werd opgericht in een kerkelijk vorstendom, met zijn eigen leider, de prins-abt, die alle geestelijke en wereldlijke bevoegdheden had.
Niet minder dan 70 abten volgden elkaar op, van wie sommigen bijdroegen tot de grootsheid van het vorstendom, zoals Remacle, Poppo, Wibald en Guillaume de Manderscheidt.

De troepen van koning Lodewijk XIV verwoestten de stad in 1689.

Deze situatie, een soevereine staat waardig, duurde gedurende het hele oude regime, gedurende meer dan een millennium, tot 1796, toen Stavelot werd ingelijfd bij Frankrijk, een gevolg van de Luikse revolutie van 1789.

Het werd vervolgens tijdens het congres van Wenen aan Nederland toegevoegd en uiteindelijk aan België tijdens de onafhankelijkheid in 1830.

De stad bloeide enorm in de 19de eeuw, met name dankzij de vele leerlooierijen.
Guillaume Apollinaire verbleef er in 1899, toen hij amper 19 jaar oud was.

De Slag om de Ardennen was daar in 1944 bijzonder verwoestend.

In 1995 verwierf het Waalse Gewest de oude abdij en rehabiliteerde het tot een groot historisch toeristisch centrum met 3 musea.

Deze fontein werd opgericht in 1769, tijdens het bewind van Jacques de Hubin, voorlaatste prins-abt van Stavelot. Het wordt bekroond door een veranda, symbool van de vrijheden van de stad.

Deze voetgangerstunnel gelegen op de GR5 Spa - Stavelot maakt het mogelijk om onder de oude spoorlijn 45 door te rijden, die de Ravel Trois-Ponts - Malmedy - Waimes is geworden. We volgen de Hottonruy, een kleine zijrivier van de Amel.

Rots samengesteld uit leisteen.

Deze bakstenen kapel, met daarboven een pinakel, ingeklemd tussen twee huizen aan de "Rue Neuve", wordt geklasseerd.

Dit pad dat de Rue Neuve en Rue de l’Egalité verbindt, werd aangelegd door de leerlingen van de lagere school van Stavelot. Les Chemins au Naturel heeft tot doel kinderen in staat te stellen paden te ontwikkelen voor de biodiversiteit.

Deze primaire kerk werd in 1754 ingewijd.
De 2 zuilen en het hogere middenschip, precies door het koor verlengd, zorgen voor veel licht.

Het meubilair is vintage (sculpturen, meubels en schilderijen).
The Guardian Angel gebeeldhouwd door Jean Del Cour.
Het doopvont dateert uit de 16de en 17de eeuw.
Het standbeeld van San Sebastian is te danken aan de beeldhouwer Renier Panhay de Rendeux in de altaarstuknis van het altaar (1717).
De preekstoel is van gebeeldhouwd eiken (18de).

De schat omvat de Shâse de St-Remacle (1268), de reliekhouder buste St-Poppon (1626).

Tentoonstelling van goudsmeden, liturgische kledingstukken (16de en 19de).